|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Prawo » Prawo wyznaniowe » Polskie konkordaty » Konkordat z 1993
Konkordatowi - Nie! [2] Autor tekstu: Ryszard M. Zając
Ryszard Zając
W mojej ocenie uściślenia i doprowadzenia do zgodności z prawem, wymagają szczególnie następujące zapisy konkordatu:
- wyrażona w art. 1 zasada „niezależności i autonomii państwa i kościoła",
- art. 4, poprzez wyraźne zdefiniowanie katalogu kanonicznych
osób prawnych, uzyskujących osobowość prawną w świetle prawa polskiego,
- art.6 w części dotyczącej jednostronnego znoszenia przez władze
kościelne ordynariatu polowego,
- art. 6 i 7, poprzez uzupełnienie o kwestię dopuszczalności
podwójnego obywatelstwa biskupów,
- wyrażone w art. 8 i 24 pojęcie „nienaruszalności cmentarzy",
- art. 10 w części dotyczącej procedury zawierania małżeństw,
- postanowienia art. 12 dot. organizowania przez publiczne szkoły i przedszkola nauki religii,
- art. 17 w części dotyczącej kierowania kapelana katolickiego
do zakładów opieki społecznej prowadzonej przez inne wyznania,
- art. 18 poprzez uzupełnienie, iż kościół katolicki popiera
prowadzenie w języku polskim duszpasterstwa dla Polonii za granicą
- art. 22 poprzez skreślenie quasi-parlamentarnych prerogatyw
"komisji oraz precyzyjne uściślenie zasad finansowania kościoła
katolickiego, a także opodatkowania duchowieństwa,
- wyrażony w art. 27 tryb zmian treści konkordatu, ignorujący
konieczność ratyfikacji przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej,
- Ponadto w tytule i tekście konkordatu winna być zachowana zasada alternatu w wymienianiu nazw stron umowy międzypaństwowej.
Znowelizowana uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 lipca 1994 r. o trybie prac nad ustawą o ratyfikacji konkordatu
między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską stwierdza jednoznacznie,
iż problem ratyfikacji konkordatu powinien zostać roztrzygnięty po uchwaleniu
nowej Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym Rada Ministrów zyskuje
czas niezbędny do przeprowadzenia rozmów ze Stolicą Apostolską, zmierzających
do renegocjacji kontrowersyjnych i niejasnych zapisów konkordatu.
Podjęta w tym samym celu w kwietniu 1995 roku inicjatywa
Deklaracji Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu i Episkopatu nie powiodła
się. Istotnym mankamentem tej inicjatywy był brak jakichkolwiek konsekwencji
prawnych z tytułu ewentualnego jej zaakceptowania. Tym samym jednak strona
kościelna przyznała, iż dostrzega istotne wątpliwości co do treści konkordatu,
jakie ujawniły się w toku procesu ratyfikacji. Nie ulega wątpliwości, iż w tej sytuacji jedyną drogą wiodącą do ewentualnej ratyfikacji konkordatu
między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską pozostaje renegocjacja
treści tej umowy międzynarodowej.
1 2
« Konkordat z 1993 (Publikacja: 22-07-2002 Ostatnia zmiana: 04-04-2013)
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 1342 |
|