Zrobiliśmy z tego człowieka idola, a On był normalnym człowiekiem, komediantem, naprodukował nam świętych na potęgę, a to jest niezgodne z dekalogiem!! Wszystko mi pasuje, ale po co On i jego czciciele powołują się na dekalog, a co innego robią!!Swiętych mamy aż nadto, ale dlaczego to są w przeważającej większości duchowni?? Wg mnie nie powinno być żadnych świętych, a jak już to wszystkie osoby stracone w czasie wielkiej inkwizycji i wszystkie które w męczarniach zginęły w czasie wprowadzania jedynie słusznej religii!!! A tak na chłopski rozum to Ci co żyli przed Chrystusem to z góry są potępieni?? Ile świątyń, bazylik itp. przybytków było za czasów Chrystusa mu poświęconych?? Wszystko to biznes, biznes i nie ma nic wspólnego z nauką Chrystusa!! Nadmieniam, że jestem katolikiem praktykującym, ale i też myślącym??!! Pozdrawiam!!

najważniejsze panie przedmówco, że stoje przy mikrofonie i niech mie który przegoni

Zamieszczenie tego dzieła na stronie racjonalisty to chyba ironia ze strony redaktorów. Wstyd się przyznać, ale sam miałem niezłą zabawę. Tak trzymać! Pisać poezje każdy może, trochę lepiej trochę gorzej ... .

Proszę, zmieńcie tytuł, przecież każdy wie, że Wojtyła nasz papież miał na imię Karol a nie Konrad. Straszny błąd!!!!

Może nie jestem bardzo typowym racjonalistą, bo wierzę w Boga i ufam w Jego Opatrzność, ale - jak dla mnie - myślenie nie skrzywione dogmatami ratuje od frustracji polegającej na tym, że nagle okazuje się a to, że prawdy zapodawane do wierzenia są ze sobą sprzeczne, albo są sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem, a to znowu, że kłócą się ze stanem wiedzy naukowej, albo wreszcie praktyka życia głosicieli prawd objawionych jest sprzeczna z zasadami które głoszą. A my na siłę starając się uzasadniać sobie i innym że wszystko jest OK albo popadniemy właśnie we frustrację bo i my i inni czujemy, że coś jest nie tak, albo przestaniemy myśleć w ogóle bojąc się zburzenia naszego misternie podpieranego totemu.
Dlatego właśnie kierowanie się w kwestiach wiary zdrowym rozsądkiem ( łac. 'ratio' - stąd racjonalizm ) powoduje, że nasz obraz świata - a dla wierzących też wiary i Boga - jest wewnętrznie spójny i stabilny. Bez dysonansów i rodzącej się z nich frustracyjnej agresji. Jeśli ktoś - może nawet duża część o ile nie większosć tu piszących - nie wierzy w Boga to widocznie racjonalizm pozwala takim osobom ogarnąć sens swojego życia w sposób uporządkowany, pesymistyczną konstatację ulotności swego istnienia zamieniając w optymistyczną świadomość nieuchronnego końca swego cierpienia wraz ze śmiercią, a być może także każe im szukać nieśmiertelności w dziełach po sobie pozostawionych. Dlatego wielu tych ludzi może nawet radykalniej i bardziej dogłębnie angażuje się w kwestie postępu życia zbiorowego.
Nie wiem też czemu, poza wszystkim innym (ale to nie do Ciebie), utożsamia się racjonalizm, czy nawet agnostycyzm, z wojującym ateizmem albo antyreligijną libertyńską pornografią intelektualną ?

Poziom tej "twórczości" nie za wiele odstaje od poziomu wypowiedzi waszego rzecznika Jerzego Urbana.

"...pozwala uchronić się od frustracji na wypadek nagłych a niespodziewanych przemyśleń..." - mogę wiedzieć o jakich przemyśleniach masz na myśli oraz jak racjonalistyczne myślenie chroni wtedy od frustracji...?

Niedoszły członku PSR. Cieszę się że mogłem być narzędziem Ducha Świuętego w Twojej sprawie. Co do szarlotki, na Twoim miejscu obawiałbym się że jest ona pożywką do natchnienia dla coraz większej liczby katolików.
Janusz, racjonalne podejście do życia jak najbardziej może pomóc odczytać sens tego świata przez swoje własne oczy co, jak ufam, pozwala uchronić się od frustracji na wypadek nagłych a niespodziewanych przemyśleń. Sens ten nie musi być ani mniejszy ani nawet mniej uduchowiony niż sens życia neurotycznych uciekinierów przed piekłem ani niedzielnych fanów niezwykłych osobowości.

Jaki jest sens zycia racjonalistow?

Teraz wiem dlaczego jesteś niedoszłym członkiem PSR... inteligencyji waćpanu nie staje.

...z tego co rozumiem to PSR to organizacja dla racjonalnie myslacych....nie ma tu miejsca na mity, zabobony,kultu swietych czy zywych.., etc..., wiec moze dobrze ze "niedoszly..." sie rozmysliles.

Wdepnąłem w tę stronę z zamiarem realizacji dawnego pomysłu złożenia deklaracji do PSR. Duch Swięty jednak zachęcił mnie do spojrzenia na boczną ramke, a potem uważnej lektury tekstu p. Kawalca.
Gratuluję Autorowi, gratuluję Redaktorowi. Jeśli brakowało mi dotąd dowodów boskiej opieki, to napotkałem taki dowód we właściwym momencie.
Panu Kawalcowi życzę, aby zawsze smak szarlotki był dla niego równie inspirujący.

Wspaniały wiersz. Nigdy bym nie pomyślał, ile zawdzięczam JPII...