Jestem po przeczytaniu pierwszego tomu. Dlatego moja opinia jest jedynie diagnozą na podstawie objawów. Brakuje w tej książce wyrazistego, schemetycznego bohatera. Wszystkie postacie nie posiadają komkretnej historii życia. Nie mają klasycznego życiorysu. Są migotliwe i zmienne, w poszukiwaniu trwałości istnienia. Powieść nawiązuje do szeregu stereotypów z przeszłości Polski i teraźniejszości. Nasyca postacie dawką seksualności proporcjonalną do rzeczywistości, co może razić mitomanów, ale jest jak najbardziej uzasadnione.To mocna strona powieści. Mamy też ostrą dyskusję na temat sensu kultury masowej i elitarnej, która nie podpiera się transcndencją i moralnością nakazowo--rozdzielczą . Wszystko jest unurzane w nierzadko błyskotliwych roztrząsaniach, które wbrew pozorom nie są strumieniem świadomości. Mnie osobiście brakuje odniesienia bohaterów do różnych konstrukcji i koncepcji psychologicznych, oczywiście z groteskowym akcentem. Na razie dużo plusów, jednak dopiero po przeczytaniu drugiego tomu będę mógł stwierdzić czy mam do czynienia z arcydziełem. Czy rzecz jest pisana kolejnymi kilkudziesięciostronnicowymi rzutami na taśmę, czy stanowi konstrukcyjnie zamierzony dystans na siedemset stron. Chętnie po przeczytaniu całości podzielę się moją opinią. Nie wchodzę w szczegóły, ale gotowy jestem wziąć udział w dyskusji na temat tej powieści.