|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Kultura » Etnologia
Relacje damsko-męskie i małżeństwo w starożytnym Egipcie Autor tekstu: Ilona Wojtarowicz
Z licznych dokumentów oraz opowiadań i pieśni starożytnych wynika, że
rodzina i potomstwo stanowiły najwyższy cel każdego Egipcjanina. Ciepłu
rodzinnemu i miłości przypisywano ogromną wartość [ 1 ]. Małżeństwo W związku małżeńskim, to mężczyzna miał wyższą pozycję, niż
kobieta. Wynikało to po części z faktu, że małżonka była od niego
finansowo zależna, ponieważ to on zarabiał na dom i dzieci. Owszem,
kobiety były szanowane, ale z pewnością nie posiadały takich samych praw,
jak mężczyźni. O szacunku wobec kobiet może zaświadczyć sama sztuka -
kobiety nigdy nie musiały ukrywać swojego ciała. W rzeźbie, malowidle czy
reliefie, kobietę przedstawiano zawsze w sposób uwydatniający jej kobiecość,
np. w przylegającej do ciała sukni [ 2 ]. Natomiast na brak równouprawnienia
wskazuje fakt, iż wszystkie zamężne kobiety obowiązywał całkowity zakaz
jakichkolwiek relacji z innymi mężczyznami, aczkolwiek zakaz ten dotyczył
tylko kobiet. Dokumenty wskazują na to, że obowiązywały bardzo surowe kary,
zarówno w przypadku zdradzającej żony, jak i jej kochanka. Wg Diodora
Sycylijskiego — za cudzołóstwo popełnione przez kobietę groziło
oszpecenie twarzy, natomiast mężczyznę, który dopuścił się aktu nierządu z zamężną kobietą, czekała kastracja [ 3 ].
Częstokroć wspomina się o mężu i żonie jako o siostrze i bracie, co
tłumaczy się tendencją porównywania małżonków do najbliższych sobie
krewnych [ 4 ]. Uważa się, że ten zwyczaj był upowszechniony głównie w okresie faraońskim i dotyczył rodzin królewskich, odnosił się ściśle do
religii, według której wszyscy bogowie byli ze sobą spokrewnieni i w związku z tym faraon, czyli „ziemski bóg' mógł poślubić siostrę czy inną
krewną. Małżeństwa te były konsekwencją zasady "nie mieszania" krwi
[ 5 ].
Ogólnie rzecz ujmując, starożytni Egipcjanie byli bardzo zasadniczy,
zatem przywiązywali niezwykle dużą wagę do przestrzegania wszelkich prawideł i norm. Można zauważyć to również w ich religii. Centralnym punktem ich
wierzeń, obyczajów oraz prawa było podążanie zgodnie z maat. Z jednej strony termin ten określał boginię prawdy i sprawiedliwości (Maat), z drugiej natomiast miał znaczenie dużo bardziej uniwersalne, ponieważ oznaczał
porządek i harmonię w każdej dziedzinie życia. Przyczyn wszelkich klęsk żywiołowych,
politycznych i społecznych upatrywano zawsze w nieprzestrzeganiu tego ładu. Życie w niezgodzie z maat, było najgorszym wykroczeniem. W kontekście damsko — męskim najistotniejszym obowiązkiem każdej
Egipcjanki było wychowanie dzieci, natomiast ze strony Egipcjanina -
zapewnienie kontynuacji rodziny. Była to kwestia niezwykle prestiżowa [ 6 ].
Ważną rolę w życiu rodzinnym odgrywały dzieci, które towarzyszyły
rodzicom w rozmaitych sytuacjach na polowaniu, w pracy czy podczas odprawiania
rytuałów religijnych [ 7 ]. Poświęcano im mnóstwo czasu i uwagi.
Natomiast ze swojej strony, dzieci miały obowiązek okazywać szacunek swoim
rodzicom, a po ich śmierci zapewnić im należyty pochówek. Z rozmaitych tekstów i opowiadań wynika bardzo ambiwalentny stosunek do
kobiety. W zasadzie kobieta jest postacią drugorzędną, piętnowane są jej
wady np. złośliwość czy chęć dominacji. Mężczyźni nie ufają seksualności
kobiecej, ponieważ jej nie rozumieją. "Uważa się ją za frywolną,
zalotną, kapryśną, niezdolną dotrzymać tajemnicy, kłamliwą i mściwą,
niewierną z samej już natury; autorzy opowiadań i moraliści widzą w niej zbiór
wszelkich grzechów, worek pełen wszelkich niegodziwości" [ 8 ]. Z
drugiej strony jednak — literatura miłosna i sztuka wskazują na pewien aspekt
kobiecości, który niejako stawiał kobietę wyżej, niż mężczyznę — był
to oczywiście powab kobiecego ciała, jej seksualność i zmysłowość.
Idealna kobieta dla każdego Egipcjanina to kobieta płodna oraz posłuszna pod
każdym względem swojemu mężczyźnie, oddana jemu i dzieciom [ 9 ].
Niebywale ważną kwestię w życiu Egipcjanina stanowił wygląd zewnętrzny,
począwszy od ubioru, a skończywszy na biżuterii. Starożytni
Egipcjanie bardzo dbali o czystość. Aby spodobać się swojej wybrance
stosowali mnóstwo pielęgnacyjnych zabiegów paznokci, rąk, stóp, a także
masaże. Obowiązkowo trzeba było namaścić się wonnymi olejkami i perfumami.
Aby upiększyć swoją fizjonomię, często ubierano perukę i sandały, które
przy okazji informowały o statusie społecznym człowieka. Egipcjanie
bardzo cenili sobie zabawę, co bez wątpienia sprzyjało zacieśnianiu się
relacji damsko — męskich. I tak na przykład przy wejściu na ucztę każdy
gość dostawał stożek wonności, który roztapiał się spływając po głowie
[ 10 ]. Seksualność
W kontekście starożytnego Egiptu kwestia ta jest o tyle ciekawa, że
erotyka nie istniała tam autonomicznie, nie było ostrej granicy między
seksualnością a miłością czy religią. W kulturze egipskiej były to płaszczyzny
komplementarne.
Generalnie, podejście do erotyki było dosyć liberalne, co ilustruje
Papirus Turyński [ 11 ], będący świadectwem
szerokiej znajomości sfery seksualności z uwagi na dużą ilość oraz śmiałość
przedstawionych tam pozycji seksualnych. Warto tu odnotować fakt, iż już w Egipcie faraońskim
stosowano swoistą antykoncepcję. Z Papirusa Berlińskiego nr 192 (A.Krzemińska),
dowiadujemy się o recepcie na napój antykoncepcyjny: "aby kobieta nie
zaszła w ciążę należy okadzać roślinę zwaną mimi , a potem przez cztery
kolejne dni pić wywar z selera i dyni, ugotowany na słodkim piwie"
[ 12 ]. W tekstach religijnych pojawia się bardzo dużo sytuacji opisujących
akty seksualne „odbiegające od normy". Jednak takie zachowania były
zarezerwowane tylko dla świata bogów. Bogowie byli skłonni do różnych czynów,
jak np. gwałty, akty homoseksualne czy kazirodcze, jednakże wszystkie te
anomalie miały na celu wyeksponowanie wyjątkowej, jakże różniącej się od
ludzkiej — boskiej kondycji [ 13 ].
Egipcjanie to z zasady monogamiści, niemniej jednak niektórzy z nich
posiadali prywatne haremy. Dotyczyło to szczególnie faraonów, którzy ze względów
politycznych żenili się z córkami królów innych państw. Mimo kilku żon -
jedna była zawsze najważniejsza, nazywano ją Panią Obydwu Krajów, a jej głównym obowiązkiem było nadzorowanie „domu kobiet" [ 14 ]. Krzemińska
pisze, że były dwa określenia na taki harem, mianowicie: "ipet-nesut"
i "nener-ut-nesut". W tym pierwszym mieszkały kobiety związane z rodziną królewską, tutaj również dzieci otrzymywały edukację. Natomiast
to drugie miejsce przeznaczone było na życie towarzyskie. Dopiero w okresie
Nowego Państwa pojawiają się dowody, że w "ipet-nesut" mieszkały
kochanki króla. Dosyć
istotnym zagadnieniem w przypadku relacji damsko — męskich w starożytnym
Egipcie stanowi prostytucja. Rozpowszechniona była tzw. prostytucja wędrowna,
polegająca na tym, iż kobiety wędrując, oferowały swoje wdzięki.
Prostytutki dzieliły się na kilka grup, w zależności od zamożności.
Najzamożniejsze z nich to tzw. hetery. Zdarzało się nieraz, że dochodziły
do znacznych fortun. O ich zamożności nie decydowała tylko uroda, lecz przede
wszystkim inteligencja i ogłada [ 15 ]. O znaczeniu seksualności dowiadujemy się już na płaszczyźnie
mitologicznej. Już kosmogeniczny akt stwórczy jest aktem seksualnym,
mianowicie bóg słońca Re dokonał samogwałtu i z jego nasienia zrodziła się
pierwsza para bogów: Szu i Tefnut [ 16 ].
Główną patronką miłości i kochanków w starożytnym Egipcie była
bogini Hathor. To do niej zwracali się
nieszczęśliwie zakochani, błagając o pomoc. Bogini ta oprócz swojego łagodnego
aspektu, posiadała drugi — niszczycielski. Czasami pojawia się w mitach jako
krwiożercza kotka Tefnut, która miała zniszczyć rodzaj ludzki. "Kapłani
Hathor świadczyli różne usługi związane ze sprawami seksu i miłości: wróżyli
czy plany matrymonialne się powiodą, dostarczali zaklęć miłosnych i lubczyków.
Hathor patronowała też obfitej literaturze miłosnej, a egipskie kobiety ze
względu na jej epitet „Piękna", posypywały się lub nacierały złotym
proszkiem, by wydawać się bardzie boskie i atrakcyjne" [ 17 ].
Oprócz Hathor, ważnym opiekunem związków damsko męskich i całokształtu
miłości był Bes. Był związany z płodnością. W ikonografii
przedstawiany był jako mały brzydki, krzywonogi bóg o niewspółmiernie
wielkim fallusie [ 18 ]. Magia
Starożytni Egipcjanie bardzo często oddawali się zabiegom magicznym.
Powody ich stosowania były różne np. w wyniku nieudanych przygód miłosnych
lub w celu zapewnienia sobie przychylności ze strony bogów. Niejednokrotnie
uciekali się do czarnej magii, która była stosowana w sytuacjach krytycznych,
miała zaszkodzić kłamliwemu kochankowi lub wręcz przeciwnie — wskrzesić
starą miłość. W tym celu stosowano różne zaklęcia magiczne, jak również
składano ofiary bogom prosząc ich o przychylność. Egipcjanie uważali, że
potencja i akt miłosny to podstawowe warunki odrodzenia się w zaświatach.
[ 19 ].
Bardzo powszechne były wspólne groby małżeńskie. Na ścianach tych grobów
przedstawiano różne sceny z życia małżonków [ 20 ]. Niestety nie można było jednak ukazywać scen miłosnych, więc zaczęto
stosować szereg znaków, które je symbolizowały.
Symbolika
miłosna
Symbole te można podzielić na kilka grup. Są to symbole związane z ciałem ludzkim, zwierzętami, roślinami,
muzyką czy ubiorem. Generalnie można powiedzieć, że właściwie cały świat
Egipcjan przesycony był sensualizmem i erotyką. Ten właśnie sensualizm to
cecha charakterystyczna ich mentalności i wierzeń — wierzyli na przykład,
że zniszczenie nosa, uszu, oczu czy ust na malowidłach jest w stanie unicestwić
zmarłego [ 21 ].
Symbolem kobiecej seksualności była małpa, ze względu zgrabność i gibkość ruchów oraz swoistą swobodę zachowania. Z męską potencją
natomiast kojarzył się osioł, z uwagi na swój niezwykły popęd
seksualny [ 22 ].
Jeśli chodzi o roślinność związaną z symboliką miłosną, to można
tu podać za przykład kwiat lotosu, który rano otwiera się, a wieczorem zamyka i chowa pod wodą. Z biegiem czasu — stał się symbolem
codziennych narodzin i śmierci słońca, co z kolei wpłynęło na symbolikę
miłosną, ponieważ kwiat lotosu kojarzony jest z odrodzeniem, kreacją, a tym
samym znakiem miłości między kobietą a mężczyzną, której wynikiem jest
nowe życie [ 23 ].
Jednym z najbardziej miłosnych symboli była winorośl.
Egipcjanie mieli świadomość działania alkoholu na popęd seksualny; aczkolwiek stan upojenia nie
było potępiany, wręcz przeciwnie wydawał się raczej dość znaczącym
elementem erotycznej gry między kochankami [ 24 ].
Szalenie ważnym elementem symboliki erotycznej w Egipcie były włosy
traktowane w kategoriach nośnika mocy i gotowości seksualnej. Czasem jednak, mężowie
zapobiegliwie, nakazywali swoim małżonkom ścinanie lub nawet golenie głów
[ 25 ].
Bibliografia:
-
A. Krzemińska "Miłość w starożytnym Egipcie",
Warszawa 2004
-
Leksykon "Bogowie, demony, herosi", pod. red. Z. Paska,
Kraków 1997
-
P. Montet "Życie codzienne w Egipcie w epoce Ramessydów",
Warszawa 1964
-
A. Krzemińska, Papirusowa pornografia
Przypisy: [ 1 ] A. Krzemińska, Miłość w starożytnym Egipcie, Warszawa 2004 [ 4 ] P. Montet, Życie codzienne w Egipcie w epoce Ramessydów,
Warszawa 1964 [ 6 ] A.
Krzemńska, Miłość..., op.cit. [ 8 ] P.
Montet, op.cit., s.48 [ 9 ] A. Krzemińska,
op.cit. [ 11 ] Papirus Turyński — papirus datowany na czasy XIX
dyn., okres panowania Ramzesa II (1279-1213), znaleziony na początku XIX wieku [ 12 ] A. Krzemińska, op.cit., s.173 [ 16 ] Leksykon Bogowie, demony,
herosi, pod red. Z.Paska, Kraków 1997 [ 20 ] A. Krzemińska, Miłość...,
op.cit. « Etnologia (Publikacja: 30-12-2007 )
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 5672 |
|