Historia

Druzowie to zawzięcie niepodległa grupa, skoncentrowana w Libanie, w pobliżu Góry Hermon oraz w górach za Bejrutem i Sidon. Kilka druzowskich wiosek jest też ulokowanych na Wzgórzach Golan, w Syrii i koło północnej granicy z Izraelem.

Posiadamy bardzo niewiele informacji na temat religii Druzów. Wiemy, że zaczęła się w 9 w. n.e., odrywając się od islamu. Darazi (kapłan i nauczyciel) oraz Hamza ibn Ali ibn Ahmad (perski mistyk) byli bardzo ważnymi figurami dla tej religii i jej popularyzacji.

Ogłosili, że bóg zstąpił na Ziemię i przybrał ludzką formę — mianowicie muzułmańskiego kalifa z Kairu, w Egipcie, al-Hakim Bi-amr Allah (985 lub 996- 1021 r. n.e.). Obecnie jednak pisma i nauki Darazi`ego są przez Druzów uważane za herezję i pomyłkę teologiczną.

Nazywają sami siebie — `Mowahhidoon` (liczba mnoga) lub też `Mowahhid` (liczba pojedyncza) — co oznacza „monoteistyczny". Generalnie są jednak znani jako Druzowie, od imienia ich teraz heretyckiego kapłana — Darazi.

Po śmierci lidera Baha al-Din w 1031 r., ich religia stała się całkowicie ekskluzywna: nie przyjmują nowych członków; żenią się/wychodzą za mąż tylko za innych Druzów; nie odchodzą od swej wiary. Obecnie jest ok. 200 — 300 tysięcy Druzów. Druzowie starają się utrzymywać swoją religię w sekrecie, często udając członków religii dominującej na terytorium gdzie mieszkają.


Wierzenia

Druzowie uważają `Qur`an` (Koran) za świętą księgę, jednak patrzą na nią jak na „zewnętrzną okładkę", zawierającą ukrytą, wewnętrzną, ezoteryczną wiadomość od Boga. Ich religijne teksty są znane jako `Kitab Al Hikma` czyli Księga Mądrości. Jest to kolekcja książek, z których często używane jest pierwsze sześć.

Druzowie są bardzo monoteistyczni, wierzą w jedynego boga. Nie ma on żadnych partnerów, czy części (jak np. Trójca).

Druzowie uznają siedmiu głównych proroków, w tym Adama, Abrahama i Jezusa (którego uważają za syna Józefa). Każdemu z głównych proroków towarzyszyło siedmiu innych, mniej ważnych. Z kolei każdy z tych mniej ważnych proroków miał dwunastu uczniów, byli wśród nich między innymi Daniel czy Platon i inne osobistości z historii Biblii i Grecji. Prorokom zwykle nie oddaje się czci, jednak uznaje się ich za wyjątkowych — tzn. pozbawionych błędów i grzechów.

Druzowie wierzą w trans-migrację duszy: to znaczy, że po śmierci, dusza człowieka jest od razu reinkarnowana (w czasie i przestrzeni) i rodzi się w innym życiu.

Poprzez kolejne reinkarnacje, duch w końcu jednoczy się z Kosmicznym Umysłem „al-aaqal al kulli". Kosmiczny Umysł jest uważany za Wolę Bożą. Właśnie z tego Kosmicznego Umysłu powstało uniwersum.

Ich koncepcja nieba i piekła jest bardzo duchowa. Niebo to ostateczne szczęście, gdzie dusza jednoczy się z Bogiem. Natomiast piekło to wieczne trwanie w rozpaczy i przerażeniu, dusza jest pozbawiona obecności Boga na wieczność.


Praktyki

Zwykli członkowie społeczności Druzów — `Jahill` (liczba pojedyncza) i `Juhaall` (liczba mnoga), nie mają normalnie dostępu do świętych pism. Uczestniczą tylko w pierwszej części świętych obrzędów. Pozostała część tych spotkań jest przeznaczona dla Szejków. Nie ma formalnego zakazu czytania ksiąg świętych — lecz kiedy dana osoba przeczyta te księgi w ten sposób uczy się prawdy o bogu i życiu, a także wielu ważnych religijnych obowiązków jakie się z tym wiążą — jeżeli nie będzie ich przestrzegać, to sąd nad jej duszą będzie surowszy niż nad ignorantem.

Druzowie nie uważają za istotne pięciu filarów islamu — recytację credo, odmawianie modlitwy pięć razy dziennie, dawanie pieniędzy dla biednych, post podczas Ramadanu i pielgrzymka do Mekki — tak więc nie są uważaniprzez wyznawców islamu za muzułman.

Ich liderzy są ascetami, nazywanymi `uqqal`. Uroczystości religijne odbywają się u Druzów w czwartki (Islam — piątek).

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Dziesięć przykazań według Ayaan Hirsi Ali Allah i islam

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (4)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word