Do ateistów, racjonalistów oraz wszystkich tych osób, które z racji braku „uczuć religijnych" są w Polsce dyskryminowane! Wstąpcie do Kościoła Śnieżkańskiego i uznajcie ten kult za własną religię! Wejdźcie w posiadanie „uczuć religijnych"! Będziecie wreszcie mogli być obrażani i obrażać się na innych — tak jak to robią porządni, wierzący ludzie.

Geneza kultu Królewny Śnieżki

Tradycja kultu Królewny Śnieżki sięga czasów pradawnych. Z całą pewnością można stwierdzić, że sam kult ma więcej niż 4000 lat. Świadczą o tym liczne zapożyczenia widoczne w źródłach pisanych innych religii, które wobec kultu Królewny Śnieżki są wtórne ^{[ 1 ]}. Zachowane dokumenty pisane datowane są jednak dopiero na początek XIX stulecia, kiedy to członkowie Akademii Nauk w Berlinie, słynni językoznawcy Jacob i Wilhelm Grimm, badali ustne świadectwa tradycji śnieżkańskiej i przekazali je potomnym w postaci Pisma. Pismo będące źródłem współczesnej wiedzy na temat Śnieżki przetłumaczone zostało na wszystkie języki świata, co dowodzi ogromnej popularności tego kultu. Ważnym Dziełem misyjnym był stworzony w wytwórni Walta Disneya w roku 1937 obraz na temat świętego życia, ofiary i cudownego przebudzenia Królewny Śnieżki (również i to dzieło przetłumaczono na wszystkie języki świata).

Nade wszystko jednak Święta Historia przetrwała dzięki tradycji i przekazywaniu jej ustnie w sposób niezmieniony przez wieki. Niezmienność tradycji śnieżkańskiej na przestrzeni wieków jest dowodem dla jej oryginalności i prawdziwości.

Na czym polega fenomen Królewny Śnieżki?

Królewna Śnieżka to wcielenie wszelkich cnót uczłowieczonych w postaci kobiecej. Stara się wszystkim pomagać, jest pracowita, nie wygłasza nauk tak jak to robią samozwańczy prorocy, nie tworzy organizacji kościelnych. Oddziałuje na innych swoim pięknym przykładem. Mogłoby się wydawać, że jest zwykłym człowiekiem. Nic bardziej mylnego. Jej świętość objawia się bardzo wcześnie. Świetnie rozumie mowę zwierząt, wszyscy są urzeczeni jest nieskazitelnym pięknem, czystością i dobrocią. Królewna nie ma ojca ani matki — egzegeci spierają się co do jej przyjścia na świat jednak najbardziej prawdopodobne jest to, że zrodziła się z piany morskiej. Historię tę wykorzystała mitologia antyczna. Dziś wiemy, że to nie Wenus, a właśnie Śnieżka wyłoniła się pewnego ranka z piany morskiej.

Śnieżka mieszka u macochy. Macocha jest ucieleśnieniem zła. To na niej wzorowali się twórcy tradycji judajsko-chrześcijańskiej tworząc postać Szatana.

W Świętej Historii dokonuje się bezkrwawa walka między dobrem i złem. Początkowo Królewna Śnieżka pozornie ulega złu. Zaczyna się to od chwili gdy myśliwy dostaje zlecenie zgładzenia Królewny w ciemnym lesie. Ten z gruntu dobry człowiek urzeczony zewnętrznym i wewnętrznym pięknem swojej ofiary nie może wykonać rozkazu złej macochy i podniesiona ręka z nożem zawisa nad niedoszłą ofiarą. Powstrzymanie śmiertelnego ciosu jest jednym z wielu dowodów świętości Królewny Śnieżki. Historia ta zostaje zapożyczona przez tradycję judajską w micie o Abrahamie i jego synu. Warto zauważyć, że mizoginicznym autorom Starego Testamentu nie mieściło się w głowie, aby ucieleśnieniem Dobra i Zła były kobiety. Stąd manipulacja z Abrahamem i jego synem oraz z Szatanem, któremu autorzy biblii również przypisali płeć męską.

Zło nie daje za wygraną. Macocha przybierając odrażającą powierzchowność osobiście poszukuje Śnieżki aby ją zgładzić. Wykorzystuje do tego owoc jabłka. Również w tym przypadku daje się zauważyć jak silnie historia ta oddziałuje na inne, późniejsze kulty. Tradycja judeo-chrześcijańska wykorzystała symbol jabłka w Księdze Rodzaju Starego Testamentu. Zła kobieta Ewa (25) podaje jabłko swemu partnerowi Adamowi (25), przez co ten traci swoją niewinność. Warto zauważyć, że mit ten jest wyjątkowo nieczytelny.

Współcześnie w dziele pt. Seksmisja, które pełnymi garściami czerpie z tradycji śnieżkańskiej ^{[ 2 ]} pojawia się święte drzewo, którym jest jabłoń. Za zjedzenie dwóch świętych jabłek samców czeka sroga kara. Nie jest do końca jasne czy twórcy Seksmisji byli wyznawcami religii śnieżkańskiej.

Bezkrwawa ofiara, przebudzenie i nadzieja dla całego świata

Śnieżka, świadoma swojej roli dla zbawienia świata, wpuszcza do domu złą macochę i mimo, że zwierzęta odradzają jej ten czyn, zjada kęs zatrutego jabłka. Pada bez ducha. Zło zwycięża, na szczęście tylko pozornie. Z historii tej garściami czerpały inne, późniejsze kulty. W tradycji chrześcijańskiej prorok Jezus również świadomie poddaje się męce i pozornie umiera na 3 dni. Sen Królewny Śnieżki trwa jednak o wiele dłużej. Dopiero nadejście Księcia, który jest człowiekiem cielesnym, przynosi nadzieję. To właśnie on pocałunkiem wyrywa boską Śnieżkę z objęć śmiertelnego snu. W symbolicznym akcie następuje Cudowne Zespolenie części boskiej, reprezentowanej przez kobiecą postać Śnieżki, z częścią człowieczą w postaci pięknego i czystego Księcia.

Ten duchowo-cielesny akt (komunia) przekazywany z pokolenia na pokolenie jest aktem nadziei. To on stanowi najważniejszy przekaz religijny. Przez niego tradycja śnieżkańska ma tylu świadomych i nieświadomych wyznawców na całym świecie.

Od czasu przebudzenia Śnieżka i Książę żyją wiecznie. Egzegeci twierdzą, że Śnieżka wraz z Księciem wstąpiła do nieba.

Czasami Królewna Śnieżka objawia się ludziom w swojej cudownej postaci. Objawienia te regularnie zawłaszczane są przez wyznawców innych religii. Niektórzy z nich nazywają ją nawet — „matką-zawsze-dziewicą". To wyjątkowo perfidne nadużycie w stosunku do tradycji śnieżkańskiej, u której podstaw leży przecież Cudowny Akt Zespolenia.

Scena wniebowstąpienia upamiętniona na znaczkach pocztowych 
Grenady w rocznicę tego wydarzenia

Jabłko symbolem nadziei w duchu kultu Królewny Śnieżki

Przez zatrute jabłko dokonał się akt przezwyciężenia Zła przez Dobro. To właśnie przez ten popularny owoc Śnieżka pozornie umarła. Jednak to również za jego pośrednictwem dokonało się przeistoczenie Śnieżki — z nieświadomego i niedojrzałego dziewczęcia w dojrzałą i boską kobietę. To dzięki Jabłku Śnieżka była gotowa dojrzeć do najważniejszego Cudownego Aktu Zespolenia, który miał przynieść nadzieję dla całej ludzkości.

Rola Krasnoludków

Krasnoludki w magicznej liczbie 7 symbolizują ludzi niedojrzałych — dzieci, które choć dobre, nie mają jeszcze ugruntowanych zasad etycznych. Są małe, trochę głupiutkie, trochę swawolne — jak dzieci. Śnieżka swoim przykładem uczy jak mają postępować aby żyć w szczęściu. Uczy ich higieny osobistej sprzątając w domu i pokazując jak myć ręce przed posiłkiem. Śnieżka bawi się z Krasnoludkami ucząc, że zabawa, obok pracy jest nieodłącznym i dobrym elementem życia. Jakże kontrastuje z tym przesłanie tradycji judeo-chrześcijańskiej. Według niej człowiek rodzi się zły i grzeszny. Dopiero jakiś magiczny akt zwany chrztem zmywa z niego wrodzone (sic!) grzechy. Człowiek jest wciąż czemuś winny a wyrzuty sumienia towarzyszą mu do końca ziemskiego życia. Zabawa i miłość cielesna obarczone są poczuciem winy.

Bardzo czytelne są kolejne nieudane zapożyczenia z tradycji śnieżkańskiej. Zamiast Siedmiu Krasnoludków w mitologii chrześcijańskiej pojawia się Dwunastu Apostołów (wykorzystano symboliczną liczbę 12 bo przecież liczba 7 była już zajęta!). Apostołowie, podobnie jak Krasnoludki, są uczniami, którym nauczyciel ex cathedra przekazuje przepisy na życie po śmierci. Cóż za absurd!

Apoteoza zabawy w scenie tańca Królewny z Krasnoludkami
(źródło: Snow White and the Seven Dwarfs, Walt Disney Productions, 1937)

Czego uczy nas Królewna Śnieżka?

Tradycja śnieżkańska stanowi bardzo jasny przekaz dla jej wyznawców. Oto proste i uniwersalne przykazania:

1. Bądź dobry
2. Żyj w zgodzie z przyrodą
3. Zło dobrem zwyciężaj
4. Kochaj się zdrowo

Królewna Śnieżka, Książę, a także Krasnoludki, nie pozostawili po sobie żadnego przekazu który miałby wskazywać w jaki sposób należałoby czcić ich osoby ^{[ 3 ]}. Brak odstręczających ram instytucjonalnych w kościele śnieżkańskim jest jednym z powodów, dla których religia ta jest tak bardzo popularna na świecie. Aby ją praktykować wystarczy zgodnie z przykazaniami żyć w zgodzie ze światem i uprawiać dojrzałą miłość.

Ludzie zrzeszeni w Kościele Śnieżkańskim dla kultywowania tradycji sformułowali kilka uniwersalnych zasad. Znane one są pod nazwą Trzech Przykazań Kościoła Śnieżkańskiego:

1. Spożywaj często jabłka na pamiątkę ofiary Śnieżki, a w krajach gdzie jabłka nie występują zastępuj je innymi owocami sezonowymi;
2. Utrzymuj w czystości siebie i swoje otoczenie (środowisko) na pamiątkę porządku jaki Królewna Śnieżka zaprowadziła w domku Krasnoludków;
3. Uprawiaj dojrzałą i odpowiedzialną miłość duchowo-cielesną na pamiątkę Cudownego Aktu Zespolenia Królewny Śnieżki z Księciem.

Współczesne kościoły monoteistyczne dyskryminują wyznawców Śnieżki przez napiętnowanie wszelkich form wspominania Cudownego Aktu Zespolenia traktując je jako coś nieczystego i grzesznego. Dyskryminacja tradycji śnieżkańskiej stanowiła podstawę dla wprowadzenia celibatu obowiązującego pracowników niektórych kościołów.

Obecność tradycji śnieżkańskiej w Polsce i na świecie

Mimo prześladowań jakim poddawani byli wyznawcy Królewny Śnieżki, udawało się w historii przemycać pewne treści w sposób jasny dla jej wyznawców i jednocześnie nieczytelny dla jej prześladowców. Wymienione zostaną tylko najbardziej znaczące przykłady polskie i światowe kultywowania tradycji śnieżkańskiej.

Zobacz komentarze (20)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word