The 15th International Conference On System Research, Informatics and Cybernetics, 28 lipca-2 sierpnia 2003, Baden-Baden, Germany

Najczęściej demokracja jest definiowana jako system polityczny, w którym rząd jest wybierany przez ludzi i reprezentuje ludzi (the Macquarie Dictionary, 1997). Ta definicja jednak dotyczy tylko politycznych procesów i koncentruje się na wyborze reprezentantów, który może, lecz nie musi być istotnym elementem demokracji. W rzeczywistości pojęcie demokracji jest potocznie również używane do scharakteryzowania innych procesów społecznych, jak na przykład ekonomicznych, religijnych i ekologicznych, i w tych przypadkach rozumienie tego pojęcia jest całkowicie niejednoznaczne.

Praca ta ma na celu zaprezentowanie precyzyjnej analizy pojęcia demokracji jako ogólnej formy funkcjonowania naturalnych procesów, która może być zastosowana do wszystkich procesów społecznych. Jest to możliwe tylko poprzez użycie fizykalnych modeli w kontekście struktury zdania warunkowego, jako naturalnego modelu dowolnego zjawiska. Ta nowa analiza rozwija ideę Ludwiga Wittgenstein'a dotyczącą związków między językiem, myślą, rzeczywistością i rolą języka w nauce. W celu lepszego zilustrowania funkcjonowania demokratycznych procesów społecznych prezentujemy unikalną perspektywę terroryzmu poprzez zestawienie go z demokracją.

Wprowadzenie

Wzrost jest najbardziej podstawowym i syntetycznym ruchem lub zmianą każdego systemu, ponieważ każdy ruch i zmianę można scharakteryzować poprzez wzrost wartości ich parametrów. Pojęcie 'wzrost' powinno być interpretowane jako zwiększanie lub zmniejszanie wartości parametru. Możemy rozróżnić następujące dwa rodzaje wzrostu: 1) monotoniczny i 2) cykliczny, który może być regularny lub nieregularny. Ta klasyfikacja jest zgodna z teorią sterowania, która wyróżnia następujące rodzaje sterowania: 1) monotoniczne zbieżne i rozbieżne oraz 2) cyklicznie zbieżne i rozbieżne.

Matematyczne funkcje są najbardziej syntetycznymi modelami wzrostu: funkcja f(t)=a=const jest modelem abstrakcyjnego stałego systemu. Liniowa funkcja f(t)=at+b jest najprostszym modelem monotonicznego zwiększania (a>0) i zmniejszani (a<0) oraz funkcja f(t)=sin(wt+j) jest modelem regularnych cyklicznych zmian, które nazywamy harmonicznymi procesami. Ta ostatnia funkcja należy do zbioru funkcji f(t)=f0ąf1(t)sin[w(t)t+j], które opisują różne procesy cykliczne, jak na przykład cyklicznie zbieżne i rozbieżne lub na przemian zbieżne i rozbieżne w zależności od funkcji f1(t) oraz ich cykle mogą być regularne lub nieregularne w zależności od funkcji w(t).

Zgodnie z naszymi analizami struktury zdania warunkowego (Turkiewicz, Turkiewicz, 2002), zakładamy, że wszystkie zmiany i każdy wzrost dokonuje się w relacji podmiot-przedmiot, w której podmiot charakteryzuje się zdolnościami dokonywania zmian i jest modelowany albo opisywany przez wielkość siły 'F', natomiast przedmiot posiada zdolności bycia zmienianym i jest modelowany poprzez wielkość zmian 'q' odpowiedniego parametru przedmiotu. Te założenia prowadzą do wniosku, że najbardziej istotną i podstawową charakterystyką relacji podmiot-przedmiot jest energia i sztywność funkcji F(q) i/lub q(F). Elementarny przyrost energii jest iloczynem dE=dFdq dla jedno-wymiarowych przestrzeni siły i zmiany. Natomiast sztywność jest wyrażona przez dwie pochodne IR_F=dF/dq lub IR_q=dq/dF, które odzwierciedlają zjawisko dualności funkcjonowania materii i różnych systemów (Turkiewicz, Turkiewicz, 2003). Dla dF/dq, działająca siła 'F' powoduje wzrost ciśnienia w systemie, a dla dq/dF, siła zmniejsza to ciśnienie. W tym świetle sztywność jest intensywną, a energia jest ekstensywną charakterystyką relacji podmiot-przedmiot. Lecz dla złożonych systemów wprowadza się dodatkowy ekstensywny czynnik, który opisuje odpowiednie wymiary lub przestrzeń związane z odpowiednią relacją podmiot-przedmiot. Ten czynnik oznaczamy przez 'n', i poprzednie wyrażenia mogą przyjąć następujące formy dE=ndFdq, IR_F=ndF/dq i IR_q=ndq/dF. Rozwinięcia tych modeli prowadzą do opisu bardzo różnorodnych procesów i zmian, jak na przykład szczegółowe modele procesów: mechanicznych, cieplnych, elektrycznych, ekonomicznych i wiele innych. Podobnie w odniesieniu do nauk społecznych relacja podmiot-przedmiot syntetycznie opisuje takie zjawiska, jak rodzina, organizacja, społeczeństwo, pomoc, współpraca, praca, dyskryminacja, inwazja, wojna i wiele innych (Turkiewicz, Turkiewicz, 2003).

Szczególnym rozwinięciem relacji podmiot-przedmiot jest pojęcie pole sił, które jest tworzone przez odpowiednio dwa współzależne ale między sobą różniące się bieguny. Jednym z najważniejszych pól społecznej siły jest ekonomia, bez której społeczeństwo nie może istnieć. Pole to posiada dwa bieguny w formie warstw najbogatszych i najbiedniejszych ludzi. Najbardziej istotnym parametrem tego pola jest różnica między biegunami, która formuje siłę odpowiednio oddziaływującą na każdy element znajdujący się w polu. Im większa jest ta siła, tym bardziej intensywne i agresywne są procesy, oraz odwrotnie. Jednak, zarówno zbyt silna, jak i zbyt słaba siła, co ściśle koresponduje z intensywnością społecznych procesów, prowadzi do zniszczenia społeczeństwa (Turkiewicz, Turkiewicz, 2001).

Ta ostatnia cecha wynika z faktu, że absolutna wartość energii charakteryzująca relację podmiot-przedmiot {F,q} jest ograniczona, i musi być z jednej strony większa od zera E=Abs(óódFdq)=Abs(Fq)>0, a z drugiej strony mniejsza od pewnej skończonej wartości, co jest wynikiem skończonych wielkości — granic całkowania F₀, F, q₀ i q, co odzwierciedla ogólnie spostrzegane zjawisko istnienia ograniczonych obiektów, systemów i procesów w przyrodzie, pomijając zagadnienie wszechświata. Ponadto, cecha ta też wynika z własności sztywności: Kiedy sztywność dF/dq dąży do zera (kiedy F®0 lub q®∞), to przedmiot (zmiany) opisany przez 'q' staje się niezależny od podmiotu opisanego przez 'F', i wtedy relacja podmiot-przedmiot {F,q} przestaje istnieć (albo jest zerową). Ponieważ każdy system charakteryzuje się również różnymi siłami oporu, dlatego rzeczywista niezależność zachodzi przy F=F_bl>0 (dolna granica) lub q=q_tl<<∞ (górna granica). Natomiast, kiedy sztywność dF/dq dąży do niskończoności (F→∞ lub q→0), to również istnieje górne Ftl<<∞ i dolne qbl>0 ograniczenie, które wynikają z braku odpowieniej efektywności relacji {F,q}. To znaczy, że zbyt wielkie siły realizują zbyt małe zmiany. Odwrotną sztywność dq/dF można analizować w identyczny sposób i uzyska się taki sam wynik, gdyż jak już wcześniej powiedzieliśmy, sztywność kształtuje dualistyczną cechę w funkcjonowaniu systemów. Ponadto, każdy rzeczywisty system i jego elementy posiadają silne ograniczenia związane z ich wytrzymałością, która współzależy od poziomu energetycznego i intensywności procesów w systemie i jego otoczeniu.

Ponieważ każda relacja podmiot-przedmiot {F,q} modeluje interakcje pomiędzy elementami systemu i między systemem a jego otoczeniem, dlatego każdy nawet bardzo mały pozytywny wzrost (zwiększenie) musi być zbilansowany przez negatywny wzrost (zmniejszenie) w systemie i/albo w jego otoczeniu. Dlatego procesy zwiększania stymulują i/albo wymuszają procesy zmniejszania, oraz odwrotnie, procesy zmniejszania ułatwiają funkcjonowanie procesów zwiększania. Jednak, każdy monotonicznie zwiększający lub zmniejszający proces kieruje się w kierunku jego zniszczenia.

Ponieważ zmiany w przyrodzie są nieustające, dlatego systemy i procesy w celu wydłużenia czasu zachowania ich tożsamości i/lub istnienia muszą ograniczać wartości ich parametrów i ich otoczeń tak, aby nie przekroczyły granicznych wartości określające akceptowane ich zmiany i/albo zniszczenia. To jest związane ze stale zmieniającymi się monotonicznymi charakterystykami sztywności systemów i procesów w reakcji na zwiększanie i zmniejszanie wielkości działających sił i realizowanych zmian. Ponieważ człowiek obserwuje odpowiednio długo istniejące procesy w sposób dyskretny, dlatego przekształcenia ciągłych procesów, które zmieniają swoje charakterystyki, w dyskretne procesy tworzą odpowiedni system granic zmieniających elementarne charakterystyki sztywności. Cecha ta jest bardzo ważnym dodatkowym argumentem, dlaczego potrzeba analizować ograniczenia, a szczególnie w przypadkach modelowania społecznych systemów i procesów (Turkiewicz, Turkiewicz, 2003).

Z punktu widzenia fizyki, organizacja cyklicznych procesów wydłuża tożsamość i/lub istnienie systemów oraz dąży do konserwacji ich energii, co w potocznym języku oznacza utrzymanie aktywności systemu na stałym poziomie albo w ograniczonym przedziale. Dlatego wszystkie naturalne długo istniejące systemy i procesy włączając życie na Ziemi i procesy społeczne, są cykliczne w swojej naturze. Idealnym cyklicznym procesem konserwującym energię jest proces harmoniczny, w którym nie funkcjonują opory przeciwko wzajemnym zmianom między energią potencjalną i kinetyczną. Najczęściej jest on modelowany przy pomocy następującego równania różniczkowego Ld²f(t)/dt²+Rdf(t)/dt+f(t)=f0sin(wt+j), gdzie opór R=0, i wymuszająca funkcja f0sin(wt+j)=0.

Istota demokracji

Zgodnie z modelem pola sił, polityczne pole sił w społeczeństwie posiada dwa bieguny: Najsilniejszy biegun jest tworzony przez grupę różniącą się odpowiednio dużą siłą polityczną w stosunku do pozostałych ludzi. Ten biegun tworzy swoje własne pole sił przy pomocy odpowiednich ludzi i politycznych partii. Jeżeli pole to jest jest jednobiegunowe, to polityczne sterowanie jest przeważnie realizowane w sposób monotoniczny. Natomiast, jeżeli to pole jest wielobiegunowe, to sterowanie może być cykliczne, ale tylko wtedy, kiedy siły tych biegunów będą przemiennie się zwiększać i zmniejszać. Zmiany te zależą od sposobu funkcjonowania tych biegunów, i w skrajnym przypadku mogą być dokonywane w sposób gwałtowny, na przykład poprzez wojny, w której również mogą być zaangażowane inne społeczne elementy. W innym przypadku wielkość tych sił może być określana przez słaby biegun pola politycznego (zwykli ludzie) podczas parlamentarnych i prezydenckich wyborów. Znaczącym faktem jest to, że obecnie akceptowana definicja demokracji skupia się tylko na tym sposobie realizacji cykliczności w procesach politycznych, natomiast pomija inne sposoby oraz aspekty demokracji.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Religia, gospodarka, terroryzm Terroryzm - ciąg dalszy

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word