I tu tkwi właśnie podstawowa przyczyna wielu konfliktów we współczesnym świecie egzemplifikujących się m.in. wzrostem znaczenia fundamentalizmów religijnych (próba cofnięcia czasu), nacjonalizmów (ucieczka w trybalizm plemienny), ekskluzywizmu kulturowego i podnoszenie ponad miarę wartości lokalnych odrębności. To wszystko są próby obrony przed wykluczeniem, przed stygmatyzacją, przed niekompatybilnością z nowoczesnym światem.

W „Deklaracji O Jedyności I Powszechności Zbawczej Jezusa Chrystusa i Kościoła" Dominus Iesus z dn. 6.08.2000, podpisanej przez ówczesnego prefekta Kongregacji Nauki Wiary kard. J.Ratzingera znaleźć można następujący passus: "Wierzymy, że owa jedyna prawdziwa religia przechowuje się w Kościele katolickim i apostolskim" ^{[ 18 ]}. W świetle tych słów, w połączeniu z ciągle przypominaną tradycją chrześcijańską kultury Zachodu i cytatem z niniejszego tekstu — przypis nr 5 — dotyczącym przekonania o własnej doskonałości i wyższości osiągnięć cywilizacyjnych, współczesność nie może jawić się inną: hegemon i poddany, senior i wasal, predestynowany i pozbawiony łaski.

Zachód budujący swą pozycję, swoją kulturę z jednej strony na wartościach takich jak wolność jednostki we wszystkich możliwych aspektach jej bytu, demokracja, swobodna przedsiębiorczość, autonomiczność państwa i wyznań religijnych (wszelkich), solidarność międzypokoleniowa i międzyludzka, pluralizm myśli i idei, braterstwo, równość szans dla wszystkich obywateli, społeczeństwo obywatelskie etc., a z drugiej na przekonaniu o swojej wyjątkowości, światłości i cywilizacyjnej wyższości (popierając często w historii owe przekonania siłą militarną) musi więc en bloc odrzucić dotychczasowy kulturowy imperializm. Zmienić filozofię postępowania, sposób myślenia, schemat patrzenia na „Innego". Zgodnie z wspomnianymi wcześniej wartościami. Hegemonia nigdy się bowiem nie sprawdza i nie przynosi słodkich owoców. Warto sobie więc zadać np. pytanie czy populizm, religijny fundamentalizm, nacjonalizmy tak rozlewające się jawnie po świecie (i tu w Europie także) nie są wynikiem właśnie tej hegemonii, egoizmu, niekoherencji słów i czynów, niekonsekwencji oraz zwykłej hipokryzji, immanentnych naszej kulturze i umysłowości?

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Ewolucja, zwierzęta, homoseksualizm Jezus, Kościół i Żydzi

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (1)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Radosław S. Czarnecki Doktor religioznawstwa. Publikował m.in. w "Przeglądzie Religioznawczym", "Res Humanie", "Dziś", ma na koncie ponad 130 publikacji. Wykształcenie - przyroda/geografia, filozofia/religioznawstwo, studium podyplomowe z etyki i religioznawstwa. Wieloletni członek Polskiego Towarzystwa Religioznawczego. Mieszka we Wrocławiu.  Liczba tekstów na portalu: 129  Pokaż inne teksty autora  Najnowszy tekst autora: Return Pana Boga