Nowi ministrowie Kancelarii Prezydenta

Małgorzata Sadurska — Szef Kancelarii Prezydenta

Ur. 3 grudnia 1975 w Puławach. Z wykształcenia prawniczka. Ukończyła studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. uzyskując w 2000 tytuł zawodowy magistra. Odbyła studia podyplomowe z zarządzania i organizacji w Lubelskiej Szkole Biznesu (w 2003). W latach 2002-2005 zasiadała w zarządzie powiatu puławskiego. Z listy Prawa i Sprawiedliwości w 2004 bez powodzenia kandydowała do Parlamentu Europejskiego, a w 2005 została wybrana na posłankę V kadencji w okręgu lubelskim. 18 października 2006 została wybrana przez Sejm na funkcję członkini Krajowej Rady Sądownictwa. Od 1 czerwca 2007 do 16 listopada 2007 była sekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskała mandat poselski, otrzymując 21 420 głosów. W wyborach parlamentarnych w 2011 ponownie uzyskała mandat poselski z okręgu lubelskiego, kandydując z 6. pozycji na liście Prawa i Sprawiedliwości. W 2014 ponownie bezskutecznie startowała do PE. Została wyróżniona Medalem „Za zasługi dla Puław" (2010). Jest panną.

Działalność poselska — interpelacje

Paweł Soloch — Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego

Ur. 3 lutego 1962 w Szczecinie. Absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył też studia w Instytucie Podyplomowych Studiów Administracji Publicznej w Lozannie i École nationale d'administration (ENA) w Paryżu. W latach 1992-1999 był pracownikiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Ministerstwa Obrony Narodowej oraz wicedyrektorem w Departamencie Spraw Obronnych Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W latach 1999-2001 pełnił funkcję dyrektora Departamentu Bezpieczeństwa Powszechnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. W latach 2001-2003 był prorektorem ds. studenckich w Wyższej Szkole Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza w Warszawie. W 2003 został zastępcą dyrektora studiów europejskich i atlantyckich w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej w Warszawie. W latach 2004-2005 wchodził w skład Zespołu Doradców Prezydenta Warszawy. Od 2 listopada 2005 do 20 listopada 2007 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, od 21 listopada 2005 także szefem Obrony Cywilnej Kraju. W latach 2008-2010 był doradcą szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego. Od 2010 zatrudniony jako ekspert w Instytucie Sobieskiego, wykładowca w Krajowej Szkole Administracji Publicznej, został również członkiem Rady Służby Cywilnej. W czerwcu 2013 został powołany do zarządu Instytutu Sobieskiego, a we wrześniu 2014 został jego prezesem. W 2000 odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi. Paweł Soloch jest żonaty, ma dwoje dzieci.

Adam Kwiatkowski — szef Gabinetu Prezydenta RP

Ur. 7 grudnia 1972 w Warszawie. Ukończył studia na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1994 do 1998 wykonywał mandat radnego Pragi-Południe z rekomendacji Forum Mieszkańców Pragi-Południe, następnie do 2002 był radnym gminy Warszawa-Centrum z listy Unii Wolności, a w latach 2002-2006 radnym dzielnicowym z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. W 2006 został radnym Rady m.st. Warszawy, stając na czele Komisji Ochrony Środowiska, w wyborach w 2010 uzyskał reelekcję. Sprawował funkcję dyrektora Departamentu Strategii, Rozwoju Regionalnego i Funduszy Strukturalnych w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Mazowieckiego (2003), wiceprezesa Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie (2004-2006), następnie był doradcą premiera Jarosława Kaczyńskiego ds. funduszy europejskich (2006-2007) oraz pracownikiem Kancelarii Prezydenta odpowiedzialnym za przygotowanie wizyt krajowych. W 2010 znalazł się wśród założycieli Ruchu Społecznego im. Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, wszedł w skład jego władz. W wyborach w 2011 uzyskał mandat poselski do Sejmu VII kadencji z okręgu stołecznego, startując z 40. (ostatniej) pozycji na liście Prawa i Sprawiedliwości. Z ogólnej liczby 6284 zdobytych głosów, 3428 uzyskał w obwodach zagranicznych. Jest członkiem Towarzystwa Przyjaciół Saskiej Kępy. Wykłada w Akademii Leona Koźmińskiego.

Działalność poselska — interpelacje

Maciej Łopiński — Sekretarz Stanu, szef zespołu doradców

Ur. 19 sierpnia 1947 w Gdańsku. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. W 1971 wstąpił do PZPR, był członkiem tej partii do 14 grudnia 1981. Pracował jako dziennikarz „Głosu Wybrzeża" (1974-1977) oraz tygodnika „Czas" (1977-1981). W stanie wojennym redagował „Solidarność — Pismo Regionu Gdańskiego". Publikował także w prasie emigracyjnej — „Kulturze", „Zeszytach Historycznych" i „Kontakcie". W 1984 razem z Mariuszem Wilkiem i Zbigniewem Gachem napisał książkę Konspira. Rzecz o podziemnej „Solidarności". W 1988 uczestniczył w strajkach w Stoczni Gdańskiej. W tym samym czasie był członkiem Regionalnej Komisji Koordynacyjnej „Solidarności" w Gdańsku, a w latach 1989-1990 zasiadał w jawnym Tymczasowym Zarządzie Regionu Gdańskiego NSZZ „Solidarność". Od 1989 do 1991 pełnił funkcję redaktora naczelnego „Tygodnika Gdańskiego". Objął następnie stanowisko wiceprezesa zarządu spółki „Prasa Bałtycka", a w 1998 prezesa zarządu Agencji Rozwoju Pomorza S.A. Od 2002 do 2005 był prezesem zarządu Grupy Zarządzającej Pomerania S.A. 23 grudnia 2005 od prezydenta Lecha Kaczyńskiego otrzymał nominację na stanowisko sekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP odpowiedzialnego za politykę medialną. Funkcję tę sprawował do 23 lipca 2007, stając następnie na czele Gabinetu Prezydenta RP. 6 lipca 2010 został odwołany ze stanowiska szefa Gabinetu Prezydenta RP. W 2011 w wyborach parlamentarnych został kandydatem Prawa i Sprawiedliwości do Sejmu z okręgu gdańskiego (jako bezpartyjny). Uzyskał mandat poselski, otrzymując 15 794 głosy. 27 listopada 2013 został zastępcą rzecznika prasowego i koordynatorem Biura Prasowego PiS. Został również prezesem zarządu stowarzyszenia Ruch Społeczny im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego. Ordery i odznaczenia: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski — 2011; Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (cywilny) — 2009, Węgry; Krzyż Wielki Orderu Zasługi — 2008, Portugalia.

Krzysztof Szczerski — Sekretarza Stanu ds. zagranicznych

Ur. 15 kwietnia 1973 w Krakowie. Uczęszczał do VIII Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Absolwent politologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (1997), ukończył też roczne Seminarium dla Młodych Polityków i Politologów w Instytucie Roberta Schumana w Budapeszcie (1997) oraz Amerykański Instytut Systemów Politycznych i Ekonomicznych Fundacji Studiów Amerykańskich i Georgetown University (1996). W 2001 uzyskał stopień doktora, a w 2010 doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. Dynamika systemu europejskiego. Objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w Katedrze Współczesnych Systemów Politycznych Instytutu Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych UJ. W latach 2005-2007 oraz 2008-2010 pełnił funkcję wicedyrektora INPiSM UJ. Wykładał m.in. na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, Wyższej Szkole Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera, Wyższej Szkole Biznesu w Nowym Sączu oraz Akademii Ignatianum w Krakowie. 5 stycznia 2007 został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. 10 września 2007 odszedł z MSZ i objął stanowisko podsekretarza stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej, które zajmował do 15 stycznia 2008. Był także członkiem Rady Służby Cywilnej. W 2009 powołany przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego w skład Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. Bez powodzenia ubiegał się o mandat europosła w wyborach w 2009, uzyskując 1625 głosów. Od 2010 pracował w Parlamencie Europejskim dla frakcji Europejskich Konserwatystów i Reformatorów. W wyborach w 2011 uzyskał z listy Prawa i Sprawiedliwości mandat poselski, otrzymując w okręgu podkrakowskim 4751 głosów. W styczniu 2015 został przedstawicielem parlamentu w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy, obejmując również funkcję zastępcy przewodniczącego frakcji partyjnej. 1 stycznia 2013 objął obowiązki redaktora naczelnego dwumiesięcznika „Arcana", zastępując na stanowisku Andrzeja Nowaka. W tym samym roku został członkiem honorowym Klubu Jagiellońskiego, a także członkiem rady Fundacji Dyplomacja i Polityka. W 2014 tygodnik „Polityka" na podstawie rankingu przeprowadzonego wśród polskich dziennikarzy parlamentarnych wymienił go wśród 10 najlepszych posłów w tym roku, podkreślając specjalizację w sprawach Unii Europejskiej i polityki zagranicznej. Wybrane publikacje: Integracja europejska. Cywilizacja i polityka, Kraków 2003; Wybór Europy. Katolik wobec polityki w Unii Europejskiej, Kraków 2003; Porządki biurokratyczne, Kraków 2004; Administracja publiczna w modelu zarządzania wielopasmowego, Warszawa 2005; Dynamika systemu europejskiego, Kraków 2008

Działalność poselska — interpelacje

Dodaj komentarz do strony..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word