Ciekawie w tym kontekście wypada polski Kościół, którego biskupi niedawno ogłosili metodę in vitro mianem „młodszej córki eugeniki". Mamy tutaj pewien paradoks. Jeśli bowiem Kościół rzeczywiście potępia eugenikę, to czemu korzysta z jej podstawowego narzędzia jakim jest odmawianie prawa do posiadania dzieci? Trudno uznać za poważną różnicę między powoływaniem się na dobro narodu, a wzywaniem do posłuszeństwa wobec bożych nakazów?

Zakończenie

Pozytywna czy negatywna eugenika zasadza się na procesie selekcji. Tradycyjna eugenika to proces świadomej selekcji, sterowanej przez człowieka w imię ubogiej idei dobra ogółu. Dzielimy ludzi na mniej i bardziej wartościowych oraz próbujemy się pozbyć tych pierwszych. Dziś ustawy sterylizacyjne są martwe, lecz nie oznacza to końca troski o zdrowie publiczne. Różnica polega na tym, że eugenika została sprywatyzowana i selekcji dokonuje się już na wczesnym etapie życia. Dzięki rozwojowi nauki jesteśmy w stanie prognozować rozwój płodu. Badania prenatalne pozwalają nam zdiagnozować część upośledzeń. I nie ma w tym nic złego. Tylko ktoś bez wyobraźni i z wyjałowioną przez ideologię empatią może żądać od rodziców rodzicielstwa za wszelką cenę. Każdy natomiast ma prawo do posiadania dziecka w ten czy inny sposób upośledzonego, jeśli sobie tego życzy. Problemem bowiem nie jest ani większa wolność ani większa wiedza, jakby chcieli konserwatyści, tylko nasz stosunek do tego co inne. Zbyt łatwo przychodzi nam traktowanie tego co odmienne automatycznie jako gorszego i mniej wartościowego.

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (14)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Marcin Punpur Absolwent ekonomii i filozofii. Studiował w Olsztynie, Bremie i Bernie. Zainteresowania: filozofia kultury, religii i polityki.  Liczba tekstów na portalu: 53  Pokaż inne teksty autora  Najnowszy tekst autora: W co wierzą ateiści