Państwo i polityka » Stosunki międzynarodowe » Wojna w Iraku
Raport z polskiej strefy 2003: Dostawy i jakość wody, stacje uzdatniania [1] Autor tekstu: oprac. W. Matraszek
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
Raport — Irak
Strefa Środkowo-Południowa
Babilon — Warszawa, Lipiec 2003 r.
12.1. Ocena ogólna
Większość stacji uzdatniania wody pracuje, ale wymaga natychmiastowej
naprawy. Z uwagi na niepracujące w większości zbiorniki wieżowe, system
dystrybucji wody wymaga zwiększonej ilości pomp, a także małych pomp przy
budynkach oraz zakładach przemysłowych. To z kolei wymagać będzie zwiększonego
zapotrzebowania na prąd. Systemy wodne zależne są od dostaw prądu, by móc
działać. Dla zobrazowania sytuacji szczegółowo omówiona będzie sytuacja w dwóch prowincjach, administrowanych w przyszłości przez polskie GST (będą
miały duży wpływ na zlecanie robót, umożliwiających normalne działanie
instytucji publicznych — zaistnieje, zatem potencjalna możliwość dostarczenia
wyposażenia i części, bowiem pierwszeństwo przy wykonaniu prac będą miały
firmy miejscowe).
BabilonSzacuje się, że 75% stolicy prowincji ma uzdatnianą wodę. Pobór wody ma
miejsce z rzeki Szatt al-Hilla. Przesyłana jest ona do 3 stacji uzdatniania
wody, które rozprowadzają wodę po al-Hilli, poprzez system pompowni. System
pracuje na 80% swoich możliwości — 7800 m3/godz.
Miasto al-Hilla posiada 3 stacje uzdatniania wody: starą, nową i Atajalla.
Dodatkowo istnieje 12 stacji uzdatniania wody w prowincji:
* stara stacja, zbudowana przez Brytyjczyków w 1956 roku o wydajności pomp
6.000 m3/godz., nie wymaga natychmiastowej naprawy;
* nowa stacja, zbudowana w 1986 roku o wydajności 6.000 m3/godz. pracuje na
poziomie 4.000 m3/godz. — z uwagi na awarie pomp i silników na ujęciu wody. Część
rurociągów jest uszkodzona i wymaga naprawy. Stacja jest częściowo, sterowana elektronicznie.
Chlorowanie jest dwufazowe, ale obecnie jedynie jedna faza pracuje, z uwagi na pęknięty
rurociąg. Występują braki w częściach zamiennych dla pomp i silników.
* Atajalla ma problemy z uwagi na brak części zamiennych. Wydajność
stacji wynosi 1.800 m3/godz.
Dodatkowo jedna jest w budowie (Nowa 2), ale nie została jeszcze ukończona.
Karbala
Przed wojną system funkcjonował i zaopatrywał 80% miasta. Testy wykazywały
obecność bakterii j niską zawartość chloru — władze zalecały używanie
przegotowanej wody. W trakcie wojny został mocno uszkodzony budynek
administracyjny i dotychczas nie został odbudowany. Główne problemy to: pilna
naprawa stacji Hay Hussein, wprowadzenie opłat, aby wydział posiadał budżet,
zatrudnienie personelu posiadającego odpowiednie wyszkolenie, regularna wymiana
filtrów, ocena stanu rurociągu w mieście.
Karbala posiada kilka stacji uzdatniania wody, z czego 3 są w budowie.
Posiada 6 zbiorników wieżowych i dwa ziemne.
* Stacja „Projekt 7 Kwietnia" wybudowana w 1983 roku, jest największą w Karbali — 120.000 m3/dobę; główne problemy to, sterowanie elektryczne i braki w zasilaniu oraz uszkodzone ujęcie wody. Obecnie prowadzone są prace
remontowo — budowlane. Woda przepompowywana jest przez pompownię (7 pomp o wydajności 1.400 m3/godz. każda) wymagającą remontu.
* Stacja Hay Hussein (45.000 m3/dobę), zbudowana w 1969 roku stanowi największy
problem dla wydziału wodnego. Podmywanie fundamentów powoduje ich pęknięcia i stwarza zagrożenia dla konstrukcji. Ma ponadto uszkodzone zasuwy, pęknięte
rurociągi i niesprawne pompy. Stacja dostarcza 30% wody do miasta, ale złej
jakości (bakterie, mała zawartość chloru). Przepompowania dla tej stacji też
wymaga pilnych napraw.
* Trzecia stacja (20.000 m3/dobę), wybudowana w 1958 roku nie wymaga pilnych
napraw.
Dodatkowo woda jest rozprowadzana do miasta i okolic przez samochody cysterny
(16 szt). Przed wojną planowano wybudowanie 4 dodatkowych stacji, co zwiększyłoby
zarówno ilość, jak i ciśnienie wody. Powyższe problemy zostały
potwierdzone podczas wizyty w stacji uzdatniania wody w Diwanija (4.000
m3/godz.): uszkodzone zasuwy na wlocie, nieczyszczone osadniki i zbiornik (5000
m3), nie wymieniane filtry, uszkodzone rurociągi, brak części zamiennych do
pomp, silników i urządzeń, brak wystarczającej mocy generatora w przypadku
braku dostawy prądu z sieci (bardzo częste i długie okresy), ogólny bałagan.
Dodatkowo dochodzi do tego brak własnej inicjatywy, oczekiwanie, że wszystko
dostanie się z zewnątrz (brak wiedzy, czy coś można załatwić na rynku lokalnym).
12.2. Stopień zaspokajania potrzeb
Dostawa wody stanowi jeden z najważniejszych (po dostawach prądu) priorytetów.
Władze CPA/GST przeznaczają znaczne środki na doprowadzenie wody do poziomu
sprzed wojny, jak i na poprawę jej jakości. Wspomagają te działania
dodatkowo różne organizacje humanitarne. Zarówno przedstawiciele nowych władz
irackich, jak i Amerykanie (CPA/GST), nie podnosili tego problemu jako
zasadniczego. Stąd dostawy wody (ciągle wrastające) można uznać na tym
etapie za wystarczające.
12.3. Sieć kanalizacyjna, oczyszczalnie ścieków, efekt ekologiczny
Kanalizacja ograniczona jest jedynie do części aglomeracji miejskich i wymaga szybkich napraw. Często ścieki odprowadzane są do kanalizacji
deszczowej. Sieć kanalizacyjna nie jest wystarczająca i wymaga polepszenia, części miast mają kanalizację. Większość zakładów i budynków posiada własne szamba, które rzadko są opróżniane i serwisowane. Stwarza to sytuację, w której ścieki zrzucane są bezpośrednio
do rzek, strumieni i kanałów. System oczyszczalni ścieków w większości
przypadków nie pracuje i wypuszcza nieczyszczone ścieki dalej.
Babilon
Tylko 10% al-Hilli jest podłączone do kanalizacji; w planach wydziału
kanalizacji planowane jest zwiększenie do 40%. Pozostałe 90% mieszkańców nie
jest podłączona do systemu i używa szamb.
Funkcjonuje 10 podstacji pompujących ścieki do oczyszczalni. Oczyszczalnia
ścieków może przyjąć obecne ilości ścieków. Oczyszczalnia ma wydajność
12.000 m3/dobę, ale może obecnie pracować na 40-50% swojej wydajności. Z uwagi na wprowadzone sankcje po wojnie 1991 roku — brak było części
zamiennych. Wszystkie pompy (o wydajności 2595 m3/godz.) i silniki (o mocy 55
kW) na wlocie (pierwszy etap — usuwanie stałych zanieczyszczeń) obecnie pracują,
ale wymagają pilnej konserwacji. W drugim etapie ścieki dostarczane są do dwóch
zbiorników napowietrzania. W każdym zbiorniku jest sześć aeratorów. Każdy
aerator obsługiwany jest przez jeden silnik o mocy 45 kW i jedną przekładnię.
W każdym zbiorniku pracują jedynie po trzy aeratory — sześć silników i jedna przekładnia są uszkodzone.
W trzecim etapie ścieki są dostarczane ze zbiorników za pomocą
dodatkowych dwóch pomp, z których tylko jedna pracuje. Szlam jest usuwany za pomocą trzech pomp i przesyłany do suszenia. Woda jest oddzielana od mułu za pomocą trzech
dodatkowych pomp. Jedynie jedna pompa przy usuwaniu i jedna pompa przy oddzielaniu pracują. Pozostałe pompy i silniki do nich są
zepsute.
Karbala
System w Karbali składa się z dwóch oddzielnych sieci: odwodnienia i ścieków.
Są dwie fazy odprowadzenia ścieków, obejmujące 30% miasta. Druga faza została
zaprojektowana, ale nie zrealizowana. Pierwsza faza obejmuje tereny wokół świętych
miejsc. Na pozostałym obszarze użytkowane są szamba, mimo wysokiego poziomu
wody gruntowej. Są trzy stację pomp przepompowujące ścieki do oczyszczalni.
Oczyszczalnia pracuje tylko na części swojej wydajności.
Z uwagi na wysoki poziom wody gruntowej i bagienne (marshe) podłoże, na którym
zbudowana jest oczyszczalnia, większość gruntów jest zanieczyszczona ściekami.
Spodziewane jest zatwierdzenie projektu na nowe pompy i wyposażenie
elektryczne. Firma Bechtel przygotowuje projekt podłączenia nowych mieszkańców
do systemu. Zbiorniki napowietrzania były używane jako zbiorniki na paliwo i wymagają oczyszczenia (spodziewane jest oczyszczenie zbiorników do 15
sierpnia 2003 r.).
Jezioro Razaza jest zlokalizowane w odległości około 20 kilometrów od
Karbali. Poziom wody w jeziorze jest 30 metrów powyżej poziomu miasta, co powoduje wysoki poziom
wody gruntowej i konieczność zastosowania drenażu. Woda do jeziora odprowadzana jest z powrotem kanałem z wieloma stacjami pomp.
12.4. Utylizacja odpadów
Indywidualne gospodarstwa wyrzucają odpadki bezpośrednio na ulice.
Pracownicy musza, usuwać odpadki bezpośrednio z ziemi.
Babilon
Samochody śmieciarki usuwają odpadki z al-Hilli i okolic. Miasto posiada 17
samochodów.
Z niektórych zostały ukradzione akumulatory, część wymaga konserwacji.
Miasto zatrudnia na stałe 100 pracowników do usuwania odpadków i 100
tymczasowo. Mniejsze miasta mają jeden lub dwa samochody do usuwania nieczystości.
Karbala
Usuwanie odpadków odbywa się jedynie w centrum miasta — w okolicy meczetu.
Na pozostałym obszarze odpadki były bądź palone, bądź wyrzucane w dowolnych miejscach. W czasie wojny odpadki nie były usuwane przez 4 tygodnie.
Wydziały sanitarne sił amerykańskich (SEEBEES — Task Force Charile)
przygotowały wysypisko śmieci z perspektywą ich składowania w okresie 1,5-2
lata. Brakuje sprzętu. Jest jedynie 12 śmieciarek i dwa spychacze (wymagające
naprawy) na wysypisku.
12.5. Kanalizacja burzowa
Kanalizacja burzowa nie została jeszcze zbudowana w przeważającej większości
miast. Tego typu kanalizację posiadają jedynie nieliczne. W większości
przypadków kanalizacja burzowa działa jako sanitarna.
Babilon
Kanalizacja burzowa obsługująca al-Hillę została zbudowana łącznie z kanalizacją sanitarną, w ramach 4-fazowego projektu, którego tylko etap pierwszy został wykonany. System składa
się z 27 km rurociągu kanalizacji burzowej, pięciu pośrednich pompowni i jednej pompowni głównej, które przepompowują wodę do rzeki Szatt al-Hilla.
Pompownia pracuje 8 godzin dziennie i jest sterowana ręcznie. Pompownia posiada
3 pompy, z których tylko jedna pracuje. W pompowniach pośrednich także pracują
jedna lub dwie pompy, a pozostałe służą jako części zamienne. W prowincji
po jednej pompowni istnieje w następujących miastach: al-Kejfel, al-Madhtija, al-Haszmaja, al-Hindija,
al-Musajjib, al-Goballa i Szebib. Większość powierzchni chroniona jest
jedynie otwartymi kanałami drenażowymi odprowadzającymi wodę, wydalającymi
wodę burzową do rzek.
12.6. Nawadnianie
Babilon
W prowincji istnieje 30 pompowni nawadniających, zasilających 1200 km kanałów
nawadniających. Indywidualni farmerzy są odpowiedzialni za konserwację własnych
pomp i kanałów. Kilka pompowni wymaga znacznych napraw. Kilka pompowni
ucierpiało z powodu braku prądu.
1 2 Dalej..
« Wojna w Iraku (Publikacja: 02-04-2004 Ostatnia zmiana: 09-01-2011)
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 3348 |