Izraelczycy, przy czynnej — jak wynika z poniższego przykładu (kamienie z nieba) — pomocy Boga, pokonali również koalicję 5 królów, którzy zjednoczyli się w obronie przed izraelskim agresorem. Nie zdawali sobie jednak sprawy z tego, na kogo się porywają, kto jest protektorem Izraela.

„A Pan napełnił ich strachem na sam widok Izraela i zadał im wielką klęskę pod Gibeonem. Ścigano ich w stronę wzgórza Bet-Choron, i bito aż do Azeki i Makkedy. Gdy w czasie ucieczki przed Izraelem, byli na zboczu pod Bet-Choron, Pan zrzucał na nich z nieba wielkie kamienie aż do Azeki, tak że wyginęli. I więcej ich zmarło wskutek kamieni gradowych, niż ich zginęło od miecza Izraelitów.(....) Pięciu owych królów uciekło i ukryło się w jaskini obok Makkedy." I powiadomiono Jozuego słowami: 'Pięciu królów znaleziono ukrytych w jaskini Makkedy'. Jozue odpowiedział: 'Wtoczcie wielkie kamienie w otwór jaskini i postawcie przy niej ludzi, aby ich strzegli. Wy zaś nie stójcie bezczynnie, ścigajcie waszych wrogów, zabijajcie schwytanych i nie pozwalajcie im wejść do ich miast, ponieważ Pan, Bóg wasz, wydał ich w wasze ręce.' Jozue i Izraelici zadali im straszliwą klęskę, aż do całkowitego ich wyniszczenia, tak że tylko niektórzy uciekli żywi i skryli się w miastach warownych."

Rzecz jasna, Jozue nie zapomniał o ukrywających się w jaskini 5 królach. Wywleczono ich stamtąd i powieszono na pięciu drzewach. (Joz, X, 22-27)

I tak można jeszcze długo cytować Biblię, słowo boże, opisując krwawe podboje izraelskie planowane, a często i realizowane przy bezpośrednim udziale Boga . Tylko za przywództwa Jozuego, następcy Mojżesza, zawojowano tak 31 miast-państw, i zawsze powtarzało się sformułowanie „pobili ich ostrzem miecza i wytracili ich wszystkich — mężczyzn, kobiet, dzieci", „spalili miasto", „bydło i łupy tego miasta zabrał Izrael". Czasem, w odruchu dobroci (?) nie zabijali, ale brali do niewoli „dziewczynki co jeszcze nie zaznały męża".

Niekiedy dyrektywy boskie były tak okrutne, że sami Izraelczycy starali się je obchodzi czy łagodzić. Ale Bóg nie zezwalał na to, karał nieposłusznych. Zdarzyło się to Saulowi, pierwszemu królowi Izraela, poprzednikowi króla Dawida. Ustami proroka Samuela, przed bitwą z Amalekami, Bóg przekazał Saulowi dyrektywę następującą:

"Tak mówi Pan Zastępów:(....) 'teraz idź, pobijesz Amaleka i obłożysz klątwą wszystko co jest jego własnością; nie lituj się nad nim, lecz zabijaj tak mężczyzn jak i kobiety, młodzież i dzieci, woły i owce, wielbłądy i osły' (....) Saul pobił Amalekitów od Chawila w stronę Szur, leżącego naprzeciw Egiptu. Pochwycił też żywcem Agaga, króla Amalekitów, i obłożył klątwą cały lud wytępiwszy go ostrzem miecza. Saul i lud ulitowali się jednak nad Agagiem i nad dobytkiem: trzodą i bydłem, nad zwierzętami dwurocznymi, nad odchowanymi barankami i nad wszystkim, co było lepszego; nie chciano tego wytępić (....)" (1 Sm, XV, 2-3, 7-9).

Bóg rzecz jasna dowiedział się, że dyrektywa dotycząca uśmiercenia wszystkiego co żywe nie została wypełniona dokładnie, bo przeżył król Agaga i co dorodniejsze bydło. Skarcił Saula ustami Samuela i - powiedzielibyśmy dzisiaj — udzielił mu votum nieufności. A ponadto sam prorok Samuel, przez usta którego Bóg przemawiał dopełnił to, czego nie zrobił Saul: „ I Samuel kazał stracić Agaga i przed Panem w Gilgal." (1 Sm, XV, 33)

*

W świetle tych boskich dyrektyw i wynikających z nich praktycznych działań dotyczących czystek etnicznych, ludobójstwa, zbiorowej odpowiedzialności i sposobów realizacji tychże — to co robi dzisiejsze państwo Izrael w stosunku do Palestyńczyków ocenić trzeba jako działania humanitarne i umiarkowane.

Wszystkie cytaty z: Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Biblia Tysiąclecia, Wyd. Pallotinum, Poznań 2000, Wydanie V.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Demonizm Jahwe O doskonałości boga Jahwe

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (6)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word