(cd.)
Widać przecież gołym okiem, że owa retoryka jest sztucznie utrzymywana przy życiu, a to może pęknąć w każdym momencie. Od lat Niemcy nie potrafią dyskutować o nazizmie i wojnie, powtarzając jak papugi "o tematach oczywistych się nie dyskutuje" - bo państwo tak ich nauczyło. Spróbowałaś może kiedyś opowiedzieć o roli ZSRR w II wojnie? Zobaczysz, jak Niemcy odmówią Ci dyskusji - bo "czują winę przed ZSRR i nie będą roztrząsać 'dyskusyjnej' tezy o winie samego ZSRR". Miałem wspaniałą nauczkę...

warszawianin.blogspot.com

@mesala:
Nie pojmiesz?
To przestań się zachwycać "wybitnymi filozofami" i miej oczy otwarte, a nie bądź pożyteczną idiotką.
Faszyzm nie przejawia się wśród "wybitnych filozofów", ani "wybitnych malarzy", ani "wybitnych kompozytorów", tylko w życiu powszednim, wśród najbardziej przyziemnych rzeczy i zachowań. Dostrzeż ogromną - karną! - dyscyplinę Niemców, ich zgodność z wymogami państwa, brak typowego dla Polaków protestu, wreszcie ich niezrozumienie wobec Polaków, kiedy np. Polacy opowiadają o swoich codziennych historyjkach.
Niestety, dyscyplina dała Niemcom nie tylko sprawne państwo, ale i predyspozycję do totalitaryzmu. Polska anarchia natomiast nie tylko uczyniła państwo niesprawnym i źle zarządzanym, ale nigdy nie doprowadziła do powstania przemocy instytucjonalnej.
Co więcej, szanowna mesala, osobiście uważam, że nazizm mógłby się powtórzyć. Wszak Niemcy jako naród nie wyzbyli się swoich cech, które kiedyś do tego nazizmu doprowadziły. Zmiany zaszły przede wszystkim retoryczne, ale czy tego wystarczy? Nie wiem.

warszawianin.blogspot.com

Bardzo dobry artykuł. Wraz z mężem mamy wielu przyjaciół Niemców i często odwiedzamy Niemcy. Oczywiście generalizuję, ale w mojej ocenie to wspaniały kraj z niebywałą kulturą. Chyba nigdy nie pojmę jak w ojczyznie tylu wybitnych filozofów mógł zrodzić się faszyzm, który uwiódł miliony...

zostało docenoine i zauważone dopiero przez Jean-Jacquesa Rousseau widzącego w nim wartość samą w sobie.Autor ma rację ,że dawniej w dziecku widziano "małego dorosłego". Na obrazach Bruegla dzieci są z twarzami dorosłych i ubrani jak dorośli. Zauważyłem ten fakt będąc sam dzieckiem  w czasie przeglądania historii malarstwa w moim domu rodzinnym.Zwrot w stosunku do dziecka ma miejsce w Renesansie i Oświeceniu. Jego upodmiotowienie trwa do dziś. Trudno w tym miejscu nie wspomnieć o negatywnch wpływach kościoła katolickiego, zacząwszy od zgody na pracę dziecka w feudalizmie i kapitalizmie na higienie skończywszy.Posiadanie dziecka to nie tylko element ewolucji ale i humanizacja naszego życia osobistego; by kochać ludzkość trzeba nauczyć się kochać najpierw własną progeniturę.Bez dzieci nie ma przyszłości.

Bokser niedawno przyznał, że był przez matkę wychowywany przy użyciu pasa, kabla i pokrzyw.

polecam każdemu, a do tego przeczytać E.Fromma "Ucieczka od wolności"
www.freewebs.com/ucieczka/index.html