|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
| |
Złota myśl Racjonalisty: "Mity religijne ze względów zasadniczych nie mają dla mnie znaczenia, choćby dlatego, że mity różnych religii przeczą sobie wzajemnie. Jest przecież czystym przypadkiem, że urodziłem się tutaj, w Europie, a nie w Azji, a od tego przecież nie powinno zależeć, co jest prawdą, a więc i to, w co mam wierzyć. Mogę przecież wierzyć tylko w to, co jest prawdziwe." | |
| |
|
|
|
|
Biblia » Nowy Testament » Analizy egzegetyczne NT
Ewangelia Męki Autor tekstu: Krzysztof Sykta
Spis treści:
I. Wstęp
II. Śmierć w przeddzień Paschy
1. Pascha i Przaśniki
2. Baranek Boga — Ewangelia wg Jana
3. Schemat paschalny
4. Protoewangelia Męki
III. Trzy dni i trzy noce — śmierć w czwartek
1. Zwroty wyłączeniowe
2. Kerygma
3. Znak Jony
IV. Zmartwychwstanie
V. Resume
I. Wstęp
Myśl chrześcijańska głównego nurtu, pomimo różnorakich
sporów toczonych w kwestiach teologicznych czy etyczno-moralnych, w jednym
punkcie jest zgodna, jeden aspekt przyjęła za pewnik nie podlegający
dyskusji: Jezus umiera w piątek, w dniu święta Paschy, zmartwychwstaje dwa
dni później. Jednakże taka wizja zdarzeń nie zawsze miała rangę dogmatu,
nie zawsze była aż tak jednoznaczna, co współczesne interpretacje i reinterpretacje.
W początkach kształtowania się
treści wiary, kreacji mitu w oparciu o źródła starotestamentowe, pojawiały
się spory, wizje sprzeczne, oparte na tym samym kruchym szkielecie bazowym
braku wiedzy i wiadomości. Pojawiały się kolejne wersje tych samych zdarzeń.
Nowy dogmat wypierał stary, lecz nie zawsze w sposób >rzetelny<,
dostatecznie sprawny, przekształcano treści będące jego podstawą. Nowe
koncepcje zastępowały starsze, lecz skrybowie w swej nieuwadze pozostawiali
szereg wersetów nieprzetworzonych, kryjących pierwotne podwaliny.
Słowo pisane stanowiło
fundament wiary. Nabierało cech ponadnaturalnych. Nowy dogmat, nowa religijna
teoria, wymagała natychmiastowej korekty nośnika nieomylności, fundamentu dla
własnych teologicznych kreacji, jaką stanowiło pismo natchnione.
Pismo, które z upływem kolejnych stuleci obrastało w kolejne, dodatkowe
wersety i kolejne manipulacje.
Z drugiej strony proces
tworzenia kanonu doprowadził do zebrania w jednym miejscu pism wewnętrznie
sprzecznych, prezentujących wersje zdarzeń nie dające się pogodzić. W przypadku Tygodnia Męki, zarówno w pismach kanonicznych jak i niekanonicznych,
mamy do czynienia z czymś, co można nazwać major disagreements
(w odróżnieniu od minor agreements) — sprzecznościami dużego
kalibru, które albo tuszuje się w tłumaczeniu (jeśli coś jest niezgodne z dogmatem należy to do dogmatu nagiąć, w ostateczności zignorować), albo w przypływie dobrego humoru opatruje krótkim i mało prawdziwym komentarzem mającym
za zadanie rozwiać wszelkie możliwe wątpliwości.
Do antynomii tych należą w szczególności następujące kwestie:
1. Dnia męki — śmierć w święto Paschy (Przaśników) lub w przeddzień Paschy.
2. Czasu pobytu w grobie — zmartwychwstanie trzeciego dnia (śmierć w piątek) lub po trzech dniach (śmierć w czwartek lub w środę).
3. Pory zmartwychwstania — w momencie zachodu słońca (w wieczór
szabatu) lub jego wschodu następnego dnia (świt pierwszego dnia poszabatniego,
oficjalny poranek rezurekcyjny).
Ilość stron:
20; format: .pdf (Acrobar Reader); rozmiar pliku: 208 kB (ZIP)
Jeśli nie masz zainstalowanego Acrobat Reader'a, można go ściągnąć:
« Analizy egzegetyczne NT (Publikacja: 05-05-2003 Ostatnia zmiana: 16-08-2006)
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 2426 |
|