coś interesującego do poczytania w tzw. racjonaliście.

Nie zapominajmy, że Egipt rozwijał się przez 4000 lat to doszli do jakichś wielkich budowli.Te "genialne" piramidy Majów to też technologia bez szału.Budowali małą piramidę.Potem kolejny władca obudowywał ją i wychodziła większa.I tak ileś razy co ileś lat.Aztekowie mieli jeszcze prostszy sposób.Naturalne wzniesienie z ziemi ociosywali, okładali kamieniami.Albo usypywali kopiec ziemi i okładali.Technika stawiania Moai na Wyspie Wielkanocnej też już została wyjaśniona.Okazało się, że znał ją...miejscowy dziadek.Dawniej mieli potężną siłę roboczą, której dziś nie ma-niewolnictwo.
To, co nie wiemy to dlatego, że nie mamy dziś dokumentacji i opisów, jak to robiono.
Co mnie rozwala to budowle Puma Punku- to jest naprawdę zagadka.
Największe piramidy starożytności zbudowali Sumerowie, ale nie dotrwały- z cegły mułowej.Stąd mit o wieży Babel.

Te wielkie budowle i dzieła starożytnych wydają się nieziemskimi nadludzkimi osiągami. Tymczasem większość opiera się na bardzo prostych patentach. Te osławione piramidy egipskie (i wszystkie inne budowle Egiptu) powstały przy użyciu ekierki i poziomicy, czyli kąta prostego. To nie były skomplikowane narzędzia. Bloki kamienne wtaczano w okrągłych drewnianych kołyskach, też nic nadludzkiego. Archeolodzy znaleźli zestaw zabawek dla dziecka coś w stylu "mały budowniczy" i tam takie coś było. Zbudowano coś takiego w dużej skali i działa! Artykuł ciekawy, ale bym nie przeceniał tamtej wiedzy

I jeszcze mam takie pytanie: czy te dwa lwy z płyty wiślickiej to też cheruby?

Panie Agnosiewicz, może już czas ruszyć w teren i odwiedzić jedno z licznych hucisk zlokalizowanych na terenie polski. Polecam Hucisko w woj. mazowieckim, w pow. szydłowieckim, w gminie Szydłowiec, bo blisko stamtąd do Zabytkowej Huty Żelaza w Chlewiskach. Przy okazji warto zobaczyć renesansowy nagrobek Mikołaja Szydłowieckiego w kościele farnym dłuta Bartolommeo Berrecciego, który związany był ze słynnymi włoskimi muratorami, którzy znaleźli w Szydłowcu sprzyjające warunki rozwoju dla swej firmy.
Gdybym była strasznie dociekliwa zajrzałabym także na parafię kościoła pod wezwaniem św. Mikołaja, poszperałabym w starych księgach. Z pewnością nie byłoby tam informacji o grobach popielnicowych ale może znalazłaby się jakaś wzmianka o poecie Hiacyncie Przetockim albo o pozytywiście Michale Mosiołku. Jeśli zaś lubi pan podróżować w Street View polecam widok z pobliskiego wzgórza w Zdziechowie. Z ulicy można dostrzec tajemniczą kapliczkę domkową...
Jest tyle historii, którymi nikt nie chce się zajmować. Niedawno znalazłam kurhan, bardzo malowniczo położony, ale powiedziano mi, że kurhanów w Polsce jest tak dużo, że nikomu nie chce się odkrywać i badać nowych.

Wiosna, lato, jesień, zima - człowiek czasu nie zatrzyma tyle Wam powiem ;)

"W okresie naszej ery fortuna cywilizacji odwróciła się od Egiptu. U schyłku XIX w. Brytyjczycy zaczęli okupację militarną Egiptu, w ramach której wybudowali w latach 1899-1902 olbrzymią Tamę Asuańską."Znaczenie cyklicznych wylewów Nilu i właściwości mułu pochodzącego z Wyżyny Abisyńskiej (Nil Błękitny go dostarcza) to intrygujący temat. Wiadomo, iż budowa II Tamy Asuańskiej w latach 50- tych 20 w. (mającej nota bene swój aspekt polityczny) doprowadziła z biegiem lat do problemu zanikania tej życiodajnej substancji poniżej tamy. Ze skutkami negatywnymi dla rolnictwa oraz- co istotne- dla trwania w niezmienionym kształcie delty Nilu. Nie wyklucza się też ujemnego skutku tego zjawiska na całego wschodniego akwenu M. Śródziemnego - gdzie jakoby nasiliła się - w związku z drastycznym spadkiem ilości osadów aluwialnych - działalność erozyjna morza. Pytanie brzmi, czy ów fenomen zauważalny był w okresie funkcjonowania tamy brytyjskiej? Nie mam na ten temat żadnej wiedzy. Jednakże jest szereg przykładów potwierdzających megalomanię i wadliwość projektów sowieckich (II tama asuańska) z jednej strony oraz większą zasadność i racjonalność przedsięwzięć brytyjskich czy niemieckich z drugiej. 

Przywołałem po prostu te wątki współczesnej nauki, które odnoszą się do kamieni szlachetnych oraz te które podejmują dawne tematy transmutacyjne w nowym ujęciu. Autor nie stoi na stanowisku, że antyczni używali laserów szafirowych ;)

O ile rozważania dot. staroegipskiej i starotestamentowej gemmologii są interesujące, o tyle tematyka dwóch ostatnich "stron" wzbudza wątpliwości. Albowiem w jednym i drugim przypadku owe szlachetne kamienie mają znaczenie na obszarze symboliki religijnej - magicznej z przypisywanymi im nadnaturalnymi, magicznymi właściwościami. Tymczasem z lektury ostatnich dwóch stron (chociaż wątek ów przewija się od samego początku) wnosić można, iż istnieje jakieś pewne, wiarygodne, wyraźnie dostrzegalne junctim między gemmologią starożytnych a odkryciami i eksperymentami naukowymi ostatnich czasów, których przedmiotem były także owe minerały. Tymczasem ciągle jeszcze brak jest dowodów na to, iż starożytni byli depozytariuszami wiedzy, którą odsłania nam współczesna nauka. Czytając dwie ostatnie strony odnosiłem wrażenie, iż - ni stąd ni zowąd - pojawił się w ciekawym tekście zupełnie niepotrzebny wątek trącący nieprzyjemnie New Agem. Warto przy okazji dodać, iż inna antyczna cywilizacja tj. Indusu i jego dorzecza, znajdująca swój najpełniejszy wyraz w osiągnięciach Harappy i Mohendżodaro, oparta na żyznych fluwialnych iłach, miała również swoją rozbudowaną gemmologię, co potwierdzają liczne odniesienia w starożytnych tekstach sanskryckich.

przeczytałam z wielką przyjemnością