|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Państwo i polityka » Integracja i Unia Europejska
Traktat Konstytucyjny Unii Europejskiej [2] Autor tekstu: Jerzy Kolarzowski
Dotychczasowe
kompetencje UE, które wynikały z jej struktury a następnie znalazły się w jednym dokumencie Traktatu Konstytucyjnego były kompetencjami określonymi
mianem wyłącznych, kompetencje tzw. dzielone (pomiędzy państwa członkowskie i WE jako całość) oraz kompetencje do wspierania, koordynowania i uzupełniania
działań państw członkowskich.
Polityka
zagraniczna i obronna, przyszłej związanej Traktatem Konstytucyjnym UE musi
przekraczać i uzupełniać ten podział, rysujący się w świetle
przed-konstytucyjnych traktatów zjednoczeniowych i akcesyjnych. Z powyższych
względów możemy raczej mówić o „wchłonięciu" Wspólnoty i Unii
Europejskiej przez nową organizację.
Do
istotnych atrybutów podmiotowości w obszarze prawa międzynarodowego związanej
TK Unii będzie możliwość uzyskiwania członkostwa w organizacjach międzynarodowych.
Przyszła Unia uzyska status członka np. WTO, FAO czy Międzynarodowego Banku
Odbudowy i Rozwoju, a także status obserwatora w innych organizacjach np. w ONZ, OECD, Radzie Europy.
Traktat
Konstytucyjny można zinterpretować według trzech grup zasad. Są to:
-
zasady
regulujące stosunki pomiędzy Unią Europejską a państwami członkowskimi;
-
zasady
regulujące stosunki pomiędzy instytucjami przyszłej Unii;
-
zasady
udziału obywateli w funkcjonowaniu Unii, zasady udziału w społecznym dialogu
oraz demokratyzacji i przejrzystości jej działań.
3.
Spory o przyszłość prawną i polityczną Unii Europejskiej
W
związku z Traktatem Konstytucyjnym UE pojawia się szereg trudnych i nierozstrzygniętych pytań oraz kwestii.
Jak
rozumieć pojęcie „zasady" , które używają wszyscy interpretatorzy TK UE, a które nie zostało zdefiniowane ani w tekście legislacyjnym, ani na gruncie
teoretycznym?
Czy
słuszne było przyjęcie kontynentalnej zasady prawnej, zgodnie z którą
Traktat Konstytucyjny UE unieważnia większość wypracowywanych od lat pięćdziesiątych
XX wieku postanowień i traktatów EWG, WE i UE?
Czy
słusznie postąpiono przyjmując Traktat Konstytucyjny — przeogromny dokument
zawierający 484 artykuły i szereg załączników w sposób, który wymaga
przyjęcia tego dokumentu od razu w całości, a nie na przykład etapami?
Czy
należało przyjąć ideę, zgodnie z którą TK UE ma znosić trójsegmentową
strukturę dotychczasowej Unii? Struktura ta przyjęła się i dobrze
funkcjonowała w dotychczasowych ramach unormowań kontynentalnego prawa
europejskiego [ 3 ]?
Nie wiadomo też, czy uda się wypracować Wspólną Politykę
Zagraniczną i Obronną możliwą do zaakceptowania przez wszystkich członków,
wobec takich państw jak Stany Zjednoczone, Rosja, Chiny, Indie, kraje arabskie
czy inne państwa i organizacje międzynarodowe? Z pytaniem tym będą się wiązać
różne kwestie polityczne, ekonomiczne i strategii obronnej. Jak zatem ma postępować,
zjednoczona przyszłą konstytucją Unia, w wypadku różnicy zdań czy wręcz
konfliktu między jednym z jej stowarzyszonych państw a na przykład z jednym z mocarstw [ 4 ]?
Pojawia się najważniejsze pytanie czy obecne i przyszłe
pokolenia będą zdeterminowane do budowania wspólnoty UE, tak jak jej
inicjatorzy K. Adenauer, Ch.
de Gaulle i R. Shumann, by Kontynent Europejski z przebogatą kulturą i ogromem doświadczeń stawał się na naszym Globie miejscem pokoju,
sprawiedliwości i solidarności?
1 2
Przypisy: [ 3 ] Trójsegmentową strukturę UE pomógł wypracować Akt Końcowy z Helsinek przyjęty w 1975 r., który to dokument stworzył pokojowe ramy dla
współistnienia państw na kontynencie europejskim i był ukoronowaniem procesu
normalizacji po II wojnie światowej. Konferencja w Helsinkach pełniła rolę
konferencji pokojowej, mimo że zwołano ją w trzydzieści lat po zakończeniu
działań wojennych. Akt Końcowy z Helsinek przyjmował trójsegmentową
strukturę współpracy między państwami i społeczeństwami, umawiających się
stron. [ 4 ] Problemy te występują już dziś w przypadku np. sporów państw
członków Unii, które niegdyś należały do radzieckiej strefy wpływu i ta
przeszłość determinuje ich stosunki z Rosją. « Integracja i Unia Europejska (Publikacja: 27-06-2007 )
Jerzy KolarzowskiDoktor habilitowany, adiunkt w Instytucie Historyczno-Prawnym Uniwersytetu Warszawskiego (Wydział Prawa i Administracji). Współzałożyciel i rzecznik prasowy PPS (1987 - luty 1988), zwolniony z pracy w IPiP PAN (styczeń 1987), współredagował Biuletyn Informacyjny Ruchu Wolność i Pokój (1986–1987), sygnatariusz platformy Wolność i Pokój (1985), przekazywał i organizował przesyłanie m.in. do Poznania, Krakowa, Gdańska, Lublina i Puław wielu wydawnictw podziemnych. Posiada certyfikat „pokrzywdzonego” wystawiony przez IPN w 2003 r. Master of Art of NLP. Pisze rozprawę habilitacyjną "U podstaw europejskiej filozofii praw człowieka. Narodziny jednostki w sferze publicznej i prywatnej w pismach Braci Polskich". Zainteresowania: historia instytucji życia publicznego i prywatnego, myśl etyczna i religijna Europy (zwłaszcza okresu reformacji). Bada nieoficjalne nurty i idee inspirujące kulturę europejską. Hobby: muzyka poważna, fotografia krajobrazowa. Autor książki Filozofowie i mistycy Liczba tekstów na portalu: 51 Pokaż inne teksty autora Najnowszy tekst autora: Polski i brytyjski samorząd terytorialny - zasadnicze różnice | Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 5434 |
|