11.1. Łączność

11.1.1. System poczty

Funkcjonuje na zasadzie dostarczania przesyłek do urzędów pocztowych. Nie ma dystrybucji do poszczególnych domów. Działają przekaźniki telewizyjne, sygnał telewizyjny dociera też drogą satelitarną.

11.1.2. Stan sieci telekomunikacyjnej

Infrastruktura telekomunikacyjna jest w złym stanie i w dużej części zniszczona. Łączność telefoniczna oparta jest na przestarzałych podzespołach. Połączenie można uzyskać wewnątrz miast, nie ma jednak możliwości rozmów zamiejscowych.

11.1.3. Środki łączności

Prowincja Babilon: W al -Hilli działa centrala telefoniczna i dzięki temu działają też niektóre telefony. Poczta znajduje się w tym samym budynku co centrala telefoniczna; telegraf nie działa.

Prowincja Wasit: W al-Kut działa ok. 10.000 numerów telefonicznych współpracujących z lokalną siecią. Funkcjonuje tylko jeden przekaźnik. Budynek centrali wymaga gruntownych napraw. W mieście Badra znajduje się centrala telefoniczna w bardzo dobrym stanie.

Prowincja al-Qadisija: W al- Diwaniji i innych miastach prowincji działają telefony i istnieje możliwość rozmów, ale tylko miejscowych.

Prowincja an Nadżaf: W mieście an -Nadżaf 60% mieszkańców posiada łączność telefoniczną. System funkcjonowania poczty wraca do normy; działają wozy pocztowe.

11.1.4 Dostępne częstotliwości

Prowincja Babilon: W al-Hilli rozgłośnia miejscowego radia nadaje na 1071 kHz AM. W mieście nie ma rozgłośni miejscowej — miasto jest w zasięgu rozgłośni w al-Shumali. Odbierana jest też telewizja irańska.

Prowincja Karbala: W mieście Karbala i w zasięgu 13 km od miasta działa łączność VHF i UHF

Prowincja al Qadisija: W prowincji nie ma rozgłośni lokalnej radia i telewizji. Sygnał dociera drogą satelitarną lub przez przekaźniki z Bagdadu.

11.2. Organizacja komunikacji miejskiej i międzymiastowej

Transport oparty jest na kolei (kolej nie zelektryfikowana), transporcie kołowym, wodnym, powietrznym i rurociągach. Linie kolejowe biegną z południa na północ (Basra — Mosul) i na zachód (al Qa’im) łącząc Bagdad z tymi miastami. Przejazd pociągów odbywa się bardzo wolno, ze względu na brak infrastruktury elektrycznej i konieczność bezpośredniego kontaktu zawiadowców stacji z maszynistą. 80% dróg i autostrad jest w dobrym stanie, podobnie jak główne ulice w miastach. Przez strefę biegną rurociągi do portu w Basrze.

11.2.1. Rozkład sieci komunikacyjnych w strefie

Prowincja Babilon: Kolej — w prowincji znajduje się pięć stacji kolejowych (al-Hashimiji, al-Hilli, Mussayib, al- Iskandariji, al-Mahmudiji). Stacja w al-Hilli posiada jedną lokomotywę i 30 wagonów. Koleje nie są zelektryfikowane. Pociąg odbywa codzienną trasę Bagdad — Umm Qasr. Transport kołowy — drogi w prowincji są w dobrym stanie. W al-Hilli działa 20 autobusów jeżdżących na pięciu trasach. Działają też prywatne taksówki.

Transport wodny — rzeka Szatt w al-Hilli nie jest wykorzystywana do transportu.

Transport powietrzny — w prowincji znajduje się lotnisko z asfaltowym pasem startowym o długości 750 m częściowo zasypanym piachem. Nie jest wykorzystywane.

Rurociągi — rurociąg z gazem ziemnym biegnie z północy na południe przez południowo-wschodnią część al-Hilli.

Prowincja al-Oadisija: Kolej — w prowincji znajduje się jena stacja kolejowa Ad Diwanija. Stacja posiada dużą liczbę taboru kolejowego w bardzo dobrym stanie.

Transport kołowy — w mieście działają taksówki, jeżdżą również autobusy.

Prowincja an-Nadżaf: Transport kołowy — drogi w prowincji są w bardzo dobrym stanie. Drogi drugiej kategorii wymagają modernizacji i dostosowania do większego tonażu — zwłaszcza mosty.

Transport powietrzny — w prowincji znajduje się lotnisko z asfaltowym pasem startowym o długości 3 km i szerokości 20-30 m. Nie jest wykorzystywane.

Prowincja Wasit: Transport powietrzny — w al-Kut znajduje się lotnisko z asfaltowym pasem startowym i przyległą infrastrukturą, częściowo zniszczoną w trakcie działań wojennych. Lotnisko jest aktualnie wykorzystywane.

Transport kołowy — w al-Kut działają taksówki.

Prowincja Karbala: Transport kołowy — w Karbali działają taksówki i autobusy.

11.2.2. Możliwości połączeń z głównymi ośrodkami Iraku (w tym portami)

Strefa leży na trasie głównych szlaków komunikacyjnych wiodących z północy na południe kraju (autostrada Bagdad — al-Hilla - ad-Diwanija — an-Nasirija — Dżaliba — Basra — Umm — Qasr dalej do granicy z Kuwejtem oraz linia kolejowa Bagdad — al-Hilla — ad-Diwanija — as-Samawa - an-Nasirija — Basra). Istnieje też połączenie z Bagdadu do Syrii i Jordanii (autostrada Bagdad — Faludża — Ramadi — Rutba — al-Walid granica syryjska i Trebil granica jordańska).

Inne połączenia drogowe to: Bagdad — Badżj (przez Samarrę) i Bagdad — Baquba. Ogólny stan autostrad jest bardzo dobry, nie uszkodzone są też wiadukty i estakady. W nieco gorszym stanie są drogi w miastach i mniej uczęszczane szlaki.

11.3. Stan techniczny pojazdów

Większość pojazdów jest starych i wymagających napraw. Spotyka się też zupełnie nowe pojazdy samochodowe i autobusy. Wszystkie pojazdy napędzane są benzyną lub olejem napędowym. Pojazdów napędzanych gazem LPG nie spotyka się w ogóle, nie ma też stacji do tankowania tego paliwa. Jest sporo stacji sprzedających paliwo, ale dostawy są nierytmiczne. Kwitnie też czarny rynek paliwowy — przy drogach sprzedawane jest paliwo niewiadomego pochodzenia w metalowych puszkach po 20 l.

Wnioski

* Podstawowym problemem powojennego Iraku jest zwiększenie produkcji energii elektrycznej, zarówno na potrzeby komunalne, jak i przemysłu.

* W najbliższym czasie najbardziej stosownym wydaje się wyremontowanie nie działających bloków energetycznych, często z przyczyn tzw. kanibalizmu technicznego tj. wykorzystywania ich jako źródła części zamiennych z nie pracujących już generatorów.

* W późniejszej fazie właściwym byłoby zainwestowanie w wyeksploatowane już jednostki i wymiana ich na nowe.

* Drugim równie ważnym problemem jest stan energetyczny linii przesyłowych, zarówno tych najwyższych napięć 400 i 132 KV. jak i tych średnich napięć 33 i 11 KV. Linie niskiego napięcia są też w opłakanym stanie. Wydaje się że polskie firmy mają tu wielkie możliwości i realne szansę włączenia się do odbudowy infrastruktury energetycznej Iraku.

* Stan techniczny urządzeń eksploatowanych w zakładach przemysłowych w wielu przypadkach jest zły. Również na tym polu istnieje wiele możliwości współpracy.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Raport z polskiej strefy 2003: Ocena sytuacji gospodarczej Energetyka iracka. Raport z polskiej strefy 2003

Dodaj komentarz do strony..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word