O Nietzschem można powiedzieć, iż rozsadzał ramy platońskiej metafizyki. Oderwanie kultury od świata nadzmysłowego było niewątpliwym przewrotem w ówczesnym myśleniu o metafizyce. Ten swoisty relatywizm aksjologiczny, podporządkowany jednak energii w świecie, jaką jest wola mocy był ukłonem w stronę presokratyków, a w okresie postplatońskim czymś niespotykanym przez ponad 2300 lat.