Autor tekstu: Tom Rees

Tłumaczenie: Caden O. Reless

Jak powszechnie wiadomo, chrześcijanom pod żadnym pozorem nie wolno uprawiać seksu przed ślubem (choć oczywiście zależy to trochę i od tego, którą wersję swojego Boga wyznają). Aby to zagwarantować, w niebie mają takiego specjalnego niewidzialnego policjanta, który stale pilnuje, by nie zboczyli czasem z właściwej drogi. Z drugiej strony — chrześcijańscy rodzice nie wydają się szczególnie zapaleni, by udzielać swoim pociechom nauk na temat bezpiecznego seksu. Jeśli dodamy do tego realia studenckiego życia i związane z tym totalne spuszczenie studenciaków z łańcucha, to jakie będą tego skutki? Trevor Hart z Uniwersytetu Ryersona wraz z grupką psychologów z Uniwersytetu Toronckiego postanowili przyjrzeć się bliżej tej sprawie.

No cóż, prawdę mówiąc, to na początku chcieli tylko rozdzielić kwestie wyznania i pochodzenia etnicznego; są one jednak dość blisko powiązane, zwłaszcza w przypadku tak wielokulturowej metropolii, jaką jest Toronto. Wiadomo skądinąd, że podejście do seksu zmienia się w zależności od pochodzenia etnicznego, ale nie można przecież wykluczyć, że to właśnie religia jest tu decydującym czynnikiem, prawda?

W każdym bądź razie najwyższy czas przyjrzeć się danym. Przepytano ogółem 666 studiujących młodych osób, w przeważającej większości płci żeńskiej (blisko 80%), w celu uzyskania bliższych informacji na temat ich życia erotycznego. Jak mogliście się spodziewać, ateiści i agnostycy okazali się najbardziej aktywni seksualnie; na dalszych miejscach uplasowali się kolejno: chrześcijanie, żydzi, muzułmanie i wyznawcy religii wschodnich (wygląda na to, że badacze nie znaleźli wystarczającej ilości buddystów, hinduistów czy sikhów, więc wrzucili ich wszystkich do jednego worka).

Jeżeli chodzi o inklinacje do uprawiania seksu bez zabezpieczeń (to jest bez prezerwatywy), to kolejność była mniej więcej podobna, przy czym niereligijni studenci uplasowali się tym razem mniej więcej na tym samym poziomie, co chrześcijanie i żydzi. Jednak jedynie wówczas, gdy nie brano pod uwagę pochodzenia etnicznego oraz innych istotnych czynników, takich jak pozostawanie w związku (w tym w związku długotrwałym), poziom wiedzy na temat HIV i świadomość znaczenia prezerwatyw w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się zakażeń. Uwzględnienie wymienionych czynników w dalszych analizach pozwoliło na wyciągnięcie nieco bardziej jednoznacznych wniosków.

Po pierwsze, okazało się, że — przy kontrolowaniu innych zmiennych — pochodzenie etniczne nie ma w sumie aż tak wielkiego znaczenia: Biali, Czarni, Azjaci i osoby pochodzenia bliskowschodniego równie często uprawiają seks bez zabezpieczeń.

Natomiast religia jak najbardziej ma znaczenie. Chrześcijaństwo, a zwłaszcza katolicyzm, okazało się czynnikiem najwyższego ryzyka! Podobnie ateizm, ale już w znacznie mniejszym stopniu. Bycie żydem, muzułmaninem czy wyznawcą tzw. religii wschodnich okazało się tu w równym stopniu bezpieczne.

Częściowo bierze się to stąd, że studenci muzułmanie i wyznawcy innych wschodnich religii naprawdę zdają się nie hołdować zbytnio cudzołóstwu. Żeby było ciekawiej, gdy przeanalizowano wyniki tylko tych osób, które pozostają aktywne seksualnie, wówczas okazało się z kolei, że chrześcijanie uprawiają seks bez zabezpieczeń ponad dwukrotnie częściej niż niewierzący.

Badania wykazują więc, że religia naprawdę wydaje się czynnikiem powstrzymującym studentów przed uprawianiem seksu bez zabezpieczeń poprzez wpajanie im strachu przed aktywnością seksualną w ogóle, ale jedynie w przypadku wyznawców religii wschodnich i muzułmanów.

W tej sytuacji dzieci chrześcijan zostają schwytane w pułapkę: żyją w liberalnym społeczeństwie, w którym panuje duża swoboda obyczajowa, jednak w procesie wychowania nie zostają na to odpowiednio przygotowane. W rezultacie występuje wyższe ryzyko, że będą uprawiać seks bez zabezpieczeń.

Referencje dokumentu: James, C., Hart, T., Roberts, K., Ghai, A., Petrovic, B., & Lima, M. (2010). Religion versus ethnicity as predictors of unprotected vaginal intercourse among young adults Sexual Health DOI: 10.1071/SH09119

Źródło

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Chłód na forach internetowych Naukowa herezja

Dodaj komentarz do strony..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Tom Rees Doktor biotechnologii. Zawodowo zajmuje się pisaniem o medycynie, mieszka i pracuje na południu Anglii. Publikował na łamach „Journal of Religion and Society”, „Free Iquiry” i „New Humanist”. Prowadzi również bloga „Epiphenom – the Science of Religion and Non-Belief”, na którym zamieszcza krótkie teksty z psychologii i socjologii religii.  Liczba tekstów na portalu: 11  Pokaż inne teksty autora  Najnowszy tekst autora: Bezwyznaniowość w Wielkiej Brytanii – trzy elementy pewnej układanki