Autor tekstu: Apgaylard

Tłumaczenie: Zuzanna Niemier

„Nie ma wystarczających dowodów z badań, by rozstrzygnąć, czy homeopatia może pomóc chorym na astmę… Badano różne typy homeopatii. Badania były różnie zaprojektowane. Nie ma żadnych dowodów na to, że normalnie stosowane formy homeopatii są skuteczne w leczeniu astmy. Podjęto tylko ograniczone próby pomiaru „efektu troski" (nie tylko efektu przyjmowania leków, ale również konsultacji, które są istotną częścią indywidualnej terapii homeopatycznej). Dopóki nie będzie silniejszych dowodów na skuteczność homeopatii w leczeniu astmy, nie będziemy mogli jej rekomendować."

27. Homeopatia na demencję

Mccarney R, Warner J, Fisher P, Van Haselen R. Homeopathy for dementia. Cochrane Database of Systematic Reviews 2003, Issue 1. Art. No.: CD003803. DOI: 10.1002/14651858.CD003803.

„Nie ma żadnych dowodów na to, że homeopatia jest skuteczna w leczeniu demencji. Badacze nie znaleźli ani jednego dobrej jakości badania, zatem nie mogą powiedzieć, czy jest skuteczna, czy nie, w leczeniu tego schorzenia. Jako że nie ma informacji, w jakim stopniu homeopatia jest stosowana w przypadkach demencji, trudno powiedzieć, czy celowe jest przeprowadzenie kolejnych badań."

28. Homeopatia na depresję: systematyczny przegląd badań

Pilkington K, Kirkwood G, Rampes H, Fisher P, Richardson J. Homeopathy for depression: a systematic review of the research evidence. „Homeopathy" 2005; 94(3): 153-163.

"Dowody na skuteczność homeopatii w przypadku depresji są ograniczone z powodu braku wysokiej jakości badań klinicznych."

29. Homeopatia na zapalenie kości i stawów (Protokół Cochrane’a)

Munar A, Gamboa OA, Ortiz NI. Homeopathy for osteoarthritis. (Protocol) Cochrane Database of Systematic Reviews 2007, Issue 1. Art. No.: CD006402. DOI: 10.1002/14651858.CD006402.

Nie dokończone.

30. Homeopatia na pooperacyjną niedrożność jelit: metaanaliza

Barnes J, Resch K L, Ernst E. Homeopathy for postoperative ileus: a meta-analysis. „Journal of Clinical Gastroenterology" 1997; 25(4): 628-633.

"Są dowody na to, że leczenie homeopatyczne może skrócić czas trwania niedrożności po operacjach jamy brzusznej czy operacjach ginekologicznych. Kilka zastrzeżeń wyklucza jednak ostateczny wniosek. Wyniki te powinny być podstawą dla losowych badań z próbą kontrolną (RCT), aby rozwiązać ten problem."

Szczegóły wyników są interesujące. Autorzy przedstawili osobne wyniki dla preparatów o potencji większej niż 12C i mniejszej niż 12C.

"Badania środków o potencji <12C (n=660): czas do pierwszych gazów jelitowych WMD między homeopatią i placebo = -6.6 godzin (przedział ufności 95% — 2.6 godziny, -10.5 godziny), p<0.05

Badania środków o potencji 12C lub więcej (n=416): czas do pierwszych jelitowych WMD między homeopatią a placebo = -3.1 godzin (przedział ufności 95% -7.5 godziny, 1.3 godziny), nie jest istotne statystycznie."

Biorąc pod uwagę, że najczęściej stosuje się preparaty o potencji wyższej niż 12C, to badanie jest zdecydowanie negatywne dla zwykłej praktyki homeopatycznej (przedział ufności 95% — zero, brak różnicy).

Według teorii homeopatycznej, wyższa potencja jest bardziej efektywna. To badanie zaprzecza temu poglądowi.

31. Homeopatyczne Oscillococcinum w zapobieganiu grypie i objawom grypopodobnym

Vickers AJ, Smith C. Homoeopathic Oscillococcinum for preventing and treating influenza and influenza-like syndromes. Cochrane Database of Systematic Reviews 2006, Issue 3. Art. No.: CD001957. DOI: 10.1002/14651858.CD001957.pub3.

Autorzy wyciągnęli następujące wnioski:

"...dane nie były wystarczające, by zalecić ogólne wykorzystywanie Oscillococcinum jako podstawowego sposobu leczenia grypy i objawów grypopodobnych… Według obecnych dowodów, leki homeopatyczne podobne do Oscillococcinum nie zapobiegają grypie i jej objawom."

32. Homeopatia na przyspieszenie porodu

Smith CA. Homoeopathy for induction of labour. Cochrane Database of Systematic Reviews 2003, Issue 4. Art. No.: CD003399. DOI: 10.1002/14651858.CD003399.

"Nie ma wystarczającego dowodu na to, że homeopatia przyspiesza poród."

33. Leczenie mięczaków zakaźnych

van der Wouden JC, Menke J, Gajadin S, Koning S, Tasche MJA, van Suijlekom-Smit LWA, Berger MY, Butler CC. Interventions for cutaneous molluscum contagiosum. Cochrane Database of Systematic Reviews 2006, Issue 2. Art. No.: CD004767. DOI: 10.1002/14651858.CD004767.pub2.

„Nie ma wystarczających dowodów na to, że jakakolwiek konkretna terapia jest skuteczna w leczeniu mięczaków zakaźnych."

"Mięczaki zakaźne są, u zdrowych ludzi, samoistnie ustępującą, względnie niegroźną infekcją wirusową skóry. Dotyka ona zwykle dzieci i młodzieży. Można poszukiwać terapii, głównie ze względów towarzyskich i estetycznych, oraz ze względu na ryzyko zarażenia innych. Przegląd ten ukazuje, że wiele popularnych terapii na mięczaka, jak fizyczne usuwanie, nie było wystarczająco zbadane. Skoro większość zmian ulega samowyleczeniu w ciągu kilku miesięcy, nie pozostawiając blizn, mięczak zakaźny może być pozostawiony bez interwencji lekarzy, dopóki nie pojawią się lepsze dowody skuteczności stosowanych terapii."

34. „Czy to koniec homeopatii?"

Pod sensacyjnymi nagłówkami podsumowań opracowanych przez Centre for Reviews and Dissemination znajdziemy analizę dowodów na wybrane przypadki związane ze zdrowiem, publikowane w krajowych gazetach.

"Istnieją pewne nieprawidłowości w badaniach z grupą kontrolną zażywającą placebo, zarówno tych dotyczących homeopatii, jak i konwencjonalnej medycyny. Kiedy wprowadzi się poprawki ze względu na te nieprawidłowości, można zauważyć, że są silne dowody na konkretne skutki terapii konwencjonalnej, i słabe dowody na konkretne skutki środków homeopatycznych. Odkrycia te wspierają hipotezę, według której kliniczne skutki homeopatii to efekt placebo."

"To było dobrze przeprowadzone badanie i wnioski jego autorów są wiarygodne. Autorzy przyznali, że ich odkrycia dotyczą jedynie konkretnych efektów homeopatii, i że mogą to być efekty kontekstowe, takie jak relacje między terapeutą i pacjentem, które mogą wpływać na skuteczność homeopatii."

35. Rezultaty i koszty konwencjonalnych i homeopatycznych strategii leczenia: porównawcze badanie pacjentów z chronicznymi zaburzeniami

Witt C, Keil T, Selim D, Roll S, Vance W, Wegscheider K, Willich S N. Outcome and costs of homoeopathic and conventional treatment strategies: a comparative cohort study in patients with chronic disorders. „Complementary Therapies in Medicine" 2005; 13(2): 79-86.

"Pacjenci stosujący terapie homeopatyczne mają lepsze rezultaty niż pacjenci leczący się konwencjonalnie, podczas gdy koszty leczenia obu grup były porównywalne."

Było jednak kilka zastrzeżeń:

"Analiza opierała się na grupie badanych, która była właściwa dla badanego problemu. Zatem rezultaty badań nie mogą być argumentami za tym, że ta czy inna terapia jest skuteczna dla wszystkich pacjentów w danej populacji. Dorośli w grupie leczącej się za pomocą konwencjonalnej medycyny częściej korzystali z usług służby zdrowia w ciągu 12 miesięcy przed podsumowaniem badania."

36. Farmaekonomiczne (pharmaeconomic) porównanie leczenia homeopatią i antybiotykami w zapaleniu śluzówki nosa i gardła (rhinopharyngitis) u dzieci

Trichard M, Chaufferin G, Nicoloyannis N. Pharmacoeconomic comparison between homeopathic and antibiotic treatment strategies in recurrent acute rhinopharyngitis in children. „Homeopathy" 2005; 94(1): 3-9.

"...W leczeniu zapalenia śluzówki nosa i gardła strategia homeopatyczna wydaje się być bardziej skuteczna oraz jest powiązana z bardziej udanym życiem rodzinnym, niż strategia antybiotykowa."

I znowu zastrzeżenia:

"Dane dotyczące skuteczności pochodzą tylko z jednego badania. Zaprojektowanie badania, czyli przydzielenie do grup badawczych post hoc, nie było właściwe do badania tej hipotezy. Autorzy przyznają, że pacjenci nie byli losowo przydzielani do grup, oraz że nie ustalono rozmiaru grupy w fazie planowania badania. Rodzice pacjentów wybrali dany typ leczenia, co było prawdopodobnie związane z wieloma czynnikami społecznymi, ekonomicznymi i kulturowymi. Chociaż autorzy rzeczywiście próbowali wyeliminować wpływ tych czynników, nie sprawdzali różnic w edukacji, poziomie przychodów czy rozmiarze mieszkania, choć mogło to wpłynąć na wybór terapii i jej rezultaty. W dodatku kilka podstawowych parametrów było różnie rozłożonych w obydwu grupach, i te mylące czynniki nie były wzięte pod uwagę w analizie skuteczności. Autorzy przyznają, że ta niehomogeniczność mogła wypaczyć rezultaty na rzecz grupy A lub grupy H, w zależności od parametrów.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Homeopatia - o czym nie jest informowana opinia publiczna Amerykanin u p.o. św. Piotra

Zobacz komentarze (9)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word