mimo iz mam 17 lat i wiele jeszcze przede mną to jednak sądzę, ze zrozumiałam tę ksiazkę. czytając ją zdałam sobie sprawe z tego, ze wszystko wiem i rozumiem jednak w zyciu nie umiałam ''tego'' nazwac i jestem pewna,ze wielu ludzi ma taki problem. Tao uswiadomiło mi jak wazny jest spokoj i naturalnosc. stojąc przed problemem doszukiwałam sie trudnosci i negatywow z nim zwiazanych... teraz kiedy nie wiem co mam robic po prostu nie robie nic a rozwiazanie samo przychodzi... prostota i spokoj to klucze do szczescia, ktore w dzisiejszym zyciu uwaza sie za niepotrzebne a mimo to są nadal szukane przez ''nieociosanych'' ludzi...

Dla mnie ta książka sama w sobie jest uosobieniem ducha taoizmu: dziecięcej prostoty.Zdaje się, że pytania o to jak żyć to sprawy bardzo wielkie i poważne, tymczasem w książce są przedstawione przy pomocy bajkowym bohaterów. Ich schematyczne postacie w zabawny sposób przekazują ważne treśći. To mnie urzeka w tej książce.

Taoizm to sciema (za to sex tantryczny jest extra). Ksiazka ok jesli traktowac ja jako jedna z wielu na drodze do ksztaltowania swiadomosci. Traktowanie jej jako jedyna prawidlowa prezentacje swiatopogladu jest niebezpieczne - swiat jest wielowymiarowy - zrozumiecie kiedys :)

Czytałem to gdy byłem jeszcze głuptasem. Ogłupiająca lektura, ucząca jak być bezwolnym idiotą, jak nic nie robić. Jak żyć bez ducha i bez życia. W życiu nie dam tego swojemu i żadnemu dziecku ani dorosłemu. Wujka Słoneczko takie lektury pewnie by ucieszyły.

Widze, ze nie kazdy zrozumial ksiazke skoro nazywa ja "niebezpieczna" badz zachecajaca do bycia bezwolnym idiota.. Owszem swiat jest wielowymiarowy i wlasnie dlatego TAO podpowiada by nie szukac metod w jego zrozumieniu za pomoca zadnych "izmow" (w tym nawet samego "taoizmu" - bo tylko jezyk zachodni wszystko probuje skatalogowac a Tao jest nieuchwytne) a zwyczajnie przyjmowac zycie takim jakie jest i czerpac z niego tyle radosci na ile to mozliwe. Byl pewien znany czlowiek, ktory podpowiadal, ze aby zyc zgodnie ze swiatem trzeba byc jak woda, ktora przystosowuje sie do naczynia, w ktorym jest, omija przeszkody zamiast im sie przeciwstawiac i jest w ciaglym ruchu nie myslac nad tym jak sie porusza. To jest istota tao w codziennym zyciu. A jesli ktos pyta o walke w obliczu nieustepujacych problemow i zyciowych przeciwnikow? Tu nie mozna byc "bezwolnym idiota" i konformista - prawdziwi taoistyczni mnisi niewiele sie roznia od legendarnych mnichow z Shaolin i bynajmniej nie daja sobie dmuchac w kasze. Jak woda napotka silny opor to w koncu tez rozkruszy skale.