Autor tekstu: Mirosław Kropidłowski; Oryginał: www.therationalist.org/kk.php/s,3869
Trzecim i najbardziej intrygującym typem "Syndromu Jerozolimy" jest ten, który dotyczy przybywających do Jerozolimy osób, które nigdy dotąd nie miały żadnego umysłowego problemu i nagle, z nieznanego powodu, wychodzą na ulice miasta głosząc "Słowo Boże".

Podróż do Jerozolimy jest dla nich po prostu wyzwalaczem. pewnie, gdyby zbadac z grubsza ich życiorysy, wylazłoby to wyraźnie.

Sprawa jest rzeczywiscie intrygujaca. Odnoszac sie do komentarz nr1: oczywiscie, chodzi tu pewnie o rodzaj wyzwalacza, jest to jednak wyzwalacz który dziala na osoby, które w innych okolicznosciach prawdopodobnie nigdy nie ujawnilyby tak wyraznie patologicznych zachowan. Tak wiec nie chodzi tu prawdopodobnie o przypadki "grubej" psychopatologii (rezydualne psychozy czy glebokie zaburzenia osobowosci, borderline), tylko o rzeczywiscie "widowiskowe" ujawnienie sie pewnych bardziej powszechnych (lub nawet uniwersalnych) problemów psychicznych (nalezy sie tu wtret, ze W psychoanalizie - a potwierdza sie to w pracy klinicznej zawsze - mozna mówic o patologicznych cechach KAZDEGO czlowieka, a kwestia jest jedynie stopien nasilenia).
Wracajac do sedna. Mysle, ze wazne jest tu - jako wyzwalacz - nasilenie symboliki religijnej. Byc moze najbardziej pomocna bylaby tu psychoanaliza lacanowska. Kwestia roli znaczacych. No coz to tylko luzne refleksje, nie bede wykladal psychoanalizy lacanowskiej! Jednak tak na poczatek: Jerozolima to swiat silnie okreslonych, wyraznych znaczen: "narodziny Boga"; tu "dobro", tam "zlo", "mesjasz" itd. Umysl ludzki stale poszukuje zakotwiczenia, zapikowania (Lacan) w znaczacych (inaczej mówiac: zeby w koncu cos bylo jednoznaczne). W Jerozolimie zdaje sie to byc bliskie... Znaczenia te niemal atakuja... Czlowiek chce sie pod nie "podlaczyc" - zaczyna "glosic slowo"... Na te "haczyki" (zastawione tak na prawde przez wlasna psyche) moze sie zlapac wielu ludzi. Gdyby isc dalej lacanowska droga, byc moze najbardziej narazeni sa ci, dla którycjh nie zaistnialo Imie Ojca - dla których swiat znaczen nigdy nie zostal przypikowany ojcowskim "Bo tak i koniec!". Dla osób takich, jak pokazuje praca kliniczna, z jednej strony nic nie jest jasne i jednoznaczne, a z drugiej sa "glodne" jedynej slusznej i ostatecznej prawdy. Utozsamienie z ta prawda jest im abardzo potrzebne... No, ale to tylko takie niesystematyczne i jeszcze na pewno nie zbyt precyzyjne refleksje.