 |
         |
|
 |
« Jacek Tabisz Publikacja z prywatnego działu publicysty Poeta słońca (sonet ateistyczny)
Poeta słońca
Otworzyły się bramy porannego światłaMyśli i kształty zbudziły się z chłodnej nocy I nabrzmiały dojrzałe linie horyzontów Czas porzucił swe gniazdo zawieszone w mroku
Skały zaśpiewały biegnąc w nisze odcieni Ich echem były kwiaty i spłoszone stada Miasta pełne domów i mieszkańcy ich alej Ich pamięć wciąż spragniona zebrana w historię
Słońce zbudziło mowę której zdania płoną Z jego dnia poeta układa mowę świtu Gdyż pragnie swą przejrzystość zrozumieć świadomie
Słuchajcie mnie mieszkańcy metropolii wyniosłej Wyrastamy z liści które tka natura Jesteśmy pyłem przez gwiazdę królewską wezwanym
31 stycznia 2007
« Jacek Tabisz (Publikacja: 23-01-2010 )
str. 7009 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| [ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ] Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator) | ||
 | ||