Racjonalista|Sklep - Witelo: pierwszy polski uczony

	Sklep Szukaj w sklepie: Dziedziny: ·Dla dzieci [1] ·Doktryny, ideologie, dzieje idei [1] ·Encyklopedie, słowniki, leksykony [1] ·Filozofia [2] ·Historia [7] ·Historia religii i Kościoła [6] ·Homoseksualizm [1] ·Humanistyka [1] ·Ideo-gadżety racjonalisty [4] ·KOSZULKI RACJONALISTY [6] ·Kościół, krytyka, antyklerykalizm [6] ·Kultura i sztuka [2] ·Nauka i technika [3] ·Nietzsche [1] ·Nowe technologie [1] ·Państwo, prawo i ekonomia [2] ·Powieści i powiastki [14] ·Publicystyka, literatura faktu i reportaż [3] ·Religioznawstwo [3] ·Różności [1] ·Światopogląd [3] ·Wolnomularstwo (masoneria) [10]


	Przejdź do Racjonalisty Listy od czytelników


	Fundusz Racjonalisty Wesprzyj nas..


	Zarejestrowaliśmy 205.012.859 wizyt Ponad 1064 autorów napisało dla nas 7362 tekstów. Zajęłyby one 29015 stron A4 Najnowsze strony.. Archiwum streszczeń..


	Czy Rosja użyje taktycznej broni nuklearnej? Raczej tak Chyba tak Nie wiem Chyba nie Raczej nie Oddano 15 głosów.

Witelo: pierwszy polski uczony
Dziedzina: Biografie, listy, pamiętniki
Antykwariat (stan: 0 sztuk)

Autor: Janusz Chutkowski
Miejsce i rok wydania: Legnica 1985
Liczba stron: 11
Wymiary: 14x20 cm
Okładka: Miękka
Ilustracje: Nie
Cena: 6,00 zł (bez rabatów)

[ Pozycja niedostępna ]

OpisErazm Witelo (1220-1270) Ciekawą, niemal legendarną postacią jest Witelo (Witeliusz, Witello). Jest to pierwszy matematyk i w ogóle uczony, jaki urodził się na polskich ziemiach. Urodził się prawdopodobnie między rokiem 1220—1230 pod Wrocławiem. Był synem Polki i niemieckiego kolonisty — Turynga, który osiadł w Polsce za Bolesława Wstydliwego.
Witelo kształcił się na uniwersytetach zagranicznych. Około roku 1253 studiował w Paryżu. Po powrocie na Śląsk przez kilka lat pracował jako nauczyciel przypuszczalnie w szkole legnickiej. W latach 1262—1268 przebywał w Padwie, gdzie studiował prawo kanoniczne oraz filozofię i nauki ścisłe. W liście pisanym z Padwy nazywa siebie „Vitelo Ple-banus" — stąd pewne przypuszczenia, że miał zamiar zostać duchownym. Około roku 1269 nawiązuje kontakt ze spowiednikiem papieskim i wyjeżdża do Rzymu, gdzie przebywa na dworze papieża Klemensa IV. Tu interesuje się głównie matematyką.
Wiadomości, jakie zachowały się o Witelonie, są skąpe, pełne domysłów i sprzeczności, trudnych często do sprawdzenia. Na przykład w 1810 r. profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego Józef Sołtykiewicz wyraził przypuszczenie, że imię Witelona powstało przez latynizację jego właściwego nazwiska: Ciołek (łac. Yitellus). Mniemanie to tak się rozpowszechniło, że zostało nawet zanotowane w różnych encyklopediach, mimo iż nie ma pewnych na to dowodów. Trudne jest także do sprawdzenia (choć są pewne przypuszczenia), czy Witelo po ukończeniu studiów wrócił kiedykolwiek do Polski. Można by stąd wyciągnąć wniosek, że związek Witelona z Polską jest dość luźny. Jednakże sam Witelo uważał się za Polaka, o czym wyraźnie mówi w X księdze „Optyki": „W naszej ziemi, mianowicie w Polsce, w tej, która jest zamieszkana pod 50 stopniem szerokości".
Nie wiadomo także dokładnie, gdzie zmarł Witelo, jego śmierć nastąpiła prawdopodobnie około 1270 roku. W czasie pobytu w Rzymie napisał Witelo po łacinie dwa dzieła, z których pierwsze: „Wnioski z Elementów Euklidesa", zawierające wszystkie twierdzenia geometryczne odkryte po Euklidesie, niestety zaginęło. Drugie jego dzieło — to traktat o optyce w dziesięciu księgach, pod pełnym tytułem: „Witelona matematyka uczonego o optyce, to jest o istocie, przyczynie i padaniu promieni wzroku, światła, barw oraz kształtów, którą powszechnie nazywają perspektywą, ksiąg dziesięcioro". Dzieło to wyszło w Bazylei w 1272 r. I księga tego dzieła zawiera twierdzenia i dowody matematyczne (także oryginalne twierdzenia Witelona), które stosuje potem w swoich rozważaniach optycznych. Dzieło to odegrało w dziejach nauki dużą rolę, ukazało się w wielu kopiach i wydaniach, często pod krótkim tytułem „Optyka" lub „Perspectiva". Ciekawe jest, że choć nie zawierało ono istotnie nowych pomysłów, było podstawową pracą w dziedzinie optyki — było podręcznikiem, z którego korzystało wielu tak wybitnych uczonych, jak Kopernik, Kepler, Regiomontanus. W 400 lat później Kepler zatytułował skromnie jeden ze swych traktatów o optyce: „Ad Yitellonem Paralipo-mena", czyli „Dopełnienia Witelona". Mimo iż osiągnięcia Witelona w zakresie matematyki są niniejsze niż w optyce, zasługują na uwagę. Witelo był jednym z nielicznych uczonych swego stulecia zajmujących się krzywymi stopnia drugiego i wyższych, dla kreślenia niektórych skonstruował nawet odpowiednie przyrządy. Znał także bardzo dobrze trygonometrię i stosował ją w badaniach optycznych.
Zwróćmy uwagę, że okres jego działalności przypada na drugą połowę XIII wieku, gdy w szkołach polskich zadaniem matematyki było jedynie przygotowanie do zrozumienia kalendarza i podstawowych zjawisk zachodzących na niebie. Dopiero na wyższych szczeblach nauczania uczono bez dowodów na pamięć ważniejszych twierdzeń z „Elementów Euklidesa". Ponieważ Witelo swe doświadczenia z dziedziny optyki przeprowadzał na górze Lasota, przy mogile Krakusa, niektórzy historycy twierdzą, że od tego czasu wzrosła liczba podań o Twardowskim. (matma.net)

Podziel się swoją opinią o tej książce..

Koszyk jest pusty
Pobierz katalog pozycji

1. Wojciech Giełżyński - Wschód Wielkiego Wschodu
2. Anatol France - Bogowie pragną krwi
3. John Brockman (red.) - Nowy Renesans
4. Jan Wójcik, Adam A. Myszka, Grzegorz Lindenberg (red.) - Euroislam – Bractwo Muzułmańskie
5. Wiktor Trojan - Axis Mundi
6. Barbara Włodarczyk - Nie ma jednej Rosji

1. Mariusz Agnosiewicz - Kościół a faszyzm. Anatomia kolaboracji
2. Mariusz Agnosiewicz - Heretyckie dziedzictwo Europy
3. Friedrich Nietzsche - Antychryst
4. Mariusz Agnosiewicz - Kryminalne dzieje papiestwa tom I
5. Mariusz Agnosiewicz - Zapomniane dzieje Polski
6. Andrzej Koraszewski - I z wichru odezwał się Pan... Darwin,..
7. John Diamond - Cudowne mikstury. Podręcznik sceptyka
8. Mariusz Agnosiewicz - Kryminalne dzieje papiestwa tom II
9. Vinod K. Wadhawan - Nauka złożoności. Trudne pytania,..
10. Kazimierz Czapiński - Dokąd kler prowadzi Polskę? Laickie..

1. Mariusz Agnosiewicz - Zapomniane dzieje Polski
2. Wanda Krzemińska i Piotr Nowak (red) - Przestrzenie informacji
3. Katarzyna Sztop-Rutkowska - Próba dialogu. Polacy i Żydzi w..
4. Ludwik Bazylow - Obalenie caratu
5. Kerstin Steinbach - Były kiedyś lepsze czasy... (1965-1975)..
6. Barbara Włodarczyk - Nie ma jednej Rosji

	[ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ] Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja \| administrator)