Słabość ruchu feministycznego w Polsce, mająca źródła miedzy innymi w niskiej świadomości politycznej naszego społeczeństwa przekłada się często na taką właśnie nadinterpretację pewnych zdarzeń i nadawanie im nieistniejącego kontekstu. Przecież konflikt, którego stronami są przedstawiciele różnych płci nie staje się przez to automatycznie feministyczny. Po prostu taką mamy strukturę społeczną, że ponad połowę dorosłej populacji stanowią kobiety i na co dzień wchodzimy ze sobą w różnego rodzaju interakcje, a konflikt jest jedną z form tychże interakcji.

Może lepiej więc zachować zdrowy dystans zarówno wobec sensacji medialnych, jak i tematów importowanych, nadając priorytet innym — realnym problemom, wymagającym pracy u podstaw. Ale tą pracę u podstaw powinniśmy wykonywać wszyscy, głównie my — kobiety. I nie chodzi mi o zaangażowanie w działalność instytucjonalną, lecz zwykłe, codzienne podejście do tematu.

Feminizm został już chyba tak dalece zohydzony i wyśmiany, że rzadko która kobieta odważa się przyznać publicznie, że jest feministką. Mało tego — większość energicznie odżegnuje się od feminizmu, jakby wręcz uwłaczał ich kobiecości. Bierze się to głównie z takiego właśnie przekazu medialnego, gdzie postulaty feministyczne sprowadzane są do nieuprawnionych roszczeń grupy rozwydrzonych, pyskatych bab (do tego brzydkich, zaniedbanych i samotnych), pałających żądzą wymordowania „nienarodzonych", a sama idea przedstawiana jest często, jako ideologia i stawiana na równi z komunizmem, faszyzmem lub działalnością sekciarską, czyli para religijną. Należy więc zacząć od uświadomienia - każdorazowo, gdy mowa o feminizmie — że przeciwieństwem równouprawnienia jest dyskryminacja, stąd przeciwniczka feminizmu musi być albo masochistką, albo … kompletną idiotką. Jeżeli komuś takie określenie wydaje się zbyt mocne, to prawdopodobnie nie miał nigdy okazji wysłuchać „argumentów" strony przeciwnej. Kto chociaż raz stał się obiektem słownej napaści, zgodzi się ze mną, że nie ma tu miejsca na taryfę ulgową. Ponadto muszę stwierdzić, że w większości przypadków kobieta energicznie protestująca przeciwko feminizmowi, jeżeli nawet nie jest idiotką, to jej argumenty na pewno są idiotyczne — żywcem wyjęte z publikacji prawicowych lub kazań kościelnych. Nasze indywidualne reakcje, zwłaszcza kobiet, są tym ważniejsze, że nie wierzę w upowszechnienie rzetelnej wiedzy na temat feminizmu, o ile nadal głównym źródłem jej pozyskiwania będą media.

Natomiast każdy, bez względu na płeć, kto nie chce uchodzić za kompletnego laika w sprawach społecznych, powinien przed podjęciem dyskusji na temat feminizmu, sięgnąć do starego, poczciwego Kopalińskiego — „Feministka — zwolenniczka feminizmu, ruchu dążącego do politycznego i społecznego równouprawnienia kobiet".

To przecież tylko tyle i aż tyle.

Zobacz także te strony: Femino - manifest

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (75)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word