|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Kościół i Katolicyzm » Historia Kościoła » Krucjaty i gnębienie » Młot na czarownice
Lekarstwa katolickie na usychanie członków Autor tekstu: Młot na czarownice
Aczkolwiek
białychgłów czarownic, jest w liczbie nierówno więcej, aniżeli mężczyzn:
wszakże mężczyzn oczarowanych więcej się najduje, a to z tej przyczyny, iż
Pan Bóg więcej dopuscza na sprawę cielesną, jako na tę przez którą grzech
pierworodny na wszytek naród ludzki się rozlewa, czego nie tak wiele jest w inszych sprawach ludzkich, także przez węże się to odprawuje, które są do
czarów sposobniejsze nad insze zwierzęta, dla tego, iż wąż był pierwszym
naczyniem szatańskim do grzechu, więc też i dla tego, że sprawa cielesna
snadniej w mężczyźnie może być uczarowana, aniżeli w białejgłowie. Co się
pokazuje z piąci sposobów, którymi szatani władzą rodzajną zarażać
zwykli, i barziej moga być wykonane w mężach, niżeli w białychłowach.
Opiszemy
tedy lekarstwo według możności naszej na każdy sposób osobno, żeby ten, który
jest uczarowany tak, przypatrzył się, do któregoby sposobu uczarowanie jego
należało. szatan abowiem duchem będąc, ma moc za Bożym dopusczeniem, nad
stworzeniem cielesnym [ … ] Tą tedy mocą mogą szatani w ciałach męskich i białogłowskich przeszkodę czynić, żeby się z sobą nie łączyli, a to
dwojakim sposobem. Pierwszy gdy sprawuje, że jedno, od drugiego stroni, i nie
może do drugiego przybliżyć się. Drugi, czyniąc jaką przeszkodę, abo się w wziętym na się ciele, w środek zakładając [ … ] .
Wtóry
sposób takiego oczarowania, gdy człowieka zapala ku jednej białejgłowie, a ku drugiej oziębłym czyni, co może uczynić tajemnie, przykładaniem ziół,
abo inszych rzeczy, które do tego baczy służące.
Trzeci,
gdy mniemanie, abo fantazja męża, bądź też i białejgłowy tak odmienią,
że jedna osoba, drugą się brzydzi. Czwarty, potężność członku
wstydliwego wątląc, która koniecznie do rodzenia jest potrzebna. co także w inszych członkach czynić może, ruchomość im odejmując.
Piąty,
broniąc prześcia wiatrów do członków, w których jest władza ruszania się,
także przeszkadzając nasieniu drogi, żeby nie przychodziło do członków
rodzajnych, abo żeby z tamtąd nie wychodziło.
Rzecze
kto. Niewiem do któregoby sposobu uczarowania moje, które cierpię należało,
to tylko wiem, iż do społeczności z żoną moją nie jestem sposobny. Może
się odpowiedzieć. Jeśli jest sposobny do inszych białychgłów, a do żony
nic, tedy do wtórego sposobu należy, pierwszym abowiem sposobem od latawca,
abo latawice przeszkodą by było. Także, jeśli się żoną nie brzydzi, wszakże
poznać nie może, a insze może, tedy i na ten czas do wtórego sposobu należy. A jeśli się nią zaś brzydzi, i poznać jej nie może, tedy się ściąga do
wtórego i trzeciego sposobu. Jeśli się zaś nią nie brzydzi, i radby ją
poznał, ale nie jest potężnym, czwartemu sposobowi podlega. Lecz jeśli jest
potężny, a nasienia wypuścić nie może, tedy do piątego sposobu należy.
Sposób leczenia pokażemy powiedziawszy w przód, jeśli takiemu uczarowaniu równie
ludzie sprawiedliwi, i własce Bożej będący, jako i grzeszni podlegają. A zaiste nierównie, wyjąwszy czwarty sposób, co
się barzo rzadko przytrafia. Gdzie czytelnik wiedzieć ma, iż mówimy tu o sprawie cielesnej między osobami w małżeństwie mieszkającymi, bo wszelka
społeczność cielesna oprócz małżeństwa, jest grzechem śmiertelnym, i żaden
się nią nie maże, jeno ten, który jest prożen łaski Bożej. Polegając
tedy na piśmie świętym przyznać musimy. Iż P. Bóg szatanom daje więtszą
moc grzesznymi, niżeli nad sprawiedliwymi. Aczkolwiek czytamy o utrapieniu
przez szatana Joba sprawiedliwego, nie było to wszakże karanie na władzy
rodzajnej. A przez jest pewna, iż na którekolwiek w małżeństwie żyjące
takowe czary przypadają, znak jest, że abo obie osobie, abo jedna z nich, nie
jest własce Bożej. [...] Przeto [ … ] gdy z łaski Bożej przez grzech
wypadają. Pan Bóg takowej mocy w uczarowaniu władzy rodzajnej szatanowi więcej
dopuscza. A jeśliby kto spytał, toby to za grzech takowy był? bespiecznie mówimy,
że grzech niewstydu i nie wstrzymięźliwości, według słów Hieronima S. który
cudzołożnikiem zowie męża żonę własną niewstydliwie miłującego, jakowi
miłośnicy namienionym przypadkiem pospolicie podlegają. .
Lekarstwo
tedy kościelne jest dwojakie, jedno od sędziego kościelnego. Drugie od
spowiednika. Przeto, jeśli u sądu skarga jest, o niepotężność która z czarów przypadła, trzeba wiedzieć, iż to dwojako bywa, abo do czasu, abo do
śmierci. Jeśli do czasu jest niepotężność, nierozrywa małżeństwa, którą
doczesną zowie, gdy trzy lata z sobą społecznie mieszkając, i o uzdrowienie
według możności starając się, bądź przez Sakramenta kościelne, bądź
inszymi lekarstwy do zdrowia przychodzą. A jeśliby żadne przez ten czas
lekarstwo pomocne nie było. Ta już niepotężność wieczna bywa nazywana.
Powtóre,
ta niepotężność, abo uprzedza wstąpienie w małżeństwo, i wykonanie jego,
taka niepotężność przeszkodą jest do małżeństwa, i rozrywa uczynione małżeństwo:
[...] oprócz jeśliby w czystości żyć chcieli, jako ś. Maryja i Józef i mają po sobie prawo. [...]
Lekarstwo
zaś kościelne [ … ] opisuje się w te słowa. Jeśliby za sprawą czarownic,
pomocą szatańską, a dopuszczeniem Bożym,
sprawa małżeńska kiedykolwiek nie dochodziła: Ci którym się to przydaje,
mają bydź napomnieni, żeby sercem skruszonym, i duchem upokorzonym Bogu i kapłanowi
zupełną spowiedź, ze wszytkich grzechów uczynili, i łzami obfitymi także
jałmużnami, modlitwami, i postami, Pana Boga błagali. Z których słów
pokazuje się, iż takowe rzeczy, jeno dla grzechu przypadają. Do tego kapłani
przydawać mają Exorcismy, i insze lekarstwa kościelne, żeby jako i [ … ]
poratowani byli.
Zamykając tedy ten Rozdział,
mówimy. Iż pięć jest sposobów, których tak uczarowani przystojnie dla
uleczenia zażywać mogą. Pierwszy odprawienie drogi, abo pielgrzymstwa do grobów,
abo kościołów świętych którychkolwiek. Drugi uczynienie tamże prawdziwe
spowiedzi wszystkich grzechów z skruchą serdeczną. Trzeci częste zażywanie
znaku krzyża ś. zmówieniem modlitw nabożnych..Czwarty zażywanie
przystojnych Exorcismów, które jakoby miały bydź czynione niżej się pokaże.
Nakoniec ostrożne czarów wyrzucenie, jakośmy wspomnieli, o onym Hrabi, który
trzy lata w takowym uczarowaniu trwał.
« Młot na czarownice (Publikacja: 10-12-2002 Ostatnia zmiana: 25-01-2004)
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 2090 |
|