Na tym przykładzie pokazałem państwu, jak w Unii Europejskiej działa zasada subsydiarności; właśnie w taki sposób, który uniemożliwia tak naprawdę państwom i organizacjom działającym w państwach, w których dominuje Kościół katolicki, ale być może w przyszłości okaże się, że chodzi nie tylko o Kościół katolicki, jak bardzo Unia nie jest obszarem, w którym poważnie traktuje się zasadę zakazującą dyskryminacji.

To stało się głównym przedmiotem dyskusji i kontrowersji na pierwszej konferencji zorganizowanej przez środowiska humanistyczne w związku z integracją europejską. Sprawa nie znalazła żadnego satysfakcjonującego rozwiązania podczas tamtej konferencji. W dalszym ciągu jest dyskutowana. I będzie dyskutowana. Przypuszczam, że bardzo długo, ponieważ idea, żeby zasadę zapewnienia poszanowania i przestrzegania praw i wolności uznać za podstawowy cel, nadrzędną zasadę ustrojową Unii Europejskiej, szczególnie wobec zasady subsydiarności, i poszanowania dla różnorodności i tradycji kulturowych i konstytucyjnych państw członkowskich — jak na razie jest zbyt rewolucyjna nie tylko dla przedstawicieli Kościoła katolickiego, ale nawet dla humanistów europejskich, dla wszystkich Europejczyków, którzy przywiązali się do idei Europy, która tak naprawdę przejmuje się w dalszym ciągu obszarem wolności związanych z funkcjonowaniem gospodarek, konkurencji itd., natomiast w dalszym ciągu nie dość przejmuje się obszarem respektowania praw i wolności.

Warto wspomnieć o ostatniej inicjatywie, podjętej przez polskie środowiska i zaprzyjaźnione ze środowiskami humanistycznymi, które spotkały się późną jesienią ubiegłego roku z inicjatywy pani prof. M. Szyszkowskiej, jako porozumienie na rzecz wolności światopoglądowej - obecnie inicjatywa ta przyjęła nazwę „Otwarci". Otóż w tym środowisku wypracowaliśmy list otwarty w sprawie zapisu o chrześcijaństwie w preambule Konstytucji Unii Europejskiej, który był podpisany bodaj przez ponad dwadzieścia organizacji społecznych i przedstawicieli kilku partii politycznych. List ten pozwolę sobie państwu odczytać, ponieważ jest to — być może — w ostatnim okresie najważniejszy krok, który środowiska humanistyczne i zaprzyjaźnione uczyniły w związku z integracją europejską. List ten zresztą został zauważony w środowiskach europejskich, zwłaszcza w Parlamencie Europejskim, gdzie m.in. był przedrukowany w „Willy Brandy Newsletter" - wydawnictwie środowisk socjaldemokratycznych w Parlamencie Europejskim. List jest krótki. Pozwolę sobie go odczytać.

"Uznając rolę religii w dziedzictwie kulturowym naszego kontynentu, my, niżej podpisani, opowiadamy się przeciwko wymienianiu jakichkolwiek wyznań w preambule Konstytucji Unii Europejskiej. Wszyscy mieszkańcy Europy - niezależnie od swojej wiary lub tradycji, w której zostali wychowani - powinni móc się identyfikować z przesłaniem nowej i zjednoczonej Europy.

Uważamy, że społeczeństwa demokratyczne powinny żyć w państwach neutralnych światopoglądowo. Religijność jest prywatną sprawą obywateli. Wolności religijne powinny być chronione przed ingerencją państwa. Preambuła, za której treścią się opowiadamy, jest wyrazem szacunku dla Europejczyków o różnych światopoglądach. Podkreślamy, że prawo nie powinno być wyrazem poglądów religijnych czy moralnych jakiejkolwiek grupy światopoglądowej.

Jako przedstawiciele organizacji pozarządowych, partii politycznych, związków wyznaniowych i grup społecznych w Polsce, zwracamy się o uchwalenie preambuły Konstytucji Unii Europejskiej w wersji zaproponowanej przez Konwent Europejski".

Dziękuję.

Cz. Janik: Proszę o zabranie głosu, występującego na tej Sali w mniejszości, księdza profesora Floriana Lampę, który przedstawi nam stanowisko Kościoła Rzymskokatolickiego — zarówno z punktu widzenia uniwersalnego, jak również z punktu partykularnego Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce w związku z wejściem Polski do Unii Europejskiej. Powiedziałem, że możecie państwo być zaskoczeni tym, co powiem, ale jeżeli statystyki nie kłamią i w Polsce rzeczywiście jest ponad 90% katolików, to na tej Sali statystyka wygląda z pewnością odwrotnie. Proszę bardzo, księże profesorze. Czytaj...

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Kościół Katolicki a Unia Europejska Wołanie o Nową Reformację: dążąc do społeczeństwa akceptującego

Dodaj komentarz do strony..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Andrzej Dominiczak Prezes Federacji Polskich Stowarzyszeń Humanistycznych i Towarzystwa Humanistycznego; publicysta, tłumacz, wydawca. Przekazując 1% podatku Fundacji Centrum Praw Kobiet wspierasz kobiety i dzieci doświadczające przemocy i dyskryminacji! nr KRS: 0000188668  Strona www autora  Liczba tekstów na portalu: 3  Pokaż inne teksty autora  Najnowszy tekst autora: Twórcy męczenników