Mój komentarz do opisu: Przeczytajcie proszę 1 list do Koryntian 6:9 a przekonacie się, że Bibia zdecydowanie potępia homoseksualizm. "A czyż nie wiecie, że nieprawi nie odziedziczą królestwa Bożego?. Nie dajcie się wprowadzić w błąd. Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani mężczyźni utrzymywani do celów sprzecznych z naturą, ani mężczyźni kładący się z mężczyznami....nie odziedziczą królestwa Bożego.

To zachecam jednak do przeczytania tej ksiazki. W tej kwestii nie wystarczy siegniecie do polskiego przekladu Biblii Tysiaclecia

również zachęcam do sięgnięcia do innych przekładów także w języku angielskim..i etymologi greckiego słowa użytego w cytowanym wersecie.(http://www.e-sword.net/ można za darmo ściągnąć program zawierający sporo przekładów). Nie ma wątpliwości, Bóg zarówno w Nowym jak i Starym Testamencie potępia homoseksualizm. A interpretacja poprzez osadzenie tematu w kontekście historyczno-kulturowym prowadzi do nadużyć. Ale cóż jeśli ktoś nie chce znaleźć prawdy ..jej nie znajdzie.

jeśli na podstawie tekstu z Pięcioksięgu ktoś potępia homoseksualizm to czemu nie jest konsekwentny i nie potępi francuzów za jedzenie żab i ślimaków przecież Biblia (Pięcioksiąg) wyraźnie potępia jedzenie tych istot jako "obrzydliwość" i to w sensie moralnym przecież dlaczego katoliccy przeciwnicy homoseksualizmu nie popierają zabijania wróżek i cudzołożnic przecież Biblia w tych samych księgach w których potępia homoseksualizm również nakazuje takie kary

A po co czytac te stare ksiegi i cytowac w ktorych wszystko to co napisane na temat nauki, medycyny, wszechswiata, itp jest bledne. Dajcie sobie spokoj szukania wskazowek na temat zycia w tych ksiegach, ci co je pisali wygladaja tacy prosci, naiwni i tacy nierozasdni ze lepiej ich nie cytowac. W przeciwnym razie wyglada na to, ze siegajacy po stare ksiegi przestal myslec, stracil rozsadek i nie wie co i jak robic. Wspolczeny Homo Sapiens zaczyna sie po Koperniku, Galileo i Newtonie.

Biblia to księga z której można wyczytać co się chcę w zależności od potrzeb, np.Ja i Ojciec jedno jesteśmy a w innym miejscu,nikt nie wie o onej godzinie ani Syn ani aniołowie tylko Ojciec.Istny plus minusowy jak u naszego pociechy Lecha.

a co z biblijną historią o Dawidzie i Jonatanie? Jonatan był najstarszym synem Saula, króla Izraela, więc mógł liczyć, że w przyszłości sam zostanie władcą. W Piśmie Świętym pojawia się już jako mężczyzna, znany z osiągnięć wojskowych (1 Sm 13,2nn). Żył w czasach niebezpiecznych, pełnych wojen i bitew z dominującymi nad Żydami - Filistyńczykami. Sam też więc wielokrotnie brał udział w starciach. Jak podaje I Księga Samuelowa był bardzo odważny i sprawny fizycznie (2 Sm 1,23), szczególnie znany jako łucznik (2 Sm 1,22). Był młody, więc często chciał działać na własną rękę. Przykładem tego może być potyczka Jonatana i jego giermka z 20-osobową strażą wojsk filistyńskich, z której wyszedł zwycięsko: "Pewnego dnia odezwał się syn Saula, Jonatan, do swego giermka: Chodź, podejdziemy do straży filistyńskiej, znajdującej się po stronie przeciwległej. Ojcu swemu nic o tym nie wspomniał. (...) Jonatan powiedział do swego giermka: Chodź, podejdziemy do straży tych nieobrzezańców. Może Pan uczyni coś dla nas, gdyż dla Pana nie stanowi różnicy ocalić przy pomocy wielu czy niewielu. Rzekł na to giermek: Czyń wszystko, do czego serce cię skłoni. Oto jestem z tobą do twego rozporządzenia. (...) Jonatan wspinał się na rękach i nogach, a giermek szedł za nim. I padali wrogowie przed Jonatanem, a giermek idący za nim dobijał ich. Była to pierwsza klęska, jaką zadał Jonatan i jego giermek: około dwudziestu żołnierzy poległych (...)." (1 Sm 14,1-14). Ta wygrana przyczyniła się bezpośrednio do zwycięskiej bitwy całych wojsk izraelskich (1 Sm 14,16-23). Jednocześnie Jonatan wyróżniał się liberalnym podejściem do religii i prawa religijnego, stawiając rozsądek i potrzeby ludzi ponad rygoryzm postów i zakazów. Rzecz miała miejsce tuż po wspomnianej bitwie Saula z Filistyńczykami. Jak podaje 1 Sm 14,24-26: "Izraelici utrudzeni byli w tym dniu, tymczasem Saul zaprzysiągł lud, mówiąc: Przeklęty ten człowiek, który by spożył posiłek przed wieczorem, zanim dokonam pomsty nad mymi wrogami. I żaden z ludzi nie skosztował posiłku. Tymczasem wszyscy ludzie udali się do lasu. Był zaś miód w tej okolicy. Ludzie weszli do lasu. Miód spływał, nikt jednak nie podniósł ręki swej do ust, gdyż bali się ludzie złożonej przysięgi". Jonatan nie słyszał o przysiędze narzuconej wszystkim żołnierzom, sam więc posilił się miodem znalezionym w lesie. Wówczas jeden z żołnierzy powiedział mu o ślubowaniu, które złożyli. Jonatan powiedział wówczas: "Ojciec mój wtrąca kraj w nieszczęście. (...) Och! Gdyby się dzisiaj lud dobrze pożywił łupem, który zdobył na swoich wrogach, z pewnością większa byłaby wtedy klęska Filistynów". Lud postąpił więc tak jak Jonatan i wszyscy najedli się do syta. Za wykroczenie przeciwko religijnej przysiędze czekała Jonatana śmierć z ręki ojca: "Odpowiedział Saul: (...) Tak jest musisz umrzeć, Jonatanie" (1 Sm 14,44). Izraelici jednak - z wdzięczności - nie pozwolili wykonać wyroku. Jonatan przeżył. W tym samym czasie o kilka lat młodszy od Jonatana Dawid został przez proroka Samuela namaszczony na następnego króla Izraela (1 Sm 16,13), choć oprócz proroka nikt sobie jeszcze z tego nie zdawał sprawy. Był on najmłodszym synem Issego z Betlejem, "rudy, miał piękne oczy i pociągający wygląd" (1 Sm 16,12). Kilka lat później już jako młodzieniec został wezwany na dwór króla Saula. Król bowiem cierpiący prawdopodobnie na depresję ("zaczął go trapić duch zły"), chciał dla poprawienia nastroju posłuchać muzyki. Rozkazał więc swoim sługom: "Wyszukajcie mi człowieka, który by dobrze grał, i przyprowadźcie go do mnie!". Jeden z młodych dworzan zaproponował, aby posłać po Dawida, bowiem "gra on pięknie na harfie, jest silny i bardzo odważny w walce, a przy tym pięknie przemawia. Ma poza tym pociągający wygląd i Jahwe jest z nim" (1 Sm 16,18). Tak też zrobiono i Dawid zamieszkał na dworze Saula jako giermek (1 Sm 16,21-23). Na dworze królewskim mieszkał także Jonatan jako syn królewski, więc prawdopodobnie wtedy Dawid i Jonatan spotkali się po raz pierwszy. Nie na długo jednak, bowiem Filistyni ponownie zaczęli zagrażać Żydom. Saul i Jonatan wyruszyli więc na wojnę, a Dawid powrócił do rodzinnego Betlejem. Do oddziałów Saula dołączyli także jego trzej najstarsi bracia, a on sam, jako najmłodszy, z pozostałymi czterema braćmi (Jesse miał ośmiu synów) pozostał u starego ojca, aby doglądać dobytek i paść trzody. Przez ten czas Dawid zmężniał. Pewnego dnia "rzekł Jesse do swego syna Dawida: Weź dla swych braci efę prażonych ziaren, dziesięć chlebów i zanieś prędko braciom do obozu!" (1 Sm 17,17). Miał także przy okazji zabrać żołd braci i przewieść go do Betlejem (17,18). Dawid wyruszył do obozu Saula następnego dnia rano. W tym samym czasie Goliat, niezwykle wysoki i silny żołnierz filistyński lżył Żydów, wyzywał ich i Jahwe od tchórzy, bowiem nikt nie odważył się z nim walczyć. Walka ta miała rozstrzygnąć wojnę, a zwycięski Żyd miał otrzymać od Saula bogactwa, córkę królewską za żonę oraz zwolnienie z podatków dla rodu. Dawid jako jedyny postanowił stawić czoło Goliatowi. Choć był młody, to jednak powoływał się na swoje doświadczenie w walce z lwami i niedźwiedziami (1 Sm 17,34-37) "Filistyn patrzył z pogardą na Dawida, bo Dawid był jeszcze bardzo młody; miał rude włosy i pociągający wygląd" (1 Sm 17,42). Podczas pojedynku wystrzelił z procy kamień w czoło Goliata. Gdy ten upadł, Dawid wyciągnął jego miecz i uciął mu głowę. Filistyńczycy widząc śmierć swojego najlepszego żołnierza z rąk młodego Żyda, uciekli. Izrael został ocalony. Gdy wyjawił Saulowi i rycerzom kim jest, rozpoznał go także Jonatan. "Jonatan na dobre już przylgnął sercem do Dawida i pokochał go jak siebie samego" (Biblia Warszawsko-Praska); "dusza Jonatana przylgnęła całkowicie do duszy Dawida. Pokochał go Jonatan tak jak samego siebie" (Biblia Tysiąclecia); "dusza Jonatana przylgnęła do duszy Dawida, i umiłował go Jonatan jak siebie sa

Wszechmogący Bóg z homoseksualizmem pogan i Żydów rozprawił się ostatecznie, czyli siarką i ogniem(Rdz.19;Sędz.20)Nawet obejrzenie się za ich siedzibami było śmiertelne .Analogicznie do współczesnych żeby byli świadomi, że powrót do obrzydliwego homoseksualizmu to pewna śmierć (3 Mojż.18,22;20,13)