Racjonalista - Strona głównaDo treści


Fundusz Racjonalisty

Wesprzyj nas..
Zarejestrowaliśmy
205.076.344 wizyty
Ponad 1064 autorów napisało dla nas 7362 tekstów. Zajęłyby one 29015 stron A4

Wyszukaj na stronach:

Kryteria szczegółowe

Najnowsze strony..
Archiwum streszczeń..

 Czy Rosja użyje taktycznej broni nuklearnej?
Raczej tak
Chyba tak
Nie wiem
Chyba nie
Raczej nie
  

Oddano 34 głosów.
Chcesz wiedzieć więcej?
Zamów dobrą książkę.
Propozycje Racjonalisty:
Sklepik "Racjonalisty"

Złota myśl Racjonalisty:
Wszystko co nieznane, wydaje się cudowne.
 Religie i sekty » Religie azjatyckie

Religie Japonii [2]
Autor tekstu: K. Dziubała i M. Agnosiewicz

oprac. K.D. i M.A.

Odłamy

Tenrikyo — Religia Bożego Rozsądku

Za: www.tenrikyo.or.jp

"Tenrikyo opowiada o naszym prawdziwym i oryginalnym stanie — o tym jacy jesteśmy naprawdę — i uczy nas w jaki sposób powrócić do tego oryginalnego stanu.
— W takim razie, jaki jest nasz prawdziwy i oryginalny stan bycia?
Jednym aspektem, jest to, że my wszyscy ludzie mamy wspólnego rodzica, którego możemy nazwać „Bogiem Rodzicem", i z tego powodu jesteśmy wszyscy braćmi i siostrami. Musimy więc żyć w harmonii i pomagać sobie wzajemnie. Umysł i ciało pomogą nam żyć w ten sposób. ".

[...]
" `Yoboku` — to ci, którzy potrafią administrować `Sazuke`, Bożym Darem — mogą więc wykorzystać `Sazuke`, żeby pomagać ludziom cierpiącym z powodu chorób i prowadzić ich na ścieżkę przebudzenia, żeby wrócili do swego prawdziwego i oryginalnego stanu. Bóg Rodzic zaakceptuje takie wysiłki, robione przez `Yoboku` i odpowie im, pomagając im w pracy, i prowadząc ich własne umysły i stany. ".

Tenri-kyo (Religia Bożego Rozsądku) została założona przez wieśniaczkę Nakayama Miki (1798-1887) w Prefekturze Nara. Wychowana jako adeptka Buddy-Amidy, wyszła za mąż i żyła jako zwyczajna gospodyni domowa. Kiedy miała 41 lat nastąpiło jej 'przebudzenie' — weszła w nią bogini `Bożego Rozsądku — Kami`. Utopijne nauczanie Miki oparte na wyroczniach, praktykach szamanistycznych i ekstatycznych tańcach przyciągnęło wielu wyznawców. Sekta, uznana początkowo przez władze za gałąź szinto, zażądała w 1880 r.żeby zmienić jej przynależność na `buddyzm`; w końcu, w 1908 roku, Tenri-kyo została rozpoznana jako jedna z 13 `Sekt Szinto`, i uzupełniła swoje obrzędy o stosowne praktyki szintoistyczne.
Nowe religie, z korzeniami w szinto, mają własne unikatowe pisma święte. Pierwszą spośród nowych religii japońskich było Tenrikyo. Centralne pisma święte obejmują trzy kolekcje jej objawień: Mikagura-uta, Ofudesaki i K-oki. Tenrikyo to największa z nowych religii, powstałych w okresie przed dynastią Meiji. Poprzedza odrodzenie szinto w epoce Meiji i od roku 1970 zdystansowała się od nazwy „sekta szinto", żeby bardziej potwierdzić swoją uniwersalną misję.
Tenrikyo odniosła znaczące sukcesy w misjach zagranicznych, zwłaszcza wśród społeczności emigracji japońskiej.
W pobliżu starej stolicy Nara, na ziemi własności rodu Nakayama, wybudowano kwaterę główną Tenrikyo, a wokół niej powstało miasto nazwane Tenri.
W Japonii całe miasto z ok. 50 tysiącami mieszkańców, tworzą wierni tej religii. Posiada szkoły Tenrikyo — od przedszkoli, przez koledże, religijne kwatery, oraz imponujące warunki dla przybywających pielgrzymów i gości.
Religia Tenrikyo ma około 4-6 milionów wyznawców na świecie, głownie w Japonii.

oprac. Krzysztof Dziubała

***

Buddyzm japoński

Buddyzm dotarł do Japonii w VI wieku, poprzez Chiny i Koreę. Na początku siódmego wieku, ówczesny następca tronu Shotoku, który rządził prawami państwa, poddał się głębokiej analizie Buddyzmu, i zapragnął propagować tę religię, co też uczynił. Aż do wieku XII Buddyzm był wyłącznie religią arystokracji, lecz od wieku XIII stał się bardzo popularny wśród zwykłych ludzi. W tym mniej więcej okresie Zen stał się bardzo powszechny wśród klasy samurajów. Od owych czasów do dnia obecnego Buddyzm jest główną religią Japończyków.
Buddyzm spełnia istotną rolę w życiu współczesnych Japończyków. Nawet jeśli są niewierzącymi, chodzą do świątyń, są po śmierci chowani zgodnie z buddyjskimi rytami, i po śmierci są im nadawane specjalne „duchowe" imiona buddyjskie. Buddyzm wpływał i wpływa z ogromną siłą na kulturę Japonii, włącznie ze sztuką, literaturą i architekturą, oraz na moralność i sposób myślenia ludzi.

Zen

Sekta Zen jest jedną z odmian Buddyzmu. `Zen` definiuje się jako oświecenie, religijny i mentalny stan osiągany przez spokój umysłu. Jedną z praktyk, żeby osiągnąć ten spokój i jasność umysłu nazywa się `zazen` czyli „siedzenie w cichej medytacji". Eisai, Dogen i inni kapłani japońscy przedstawili odłam `Zen` w Japonii w wiekach XII i XIII po studiowaniu w Chinach. Według odłamu `Zen`, prawda jest czymś co „transcenduje poprzez wyrażenia języka i liter". Może ono zostać wyłącznie dotknięte poprzez bezpośrednią praktykę doświadczenia `zazen`. Sekta `Zen` stała się kamieniem milowym etyki samurajów, kultu herbaty i `ikebana` czyli japońskiej sztuki układania kwiatów.
`Zen` miał i ma duży wpływ na myśl japońską, kulturę i dosłownie wszystkie aspekty życia Japończyków. W obecnej Japonii jest ciągle wielu ludzi — poza kapłanami `Zen` — którzy szukają prawdy praktykując `zazen`. Jako metodę duchowego treningu niektórzy ludzie odwiedzają co pewien czas świątynie `Zen`, żeby odbyć krótkie sesje `zazen`.

oprac. Krzysztof Dziubała

***

Chrześcijaństwo w Japonii

Chrześcijaństwo po raz pierwszy dotarło do Japonii w 1549 roku, z przybyciem do Kagoszimy Francis`a Xavier`a, katolickiego misjonarza należącego do Towarzystwa Jezusowego. Na początku istnieli członkowie klas rządzących, którzy interesowali się kulturą Zachodu i jego instytucjami — i z tego powodu byli pozytywnie nastawieni do religii katolickiej i jej propagowania przez Jezuitów. W czasie swego największego rozkwitu, we wczesnym okresie siedemnastego wieku, szacuje się, że było około 750 tysięcy chrześcijan w Japonii. Potem jednak, chrześcijaństwo zaczęto uznawać za niebezpieczne dla feudalnego porządku i w końcu zakazano go i zaczęto prześladować. W roku 1613 zagraniczni misjonarze zostali wygnani z kraju. Nawet po wejściu w życie zakazu chrześcijaństwa, wielu wyznawców kontynuowało praktykę swej wiary w sposób tajemny. Po tym jak Japonia ustanowiła stosunki dyplomatyczne z Europą i Ameryką w drugie połowie XIX wieku, propaganda chrześcijaństwa znów zaczęła przynosić owoce. Od 1859 roku zaczęli zjeżdżać protestanccy misjonarze z Ameryki, powstały i angażowały się w ewangelizację również kościoły katolickie i prawosławne (Rosja).
Przez „współczesną kulturę" w Japonii należy rozumieć przede wszystkim kulturę Zachodu. Obecny system małżeństw monogamicznych jest przykładem takich wpływów. Obecnie istnieje w Japonii około jednego miliona protestantów i około 430 tysięcy katolików. Istnieją uczelnie i szkoły, które zostały założone przez te odłamy religijne. Istnieje również uniwersytet, Międzynarodowy Chrześcijański Uniwersytet, który nie jest bezpośrednio związany z żadnym konkretnym odłamem chrześcijaństwa.
W 1960 roku Tatsuo Doi, wtedy biskup, został pierwszym Japończykiem mianowanym kardynałem.

oprac. Krzysztof Dziubała

***

Nowe religie

Istnieje w Japonii spora liczba organizacji religijnych, które generalnie określa się terminem „nowe religie" (`shinko shukyo`), chociaż niektóre z nich mają swe początki we wczesnym wieku XIX. Największe z nich to:
— Soka Gakkai (Towarzystow Kreujące Wartości);
— Rissho Koseikai (Towarzysto na rzecz Ustanowienia Sprawiedliwości i Społeczności na ponowne przyjście [Buddy]);
— Tenrikyo (Religia Boskiej Mądrości).
Mają one odpowiednio — 17 milionów, 6 milionów, i około 2,5 miliona członków — dane na początek lat 90-tych.

Tym co odróżnia je od popularnych czy wiejskich religii jest ich twierdzenie domagające się równego statusu i charakteru co szinto czy buddyz. Ich nauczania są różne, lecz większość to religie synkretyczne, kombinujące elementy buddyzmu, szinto, chrześcijańskie i innych wierzeń. Większość podkreśla zależność życia od `kami`, Buddy i figur buddystycznych, lub też od przodków. Niektóre, takie jak Tenrikyo są monoteistyczne i podkreślają indywidualne zbawienie. Na przykład członkowie Rissho Koseikai zbierają się w małych grupach, żeby dyskutować na religijne tematy i problemy w życiu codziennym.
Większość nowych religii zapewnia specjalne wsparcie swoim członkom, poprzez niewielkie spotkania grupowe i zachęca do rozwiązywania problemów poprzez rytuały i odpowiednie postępowanie. Wiele podkreśla harmonijne relacje z innymi, ciężką pracę, i szczerość jako szlak lepszego życia.

Większość nowych religii została założona przez pełnych charyzmy świeckich ludzi, często kobiety, którzy doświadczyli „transformujących epizodów duchowych" i odczuwali nieodpartą potrzebę, żeby przekazać te doświadczenia innym. Podkreślają oni świecki udział, zakładanie małych, lokalnych twarzą-w-twarz grup — co jest równie ważne jak całe, wielkie organizacje narodowe. Zachęcają do bezpośredniego kontaktu ze „światem nad-naturalnym", a niektóre grupy praktykują uzdrawianie na wiarę i techniki wzajemnego wsparcia.

oprac. Krzysztof Dziubała


1 2 

 Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też:
Na czym polega doskonałość estetyki japońskiej?
Religie Korei

 Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (8)..   


« Religie azjatyckie   (Publikacja: 27-07-2002 )

 Wyślij mailem..   
Wersja do druku    PDF    MS Word
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl. Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie, bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
str. 1527 
   Chcesz mieć więcej? Załóż konto czytelnika
[ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ]
Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator)
Fundacja Wolnej Myśli, konto bankowe 101140 2017 0000 4002 1048 6365