Niewątpliwie napisana w sierpniu br. broszura programowa PSL ma jedną niezaprzeczalną zaletę. Jest krótka. Obejmuje jedynie sześć rozdziałów, razem 20 stron tekstu, z których pierwszy będący słowem wstępnym przygotowanym w formie listu Prezesa PSL Waldemara Pawlaka do wyborców ma w swoich intencjach nastroić potencjalnego czytelnika pozytywnie do istnienia i działalności tego ugrupowania przedstawionego jako ostoja spokoju, rozsądku i stabilizacji na polskiej scenie politycznej.

Wychodząc od bogatej, bo 116-letniej tradycji — jak pisze Pawlak - „rdzennie polskiego ruchu politycznego, jedynej partii polskiej scenie politycznej o tak bogatej tradycji" podkreśla istnienie jej stałego elektoratu i doskonałości posiadanych struktur. Niewątpliwie w tym miejscu trzeba przyznać mu rację, gdyż aparat tej partii jak dotychczas działał bardzo konsekwentnie i sprawnie gwarantując tak mandaty poselskie i senatorskie jak i państwowe pieniądze po wyborach. Kandydaci PSL do Sejmu i Senatu, to ludzie dający gwarancję zaufania, którzy mają zabiegać o sprawy każdego Polaka. Wśród nich są znani od dawna działacze, są kandydaci młodego pokolenia i są także przedstawiciela Polonii mieszkający poza granicami kraju.

Wicepremier Pawlak zapewnia i gwarantuje, że program wyborczy PSL dotyczący najważniejszych i najtrudniejszych spraw zostanie zrealizowany. Ten program, to bezpieczeństwo kraju, zarówno gospodarcze jak i społeczne, żywnościowe, bezpieczeństwo i ochrona środowiska naturalnego, a także rozwój wsi i rolnictwa. Zdaniem Waldemara Pawlaka kraj potrzebuje teraz mądrego wyboru i stabilizacji pod hasłem „Człowiek jest najważniejszy." Chcąc wpisać się w konwencję innych post solidarnościowych ugrupowań PSL demonstruje czołobitną postawę wobec wszechobecnego kościółkowego solidaryzmu społecznego propozycją nowego odczytania skrótu swojej nazwy, obecnie mającej oznaczać Polskę Ludzi Solidarnych. Nie wiem czy ta zmiana to propozycja na stałe mająca realizować sen lidera o ogólnopolskiej formacji politycznej czy tylko przedwyborcza zabawa, ale z treści tytułów poszczególnych rozdziałów wnosić należy, że ugrupowanie odnosi swoje przesłanie do całego społeczeństwa, do całego kraju, kreśląc równie śmiałą jak lakoniczną propozycję bezpiecznego bytu.

Zgodnie z treścią rozdziału I poświęconego bezpieczeństwu społecznemu poprawieniu muszą ulec materialne warunki życia Polaków w drodze stabilizacji zatrudnienia, wzrostu liczby miejsc pracy, proporcjonalnego wzrostu rent i emerytur, poprawy zarobków pracowników oraz dochodów przedsiębiorstw i rolników.

Pilnie musi zostać poprawione opieka zdrowotna, edukacja młodzieży, należy dofinansować rodziny z dziećmi. Cele te mają być zrealizowane poprzez ogólne działania polegające na ochronie, wsparciu, wspomożeniu czy zintensyfikowaniu, co sprowadza się do zawarcie w Komisji Trójstronnej umowy dotyczącej redystrybucji środków publicznych na zadania społeczne uznane za podstawowe, albo na realizacji programów wymagających pozyskania znacznych środków pieniężnych jak proponowany program wychodzenia z ubóstwa i wykluczenia społecznego, czy polityki prorodzinnej polegającej na bezpłatnym zaopatrywaniu uczniów w pomoce naukowe i uczestnictwo w dożywianiu organizowanym w szkołach. W systemie emerytalno-rentowym proponowane są zmiany polegające na dobrowolności przynależenia do emerytalnego systemu kapitałowego, uproszczenia systemu emerytalnego w I filarze, i stałej oceny wpływu II filaru na stan finansów publicznych oraz wprowadzenie zachęt podatkowych i organizacyjnych dla dodatkowych ubezpieczeń społecznych, zachęt do wydłużania aktywności zawodowej, a także poprzez rozszerzanie ubezpieczeń tj. możliwość przystępowania do nich osób nie objętych systemem ubezpieczeń obowiązkowo oraz wprowadzenie tzw. emerytury obywatelskiej.

Ten najciekawszy wątek propozycji programowych nie jest niestety rozwinięty więc trudno jest określić jak taka emerytura miałaby w praktyce funkcjonować i na jakim poziomie pieniężnym mogłaby się kształtować by nie stać się kolejnym nędznym zasiłkiem dla ubogich.

W zakresie bezpieczeństwa żywnościowego (rozdział II) celem PSL jest utrzymanie zdolności kraju do samodzielnego wyżywienia narodu z jednej strony, a zdolności do produkowania zdrowej żywności z drugiej. Przewiduje wzrost wagi ekonomicznej i znaczenia rolnictwa będący szansą dla Polski posiadającej „stabilną sytuację dotyczącą poziomu cen gwarantujących opłacalność". Zadaniem PSL ma być w związku z tym wspieranie przedsiębiorczości na terenach wiejskich, większa dostępność kredytów, gwarancji i poręczeń realizowanych przez BGK i ARMR, przygotowywanie przez samorządy terenów wraz z uzbrojeniem pod inwestycje, budowa systemu informacji i doradztwa dla gospodarstw rolnych. Partia pozytywnie ocenia zmiany zachodzące na wsi i chwali się że umie wydawać pieniądze z Unii Europejskiej przeznaczone na rozwój polskich wsi, miast i miasteczek (str.10), a ponieważ zostało jeszcze wiele do wydania do 2015 r. PSL chce w tym dziele uczestniczyć.

PSL będzie dążyło do umożliwienia rolnikom prowadzącym małe i średnie gospodarstwa do podejmowania zatrudnienia poza rolnictwem bez utraty ubezpieczenia w KRUS, upraszczania procedur i wniosków o płatności bezpośrednie i środki na rozwój obszarów wiejskich, poprawy infrastruktury na wsi, odbudowy systemów melioracyjnych oraz komputeryzacji wsi.

Bezpieczeństwo gospodarcze to według PSL dążenie do stałego wzrostu gospodarczego poprzez tworzenie narzędzi wspierających przedsiębiorczość obywateli, a nie korekty systemu dochodów publicznych czy cięcia wydatków na administrację. Autorzy omawianego programu stworzyli katalog zadań dla swojego ugrupowania takich jak: przyspieszenie wzrostu PKB, racjonalizacja wydatków, zwiększenie skuteczności egzekwowania podatków, wprowadzenie ulg podatkowych, likwidacja szeregu ograniczeń itp. — bez silenia się na niepotrzebne szczegóły. Modernizacja, przyspieszenie, rozbudowa, bądź utrzymanie i kontynuacja odnosi się tak do infrastruktury drogowej, energetyki, transportu kolejowego jak i tendencji inwestycyjnych. PSL opowiada się za bezpiecznym i korzystnym dla państwa wydobyciem gazu łupkowego i zorganizowaniem referendum w sprawie energetyki jądrowej. W odniesieniu do środowiska naturalnego autorzy programu postulują uwzględnienie wymogów ochrony środowiska naturalnego w kształtowaniu tzw. zrównoważonego rozwoju kraju poprzez uruchomienie i konsekwentne stosowanie instrumentów ekonomicznych, prawnych i organizacyjnych, tworzenie systemu wczesnego ostrzegania przed klęskami żywiołowymi, systemu ochrony przeciwpowodziowej, przestrzegania zasad zagospodarowania terenów zalewowych i osuwiskowych, a także zapobieganie prywatyzacji lasów państwowych oraz inne działania przyspieszające i usprawniające, a to rozwój energetyki odnawialnej, a to wydawania zgód na lokalizację projektów OZE, stacji przesyłowych, organizację zbiorów odpadów i ich utylizację bądź wtórne wykorzystanie.

W dążeniu do zapewnienia bezpieczeństwa, trwałości i suwerenności oraz rozwoju narodu i państwa polskiego (rozdział Bezpieczna Polska) PSL uważa za priorytet bezpieczeństwo militarne, gospodarcze, społeczne, żywnościowe i bezpieczeństwo środowiska naturalnego, a więc trzyma się ściśle treści swojego programu, przy czym za podstawowy warunek uzyskania stanu tak rozumianego bezpieczeństwa życia uznaje zapewnienie dostatku wszystkim, nie tylko wybranym i poszanowanie godności każdego człowieka. Bezpieczeństwo w zakresie obronności PSL wiąże z uczestnictwem w strukturach NATO, ale również z kształtowaniem dobrosąsiedzkich stosunków z Rosja, Ukrainą i Białorusią. Powstrzymanie redukcji armii i rozwijanie Narodowych Sił Rezerwowych przy dostosowaniu wydatków na zbrojenia do możliwości państwa, jednakże bez możliwości ich zmniejszania poniżej obecnego poziomu (1,95% PKB) wpisują PSL w zgodny chór tradycjonalistycznego myślenia o poziomie polskich sił zbrojnych i ich gospodarczego zaplecza jako poziomie zdolnym do samodzielnego realizowania celów obronnych. W związku z tym przewiduje się intensyfikację szkolenia żołnierzy, unormowaniem systemu ich wynagrodzeń i emerytur wojskowych nie wskazując jednocześnie w jaki sposób miałoby to nastąpić. Jednocześnie PSL chce wzmocnienia ochrony antyterrorystycznej i zabezpieczenia przeciwko cyberatakom. Ogólne sformułowanie tego punktu wskazuje, że chodzi tu o ogół działań antyterrorystycznych.

Wskazując na porządek i bezpieczeństwo wewnętrzne PSL chce usprawnienia działania policji, doskonalenia porządku prawnego i poprawę działania systemu antykryzysowego wzywając jednocześnie do umocnienia państwa, którego działanie jest osłabione na skutek procesów transformacji ustrojowej. Państwo ma funkcjonować prawidłowo i być przyjazne obywatelom, umacniać poczucie bezpieczeństwa i być odbiurokratyzowane wyzwalając tym samym inicjatywę, przedsiębiorczość i aktywność społeczną obywateli. Usprawnienie sądownictwa poprzez wdrożenie ustawowych zmian w pracy sądów ma dotyczyć zarówno przyspieszenia procedur jak i polepszenia wizerunku sądów prowadzącego do wzrostu zaufania obywateli.

Przedstawiony przez PSL program jest uczciwy. Uczciwy w tym sensie, że gwarantując wszystko i niczego nie precyzując w istocie rzeczy nic nie zapewnia oprócz dobrego samopoczucia przedstawicieli tej partii z faktu posiadania uniwersalnego programu, łatwego do przyswojenia i w sumie skromnego w stosunku do przeładowanych bez potrzeby programów innych ugrupowań.

W mojej ocenie program PSL wyraża jednak pewne przesłanie skierowane tak do swoich członków i sympatyków jak i konkurentów politycznych będących głównymi rozgrywającymi na scenie politycznej. Po pierwsze konstrukcja programu koncentrująca zainteresowania na sferze gospodarczej, dystrybucji środków unijnych, zwiększaniu wydatków budżetowych i utrzymania dotychczasowych zasad i instytucji emerytalnych wyraża interesy wiejskiego aparatu partyjno — urzędniczego, wielkoobszarowego rolnictwa i przedsiębiorców z mniejszych miast, miasteczek i wsi. Po drugie zawiera wyraźną wolę by interesy tak wskazanych grup i środowisk realizować na polskiej scenie politycznej niezależnie od układu politycznego jaki wyłoniony zostanie po wyborach byleby PSL mogło w takim układzie uczestniczyć. Cała reszta narracji programowej, która nie stanowi nawet jakiejś wizji — jak to ambitnie próbują kreować z lepszym lub gorszym skutkiem programy SLD i PIS - jest tylko niezbędnym dodatkiem, który w razie zbyt szczegółowej zawartości mógłby niepotrzebnie utrudniać zdolności koalicyjne.

W polskiej rzeczywistości politycznej po 1989 roku PSL udało się zająć pozycję „języczka u wagi" jaki często spełniają partie liberalne wchodząc w sojusze z lewicą czy tak jak w Niemczech z chadecją. Słusznie więc lider tej partii kładzie nacisk na predyspozycje kandydatów do Sejmu i Senatu wskazując na uczciwość, wiarygodność i rzetelność jako cechy którymi odznaczają się wybrane osoby, co wynikać ma z ich pozycji zawodowej, społecznej, politycznej, ale również z racji wykształcenia, wieku i zasług gwarantujących wystarczająca dawkę konserwatyzmu, a w razie potrzeby także i otwartości na zmiany umożliwiając tym samym sprawne funkcjonowanie PSL i jego ludzi w każdej koalicji.

Stąd myśl by zacność kandydatów przysłoniła nadszarpniętą wiarygodność partii z punktu widzenia skuteczności politycznej jest godna pochwały i może znów doprowadzić do uzyskania pożądanej liczby głosów pozwalającej dalej uczestniczyć we władzy. Nie chodzi bowiem o cele, ale o byt.

Zobacz także te strony: Przed wyborami. Sens programu SLD Przed wyborami. Program PIS-u programem Narodu

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Mieszkańcy stanu Missisipi głosują czy zygota jest osobą Przed wyborami. Sens programu SLD

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (10)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Mirosław Woroniecki Adwokat, specjalista prawa gospodarczego, cywilnego i prawa karnego gospodarczego, historyk doktryn politycznych i prawnych, doradca organizacji pozarządowych. Przewodniczący Rady Stowarzyszenia Dom Wszystkich Polska  Liczba tekstów na portalu: 52  Pokaż inne teksty autora  Najnowszy tekst autora: Dwie lewice