Okres transformacji ustrojowo-społeczno-gospodarczej jest okresem szczególnie narażonym na powstawanie nowych i artykułowanie się wyciszonych problemów społecznych. Uważa się, że obecnie najważniejsze z nich to: bezrobocie, pauperyzacja ludności, kwestia mieszkaniowa, luka edukacyjna i ochrona zdrowia. Są to kwestie zasadnicze. Oprócz tego należałoby wymienić parę innych istotnych problemów społecznych współczesnej Polski, które stanowią poważne wyzwanie dla nas wszystkich lub znacząco utrudniają nam „drogę do Europy". Okres obecnych przemian niesie wiele zagrożeń, lecz również jest dużą szansą. Należy to dostrzec: struktury społeczne nie są jeszcze silnie spetryfikowane, można więc wiele zmienić. Jednak wszystkiego nie zrobi za nas Warszawa czy Bruksela. I może to stanowi nasz największy problem — przekonanie, że wszystko powinno być nam podane na tacy, rozwiązane, załatwione; a jak nie to ...na Warszaaaawę! Musimy się przebudzić z „pięknego" snu: komunizm już się skończył, teraz każdy sam dba o chleb dla siebie. A gdy pojawi się problem społeczny to nikt go za nas nie rozwiąże — należy się zjednoczyć i wspólnymi siłami szukać rozwiązania, dochodzić do społecznych konsensusów, które nieraz wymagają wyrzeczeń! Zrozumieć istotę inwestycji, którą jest "bieżące wyrzeczenie dla przyszłych korzyści". Można się jednak spodziewać dalszych perturbacji społecznych, ciężkich negocjacji i kłótni, głębokich rozczarowań i populistycznego „gdybania" i straszenia Zachodem. Jeśli ci, którzy nie potrafią znaleźć się w nowej rzeczywistości nie dadzą się zwieść Lepperowi lub innemu watażce, będziemy dalej jakoś brnąć z większym lub mniejszym trudem „ku lepszemu". Nie zwalnia to nas jednak z obowiązku zaangażowania się w życie społeczne — wspólne sprowadzanie obecnych i przyszłych problemów do poziomu „znośności". Władza centralna może nam w tym jedynie dopomóc, ułatwić, gdyż jej zadaniem jest "zarządzanie konfliktami społecznymi", nie usuwanie ale "ich cywilizacja i obłaskawienie". Główny ciężar zadania spoczywa na społeczeństwie, które musi poczuć się odpowiedzialne za swoją przyszłość. Kończąc wątek moralizatorski, przejdźmy do meritum: wyliczania istniejących kwestii społecznych trzeciej Polski. (Mariusz Agnosiewicz)

• Aborcja, edukacja seksualna  (43 stron)
  
• Antysemityzm  (30 stron)
  
• Etyka zawodowa i urzędnicza  (35 stron)
  
• Eutanazja  (11 stron)
  
• Homoseksualizm  (51 stron)
  
• Laicyzacja  (59 stron)
  
• Lustracja  (7 stron)
  
• Manipulacje  (34 stron)
  
• Młodzież, szkoła, studia  (87 stron)
  
• Narkotyki  (22 stron)
  
• Służba Zdrowia  (9 stron)
  
• Socjologia  (56 stron)
  
• Społeczeństwo informacyjne  (31 stron)
  
• Zapiski londyńskie 1988/89