Zaskakujące jest, jak zmiana trybu życia, czy choćby krótka zmian rutynowych zachowań wpływa na nasze myśli. Pozwala nam dostrzec rzeczy których wcześniej nie dostrzegaliśmy nawet potykając się o nie. Pomaga nam w spojrzeniu na nie z innej perspektywy. Sam tego doświadczyłem ostatnio. Dość często przejeżdżałem samochodem ulicą Wadowicką w Krakowie i nigdy nie zwracałem uwagi na wyłaniającą się z za drzew, na wysokości dworca kolejowego w Borku Fałęckim, wieżę sanktuarium w Łagiwnikach, a przynajmniej nie nasuwały mi się żadne przemyślenia na jej temat. W tym tygodniu zostałem zmuszony do pokonania części ulicy Wadowickiej na piechotę. Była to dla mnie nowa sytuacja i jak się okazało zaowocowała nowym spojrzeniem na znane mi przecież elementy architektury tej części Krakowa.

Będąc na wysokości dworca, spojrzałem w stronę Łagiewnik i jak zwykle zobaczyłem wyłaniającą się z za drzew wieżę wspomnianego wcześniej sanktuarium. Dzień był pochmurny, zanosiło się na deszcz i cała sceneria wyglądała dość ponuro. Idąc miałem więcej czasu aby się jej przyjrzeć. Ta szara wieżą za drzewami skojarzyła mi się z wieżą Saurona, z powieści Tolkiena. Tylko patrzeć jak na jej szczycie pojawi się Sauron, manifestując swoją obecność wszystkowidzącym okiem. Zacząłem rozważać, nad znaczeniem postaci Saurona i jego sług. W Sródziemiu został umieszczony przez Tolkiena jako uosobienie zła, a pod jego wieżą stacjonowały niezliczone rzesze orków, trolli i innych ras wrogich ludziom.

Idąc sobie i zerkając co jakiś czas na tę nową siedzibę Saurona zacząłem się jednak zastanawiać, czy czasem dopiero teraz nie należało by uznać jego sług za uosobienie zła. Rozważając nad rolą jaką spełniali orkowie w Śródziemiu, gdzie zostali uznani przez ludzi za tych złych, którym w Westernach na pewno założono by czarne kapelusze, doszedłem do wniosku, że przy rywalizacji różnych gatunków o dominację, nie może być mowy o rozważaniach, czy któraś ze stron jest dobra czy zła. Oczywiście z punktu widzenia ludzi orkowie, którzy żywią się ludzkim mięsem, stanowią dla nich zagrożenie i są tymi złymi. Zapewne inaczej wygląda to z perspektywy orków. Ale to, natura ich stworzyła takimi, a właściwie wyobraźnia Tolkiena. Czy można powiedzieć, że lew jest zły, gdyż pożera antylopy. Zapewne z punktu widzenia antylopy tak. Jednak przy bezstronnym spojrzeniu, należało by jedynie stwierdzić, że lew nie jest ani dobry ani zły, tylko taka jest jego natura. Tak samo, gdy lwy walczą o terytorium, z dajmy na to, gepardami. Która ze stron jest dobra, a która zła? Taka jest natura przyrody ożywionej, a może i całego wszechświata, że dąży do ekspansji.

Zarówno orkowie pod wodzą Saurona jak i ludzie dążyli do opanowania Śródziemia. No cóż, jako ludzie uznaliśmy, że orkowie nie mają do tego prawa i są tymi złymi. Tak więc rozważania, czy coś jest dobre czy złe przy różnych gatunkach, nie ma większego sensu. Natura świata jest taka, że wszyscy walczymy o przetrwanie i dobrze, że na razie to my ludzie mamy przewagę nad innymi gatunkami, a przynajmniej tak nam się wydaje. Oczywiście dobrze z perspektywy człowieka.

Inaczej jednak rzecz się ma z obecnymi sługami Saurona. Należą do tego samego gatunku, który zniewalają. Działają na jego szkodę, Zabijając w imieniu swojego władcy przedstawicieli tego samego gatunku, czy to bezpośrednio czy pośrednio, choćby przez zakaz stosowania prezerwatyw, czy mieszanie się do osiągnięć medycyny i utrudniając wcielanie w życie jej osiągnięć. Mieszając ludziom w głowach, niedopuszczanie do rozwoju idei sprzecznych z ich doktrynami czy wręcz dyskredytując je, powodują zapóźnienia cywilizacyjne, co w konsekwencji może nawet doprowadzić do upadku cywilizacji.

Nie nadaremno więc słudzy ci przybrali czarne szaty, pewno dlatego, że nie noszą kapeluszy. Porównując ich z orkami nabieram szacunku do tych ostatnich. Mimo szkaradnego wyglądu zewnętrznego postępowali zgodnie ze swoją naturą. Jeśli wygląd zewnętrzny orków miał symbolizować ich naturę, to ciekawe jakie postacie obecnym sługom Saurona wymyślił by Tolkien.

Myśli, które pojawiły się w mojej głowie trochę mnie zaskoczyły. Będę musiał chyba częściej poruszać się bez samochodu.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Adam i Ewa: ostateczna konfrontacja między nauką a wiarą (i konkurs) I bez argumentów naukowych Jezus nie był Bogiem

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (7)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word