Niedawno młody człowiek, student wyższej uczelni, powiedział mi: — "Wy to mieliście szczęście w życiu! Wy mieliście nakazy pracy!". My w młodości denerwowaliśmy się na nakazy pracy, ale każdy miał zajęcie a teraz sytuacja młodych ludzi po studiach jest nie do pozazdroszczenia.

Kilka dni temu zostałem jednak zaskoczony całkowicie. Spotkałem znajomego, który nienawidził komunizmu i pluł na komuchów, tak, że nawet go było trudno słuchać w tamtych czasach, tak był monotematyczny. Nie widzieliśmy się prawie dwa lata. W pierwszych słowach powiedział mi: — "Panie wie pan czego najbardziej w życiu żałuję? Tego, że nie zapisałem się do Partii! Zobacz pan co się dzieje! Sami kryminaliści nami rządzą! Solidarność będzie teraz obchodziła 25-lecie. Jej przywódcy zostali milionerami i Stocznię Gdańską zlikwidowali własnymi rękami a robotnicy, którzy brali w tym udział, stracili pracę. To są szczyty hipokryzji!". Przykro mi było tego słuchać, bo sam byłem działaczem tego związku, ale na szczęście zorientowałem się w odpowiednim czasie w sytuacji i wypisałem się już w 1991 r. 

Wcześniej też zorientowali się co do charakteru związku Aleksander Małachowski, Ryszard Bugaj i Zbigniew Bujak, który nawet przepraszał za "Solidarność". Na tym miejscu warto przytoczyć prorocze słowa nieodżałowanego Marszałka Małachowskiego z listopada 1990 r. z książeczki „O ćwiartowaniu smoka" (wyd. KRĄG 1991 r.):

...Rozpocznie się także wielkie polowanie na czarownice — z tym, że nie dosięgnie ono czarownic prawdziwych tylko pozornych… (str. 153)

… w swej istocie totalitarny jest ten cały prowałęsowski ruch polityczny ...

… człowiek, który sporą część życia poświęcił walce o demokrację, gromadzi teraz wokół siebie wszystkie prototalitarne siły w kraju … (str. 157)

… Sama zaś Solidarność powoli lecz wyraźnie zamiera, przestaje się kojarzyć z nadzieją na demokrację … (str. 158)

Dwa tygodnie temu byłem w miejscowości wypoczynkowej. Młodzi, dwudziestoparoletni ludzie założyli tam bar-kawiarenkę pod nazwą "PRL" ^{[ 1 ]} i gromadzą różne pamiątki z tamtego okresu. W rozmowie zorientowałem się, że tak naprawdę to niewiele wiedzą o tamtych czasach bo mieli zaledwie po kilka lat, ale okres ten ich fascynuje i zbierają różne peerelowskie pamiątki. Kawiarenka cieszy się bardzo dużym powodzeniem u młodzieży, która zawsze lubi kontestować współczesne jej czasy.

Obecnie nawet muzea zaczęły organizować wystawy z okresu PRL (zob. też: Internetowe Muzeum Polski Ludowej). Historii nie da się zapomnieć i zanegować ani przekreślić. Dobrze, że nasza młodzież to rozumie.

Ogólnie znane jest też niezwykłe powodzenie filmów i seriali telewizyjnych z tamtych czasów a szczególnie „Czterej pancerni i pies" oraz „Stawka większa niż życie", wydawane obecnie masowo na taśmach i płytach.

Zastanawiam się właśnie co jest przyczyną takiego stanu rzeczy? Przecież nie ulega wątpliwości, że tamta formacja polityczna nie sprawdziła się i musiała upaść. Ale czy to co jest obecnie to jest to na co czekano? Wiele zdobyczy społecznych z przeszłości było przecież niezwykle cennych dla państwa jako całości i są stosowane w wielu krajach zachodnich. Zlikwidowano analfebetyzm i wybudowano 1000 szkół na Tysiąclecie a teraz zlikwidowano już ponad trzy tysiące różnych szkół. Coraz bardziej pogłębia się różnica między bogatymi a biednymi. Dzieci z biednych rodzin mają obecnie bardzo małe szanse dostania się na studia wyższe a projekty wprowadzenia studiów całkowicie odpłatnych jeszcze bardziej pogłębi ten rozziew. Po zlikwidowaniu PGR-ów bezrobocie i poczucie beznadziei na wsiach są ogromne. 

Do tego dochodzi możliwość korzystania z opieki zdrowotnej. Jest ona bardziej dostępna dla ludzi bogatych niż biednych. Zlikwidowano służby profilaktyczne — notuje się wzrost chorób takich jak gruźlica, choroby weneryczne i inne choroby zakaźne na które szczepionki teraz są odpłatne. Likwidacja opieki stomatologicznej w szkołach rzutuje na zły stan uzębienia dzieci. Nic więc dziwnego, że od kilku lat, mimo usilnych działań Kościoła katolickiego, występuje ujemny przyrost naturalny i prognozy w statystyce populacji na rok 2030 przewidują zmniejszenie ludności naszego kraju o 2,5 miliona osób.

Stan bezpieczeństwa na ulicach miast i drogach znacznie się pogorszył. Kiedyś w nocy można było w czasie podróży bez obaw zatrzymywać się na parkingach leśnych. Teraz to jest nie do pomyślenia.

Wszystkie te zjawiska są dostrzegane i dyskutowane przez zwykłych ludzi, milczenie tylko zapadło w środkach masowego przekazu. Psychika człowieka na szczęście ma takie właściwości, że przeciętnie szybciej zapomina się sprawy negatywne a pamięta dłużej zjawiska pozytywne.

Czy wobec takiej sytuacji można się dziwić tęsknotom za PRL i stawianiu pomników Edwardowi Gierkowi?

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Program wyborczy NSDAP Jezus przyjdzie w glanach... Myśli niepokorne

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (72)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Wiesław Jaszczyński Doktor medycyny. Emerytowany lekarz (specjalista medycyny morskiej i tropikalnej), i pilot (latał m.in. w Afryce), były wiceminister zdrowia i opieki społecznej, oraz Główny Inspektor Sanitarny Kraju w latach 1994-1998. Przez dwa lata jako lekarz naczelny Międzynarodowego Portu Lotniczego w Trypolisie zabezpieczał medycznie muzułmańskie pielgrzymki do Mekki. Laureat Złotej Honorowej Odznaki Fundacji Promocji Zdrowia (2000), odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001), jako pierwszy Polak otrzymał godność honorowego patrona Międzynarodowej Federacji Lotniczej FAI (2002). Mieszka w Szczecinie.   Więcej informacji o autorze  Liczba tekstów na portalu: 36  Pokaż inne teksty autora  Najnowszy tekst autora: Ostatni lot