Część sprzedawanych tub szalunkowych do wykonywania gładkich kolumn może być pokryta w środku warstwą wosku. Ponieważ warstwa ta posiada niepożądany odblask należy ją zedrzeć, tak jak na rycinie poniżej.

Rycina 94. Woskową wewnętrzną warstwę należy usunąć, powinna odejść bez problemu, jak taśma samoprzylepna. Pozostałe resztki można usunąć szpachelką.

Kartonowa tuba potrzebuje uszczelnienia i usztywnienia. Do tego celu należy użyć lakieru żywicznego (najzdrowszy, choć drogi wybór to lakier bazie żywicy szelakowej — Shellac) i nanieść cienką warstwę wewnątrz tuby, pozwalając na jego wsiąknięcie w materiał. Aby sięgnąć do środka tuby, można przymocować pędzel do kija. Cienką warstwę lakieru nanosimy również na zewnątrz tuby. Po wyschnięciu cały proces powtarzamy. Po takim zaimpregnowaniu tuba stanie się sztywna, twarda i wodoodporna. Dodatkowym zabezpieczeniem będzie na koniec farba. Aby zapobiec strzępieniu się końców tuby, należy nakropić niewielką ilość kleju typu Super-Glue na krawędzie, zabieg ten powinno się zastosować zawsze, gdy wycinamy coś z tuby lub wiercimy w niej dziury.

Jeśli zdecydowałeś się na montaż przesłon, poniżej podaję przykład ich wykonania za pomocą piankowej taśmy izolacyjnej do okien. Przesłony wykonać można również z innych materiałów, na przykład kartonu lub styropianu. Odradzam montaż przesłon ze sklejki, gdyż tubus będzie wtedy ciężko unieść. Rozmieszczenie jak i średnica przesłon nie może być przypadkowa, ze względu na ryzyko powstawania dodatkowych odblasków i zawirowań powietrza. Jako referencji można użyć programu NEWT, który został opisany w poprzednim artykule, Projekt rozmieszczenia elementów optycznych

Rycina 95. Montaż przesłon wewnątrz tubusu przy użyciu pianki izolacyjnej. Do ich przytwierdzenia potrzeba np. kleju uniwersalnego, gdyż warstwa samoprzylepna pianki (jeżeli takowa występuje) jest za słaba.

Kwestia instalacji przesłon została omówiona również w poprzednim artykule. W każdym jednak przypadku, tubus należy w środku dobrze wyczernić. Do tego celu użyć można tej samej farby, którą wyczerniliśmy wcześniej celę i pająka. Tubus można wyczernić również wykładając go czarnym materiałem używanym zwykle do wykonania wnętrz futerałów do instrumentów muzycznych.

Rycina 96. Wnętrze tubusu wraz z przesłonami powinno być dobrze wyczernione, tutaj zostało oświetlone lampą błyskową. Dopóki nie umieścicie pająka i wyciągu, nie instalujcie jeszcze pierwszych trzech przesłon od początku tubusu.

Po wyczernieniu tubus należy ułożyć pod skosem i wywietrzyć przez kilka dni zanim rozpocznie się instalację zwierciadeł, gdyż opary z farby mogą zaszkodzić warstwie odblaskowej optyki.

4) Wyciąg okularowy

Wyciąg można wykonać relatywnie łatwo, ale na dłuższą metę można rozważyć kupno wyciągu komercyjnego, bądź wykonanie profesjonalne. Najprostszą wersją będzie wyciąg szarpany, który można wykonać nawet z tektury. Wyciąg taki będzie ciasno opinał okular, który można wyciągać i wciskać w celu wyostrzenia obrazu. Przy rozwiązaniu takim brakuje jednak precyzji, układ taki może również ulec szybkiemu zużyciu i zniszczeniu.

Ja proponuję użycie plastikowych elementów stosowanych w hydraulice, co daje nam możliwość wykonania całkiem dobrego niskoprofilowego wyciągu obrotowego. Wystarczy wybrać się do sklepu z takimi elementami i pomysły przyjdą same. Kiedy już wybierzemy poszczególne elementy, należy sprawdzić za pomocą NEWT, czy nie występuje winietowanie i czy średnica i wysokość wyciągu będą dobre. Poniżej przedstawiam jedno z wielu rozwiązań.

Rycina 97. Niskoprofilowy obrotowy wyciąg wykonany z plastikowych elementów stosowanych w montowaniu rur od zlewu. Na element górny naklejony został dodatkowy plastikowy pierścień (uszczelka kupiona w komplecie) o średnicy nieco mniejszej od samego elementu. Zaciska się on ciaśniej na okularze, co daje dodatkową stabilność. Okular można przesuwać jak w wyciągu szarpanym, ruchy precyzyjne zaś wykonywane są przez ruch obrotowy. Element dolny zostanie wciśnięty w otwór w tubusie. Wyciąg należy wyczernić, również w środku, nie powinno wyczerniać się jednak gwintu, gdyż uniemożliwi to gładką regulację.

Gdy wykonamy wszystkie elementy, będzie można zbudować statyw, złożyć teleskop w funkcjonalną całość, wyregulować optykę i wreszcie przetestować w terenie, o czym w następnym artykule.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Wykonanie statywu Dobsona, złożenie i kolimacja teleskopu Projekt rozmieszczenia elementów optycznych

Dodaj komentarz do strony..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Marcin Klapczyński Ukończył biologię molekularną na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował jako Research Specialist in Health Science w Department of Anatomy and Cell Biology na University of Illinois w Chicago. Obecnie pracuje jako Associate Cell Biologist / Histologist w Abbott Laboratories (Illinois). Specjalizuje się w ekspresji białek 'od zera', hodowlach linii komórkowych, symulacji in vitro procesów zachodzących w komórkach. Jego pasją jest teoria ewolucji, w szczególności ewolucja systemów biochemicznych i pochodzenie życia we Wszechświecie.  Liczba tekstów na portalu: 22  Pokaż inne teksty autora  Liczba tłumaczeń: 1  Pokaż tłumaczenia autora  Najnowszy tekst autora: Wykonanie statywu Dobsona, złożenie i kolimacja teleskopu