 |
         |
|
 |
« Społeczeństwo Kremacja czyli pogrzebowe spopielenie zwłok Od najdawniejszych czasów znany jest zwyczaj pogrzebowego palenia zwłok ludzkich. Zwyczaj ten znany był Indom, Grekom, Rzymianom, Słowianom, Germanom i wielu innym ludom; chrześcijanie natomiast, zapożyczając religię jednej z sekt żydowskich, przejęli od żydów również zwyczaj zachowywania i grzebania zwłok swych zmarłych. W nowszych czasach, jeszcze przed oficjalnym wprowadzeniem krematoriów w poszczególnych państwach, pojedyncze osoby poruszyły zagadnienie spalania zwłok. Fryderyk Wielki, wyruszając na wojnę w r. 1741 zastrzega, by w razie śmierci spalono jego zwłoki „na wzór Rzymian". Z wojny tej Fryderyk wrócił żywy, lecz idea jego zaczęła się szerzyć. W r. 1752 księżniczka pruska Zofia została po śmierci spalona na skutek swej ostatniej woli, zaś w 18 lat później spalono w Paryżu zwłoki słynnej artystki Jean, która wyżej stawiała ten estetyczny i higieniczny sposób niszczenia zwłok, niż powolne gnicie w ziemi i konserwowanie w zwłokach przeróżnych bakterii. Przykład ten naśladowały wybitne osobistości świata ówczesnego. Na skutek inicjatywy wybitnych uczonych, jak np. Moleschotta, Pettenkofera, Focheta, Virchowa i wielu innych, oraz uchwał kongresów lekarskich, zagadnienie budowy krematoriów stało się aktualne. W r. 1873 inżynierowi Fryderykowi Siemensowi z Drezna udało się zbudować piec regenerator, mogący utrzymać stale rozgrzane powietrze do 1000° Celsjusza zdolny spopielać zwłoki ludzkie w ciągu kilku kwadransów bez zetknięcia się z ogniem i bez pozostawienia organicznych resztek i nieprzepalonych kości. Po wypróbowaniu tego pieca na zwłokach zwierzęcych, dnia 9 października 1874 r. zostały spalone zwłoki arystokratki angielskiej, lady Dilke i pani Tilenius, żony doktora z Wiesbadenu  Wprowadzenie zwłok do pieca kremacyjnego Obecnie krematoria (czyli zakłady palenia zwłok) istnieją w następujących państwach w poniższej liczbie: w Finlandii, Łotwie, Gdańsku i Rosji po l; Austrii, Holandii, Portugalii, Danii po 2; Szwecji i Norwegii po 3; Czechosłowacji 7; Francji i Szwajcarii po 16; Anglii 18; Włoszech (katolicko-faszystowskich!) 32, zaś w Niemczech 83. Poza Europą najwięcej krematoriów jest w Japonii — ponad 100, w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej — 93, oraz liczne krematoria w Australii, Indiach, Transwalu, Argentynie i Brazylii.  Krematorium w Zurychu W samych Niemczech w r. 1900 w 24 krematoriach spalono 6.084 zwłok, w r. 1918 w 53 krem. — 15.873 zwł., w r.1927 w 77 krem. 40.066 zwł., zaś w r. 1928, tylko w drugim kwartale w 82 krem. spalono już 12.085 zwł., (w tym: mężczyzn 6568, kobiet 5517), co świadczy o stałem zwiększaniu się liczby zwolenników kremacji w Niemczech. W krótkich słowach znaczenie i doniosłość kremacji można wyrazić w następujących 10 punktach: K R E M A C J A:
Sprawą kremacji zaczęto się zajmować w Polsce po r. 1905. Pierwszy zabrał głos J. Hornowski w r. 1907 w czasopiśmie „Zdrowie", zaś propagatorem tej idei na szerszą skalę był i jest Wojciech Szukiewicz. Rada Miejska m. Sosnowca w r. 1927 uchwaliła wniosek o budowie pierwszego krematorium w Sosnowcu. Jeden z rozdziałów "Ilustrowanej Encyklopedii Wolnomyślicielskiej", opracowanej przez H. Halperna i A. Żbikowskiego, wydanej przez wydawnictwo "Wolnomyśliciel" z Lublina w roku 1929. Oprac. J.R.
« Społeczeństwo (Publikacja: 11-04-2007 )
str. 5343 |
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| [ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ] Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator) | ||
 | ||