BRAWO!!!

Ja także zaliczam się do stałych czytelników "doradztwa". Świetny tekst.

to bardziej trafne okreslenie tego przedmiotu w aktualnym indoktrynacyjnym sposobie jego prowadzenia. Tak więc egzamin maturalny powinien też być inaczej nazwany. Może "Matura z katechizacji  katolickiej"?

Od samego początku czytuję serię artykułów pt."Doradztwo religijne i religioznawcze". Zauważyłem ostatnio,iż poziom merytoryczny tej serii stale wzrasta. Ujęcie tematu z perspektywy religioznawczej jest jak dla mnie...strzałem w dziesiątkę. A to dlatego,ponieważ pozwala spojrzeć na omawiane zagadnienie z szerszej perspektywy,nie tylko z punktu widzenia czysto religijnego,ale przede wszystkim-racjonalnego(naukowego).

Tekst znakomity... (niestety, nie zajrzałem na dalsze strony prócz pierwszej...) ale nie bardzo na portal Racjonalista. Wałkujemy temat religii i matury, aż w końcu okaże się, że i jedno, i drugie jest b. żywo dyskutowane w społeczeństwie i MUSI być. A moim zdaniem, ten temat powinien kwalifikować się do kosza! W szkole nie powinno być tematów bajkowych, chyba, że na lekcjach polskiego przy przerabianiu tekstów mitologii. I to powinno być wnioskiem ostatecznym.

Znakomite! Wszystkie Pana teksty są doskonałe, choć niezawsze się ze wszystkim zgadzam. Tym razem aspekt religioznawczy sprawił, iż chętnie podpisuję się pod wszystkim. Czyżby Pan też trochę zainspirował fundamentalista Pieronek? :-)

Witam i dziękuje za ten genialny tekst, zawsze dobrze się czyta tak ciekawy ,i pouczając tekst obfitujący w różne sytuacje ,i informacje ,jeszcze raz dziękuje i pozdrawiam .:)

"Trzeba przenieść ciężar dyskusji na dylemat: czy szkoła publiczna jest miejscem właściwym na katechizację"

Nie szukajmy miejsca dla indoktrynacji. Walczmy z nią.
Swoiste świadectwo dojrzałości otrzymały niegdyś dzieci uczestniczące w krucjacie w 1212 roku.

"Dyskusję nt. temat trzeba zacząć przede wszystkim od tego, iż w szkołach
polskich nie uczy się "religii" (a tym bardziej - nie naucza się "o
religiach") a "katechizuje" młodzież."
- jak wiele prawdziwych problemów zaczyna się i kończy na "prostym" zakłamaniu werbalnym
a jakże trudno jest zacząć od odkłamywania tego oficjalnie i z premedytacją zafałszowanego języka

Dyskusję nt. temat trzeba zacząć przede wszystkim od tego, iż w szkołach polskich nie uczy się "religii" (a tym bardziej - nie naucza się "o religiach") a "katechizuje" młodzież. Nauka (nawet "religii") nie jest i nigdy nie będzie katechizacją. Cyt. bp Pieronek (i inni duchowni) też cały czas mówią o "nauce religii" wystrzegając się słowa "katechizacja". Katechizacja jest bowiem indoktrynacją, nauka ma zaś wymiar bardziej "godny", jest nie-kontrowersyjna, wręcz - nobilitowana. Stosowana w Polsce przez mainstream nomenklatura i taki sposób myślenia w tej dziedzinie zmieniają diametralnie formę i sposób dyskusji nt. temat. Używajmy więc - może to wniesie porządek do publicznego dyskursu (bo jest on wg mnie zaciemniony przez pojęcie "nauki religii" - co to jest, jak to "ugryźć", religia i nauka nie są ze sobą kompatybilne itd.itp.) - pojęcia "katechizacja", gdzie i kiedy tylko możemy. Trzeba przenieść ciężar dyskusji na dylemat: czy szkoła publiczna jest miejscem właściwym na "katechizację" (nie "naukę religii" bo to jest pojęcie z gatunku: "masło maślane") .....

Dzięki tekstom pana Lucjana jestem świetnie przygotowany do matury z religii.
Polecam także pozostałe z serii "Firma - Doradztwo religijne". :)

Co do "tajemnicy" trójcy, to ponoć niektórzy próbujący na poważnie ją rozwikłać skończyli w wariatkowie. Zupełnie jakby miała wbudowany mechanizm obronny, który działa na wierzących i nadmiernie ciekawych.