10.1. Stan energetyki przed i po operacji wojskowej

Energetyka iracka przed 1991 r. była w stanie wyprodukować więcej energii elektrycznej, niż wynosiło zapotrzebowanie odbiorców komunalnych i przemysłowych. Po inwazji na Kuwejt w wyniku działań wojennych potencjał wytwórczy uległ znacznym zniszczeniom. W warunkach deficytu dystrybucja energii odbywała się głównie na potrzeby przemysłu zbrojeniowego, rządzących elit oraz skupisk ludzkich — w tym ostatnim przypadku z kilkoma planowymi przerwami w ciągu doby. Uprzywilejowany w dostawach był Bagdad, kosztem prowincji.

Podczas ostatnich działań militarnych elektrownie w strefie nie uległy zniszczeniom.

10.2. Rodzaje źródeł energii

W Iraku podstawowym źródłem energii są elektrownie wykorzystujące jako surowiec gaz ziemny, ropę naftową oraz energię spadku wody (głównie na północy kraju).

Prowincja Babilon

Elektrownia Musajib zlokalizowana jest ok. 50 km na południe od Bagdadu; jest to druga pod względem wielkości elektrownia w kraju. W paliwo zasilana jest poprzez rurociąg naftowy. W elektrowni zainstalowane są cztery 320 MW kotły. Ich maksymalna moc wynosi 1280 MW. W pobliżu elektrowni znajduje się stacja rozdzielcza 400 kV i 132 kV łącząca Bagdad z południową częścią krajowej sieci energetycznej. Elektrownia al Hilla zlokalizowana jest nieopodal miasta o tej samej nazwie. Zainstalowanych jest w niej pięć turbozespołów gazowych o mocy 20 MW każdy. Jeden z nich może pracować jako dodatkowo zasilany olejem napędowym. Elektrownia została zbudowana w 1973 r. i pierwotnie osiągała do 100 MW mocy. Obecnie ze względu na wiek urządzeń, brak należytej konserwacji i wysokie temperatury, jej moc nie przekracza 90 MW. W pobliżu elektrowni znajduje się stacja rozdzielcza 132 kV, doprowadzająca moc do krajowej sieci energetycznej oraz do lokalnej sieci dystrybucyjnej na poziomie 11 kV.

Prowincja An Nadżaf

W prowincji są trzy elektrownie; główna zlokalizowana jest w południowo wschodniej części miasta An Nadżaf. W elektrowni zainstalowane są trzy turbiny gazowe o mocy 63 MW każda, co pozwalało osiągać do 187,5 MVA mocy. Ze względu na wysokie temperatury w okresie letnim moc elektrowni spada do poziomu 142,5 MVA. Jedna z turbin może być zasilana także olejem napędowym.

W pobliżu znajduje się stacja rozdzielcza 132 kV/ 33 kV / 11 kV. łącząca elektrownię z krajową siecią rozdzielczą i lokalnymi sieciami dystrybucyjnymi.

W Nadżafie znajdują się też dwie mniejsze elektrownie, zbudowane na bazie generatorów francuskiej firmy SDMO. W elektrowni Nr 1 zainstalowanych jest 8 generatorów po 1240 kW każdy. Generatory wytwarzają moc o napięciu 0,4 kV. Trzy z generatorów ma uszkodzone układy chłodzenia. Pozostałych pięć może pracować z łączną mocą 7,5 MW. W elektrowni Nr 2 zainstalowanych jest też osiem generatorów firmy SDMO; pięć z nich nie pracuje, ponieważ ma uszkodzony układ chłodzenia generatora. Elektrownia osiąga moc 4,4 MW i zasila małe miasto Abu Sukhary.

W pozostałych miastach strefy nie ma zlokalizowanych elektrowni. Są zasilane poprzez krajową sieć energetyczną. Istnieje też poważny problem braku ciągłości krajowej sieci energetycznej zarówno na napięciu 400 kV oraz 132 kV. Problem ten dotyczy również lokalnych sieci dystrybucyjnych na napięciach 33 kV i 11 kV.

W niektórych przypadkach zniszczenia sprowadzają się do przerwania linek wiodących prąd, ale w innych zniszczenia dotyczą powalonych konstrukcji słupowych.

10.3. Stopień zaspokajania potrzeb mieszkańców

Łączna moc dostarczana do krajowej sieci energetycznej wynosi ok. 3200 MW. Dla porównania produkcja energii elektrycznej przed 1991 r. tj. wojną o Kuwejt wynosiła ponad 10000 MW.

W związku z tym na spotkaniu w Bagdadzie w dniu 26 lipca 2003 r. Zarząd ds. Energetyki (Odpowiednik Ministerstwa Energetyki) ustalił nową politykę zaopatrzenia ludności w energię elektryczną w aktualnej sytuacji kryzysowej. Zakłada ona, że zasilane w systemie ciągłym (24/7) mogą być tylko obiekty ochrony zdrowia, stacje pomp wody pitnej, oczyszczalnie ścieków, urządzenia przemysłu naftowego istotne dla zasilania elektrowni w paliwo oraz niektóre wybrane instalacje przemysłowe i irygacyjne. Pozostali odbiorcy komunalni i przemysłowi będą zasilani 12/24 w systemie 3on/3off (na przemian co trzy godziny będą zasilani i co kolejne trzy będą wyłączania z zasilania).

10.4. Stopień zaspokajania potrzeb sfery produkcyjnej

Przemysł iracki oparty jest na urządzeniach o dużej energochłonności. W związku ze stałym niedoborem energii potrzebnej do zaspokajania potrzeb komunalnych, duże zakłady albo są całkowicie wyłączone z zasilania, albo zasilane są w systemie 12/24 (3on/3off), co odbija się negatywnie na możliwościach produkcyjnych tych zakładów. Taki stan rzeczy pogłębia deficyt towarów na rynku oraz znaczny wzrost bezrobocia.

10.5. Stan sieci rurociągów

Przez polską strefę stabilizacyjną przebiegają strategiczne rurociągi gazowe i naftowe:

* rurociąg z gazem ziemnym z pół naftowych w okolicach South Rumaila (South Gas Company), biegnący w zachodniej części strefy w kierunku południkowym i zasilający elektrownie w Nadżafie i Hilli i dalej na północ aż do Hadithy i Mosulu;

* rurociąg naftowy z pól naftowych w okolicach North Rumaila, biegnący równolegle do rurociągu gazowego i zasilający elektrownię i rafinerię w Nasiriji, a następnie — trzy duże elektrownie w okolicach Bagdadu Mussaib, Doura i Bagdad South j dalej na północ do granicy z Turcją;

* rurociąg z gazem płynnym, biegnący we wschodniej części strefy, w okolicach miast Nasirija, Diwanija i Latifija; równolegle do niego biegnie inny rurociąg z produktami przerobu ropy naftowej: gazoliny, kerosyny itp.;

Rurociągi naftowe, rurociągi paliwowe i gazowe uległy nieznacznym zniszczeniom w czasie działań wojennych. Obecnie dużym utrudnieniem jest nasilający się proceder kradzieży benzyny z rurociągów paliwowych. Działania takie powodują znaczne szkody w systemie zasilania paliwami gospodarki oraz są źródłem i początkiem czarnego rynku paliwowego. Ochrona rurociągów będzie ważnym zadaniem dla naszych sił stabilizacyjnych.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Raport z polskiej strefy 2003: Komunikacja Raport z polskiej strefy 2003: Edukacja

Dodaj komentarz do strony..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word