Terror jakobiński nie był gorszym od tego co czynili katolicy! Hugenoci francuscy ginęli najczęściej tak: "wieszano ich na końcu długiej, wspartej na klocu belki, która unosiła się i opadała jak żuraw studzienny; pod nim płonął wielki ogień i na przemian to pogrążano ich w nim, to ich z ognia wydobywano. Doznawali mąk i umierali stopniowo, nim wyzionęli ducha w najdłuższej i najokropniejszej kaźni, jaką kiedykolwiek wynalazło barbarzyństwo" ^{[ 13 ]}

"Gdyby annaty, procesy na dworze rzymskim i dyspensy, które istnieją po dziś dzień, kosztowały nas tylko pięćset tysięcy franków rocznie, jasne jest, że od czasu Franciszka I, w ciągu dwustu pięćdziesięciu lat, zapłaciliśmy sto dwadzieścia pięć milionów, a przeliczając różnice wartości pieniądza, suma ta daje w przybliżeniu dwieście pięćdziesiąt milionów dzisiejszych franków. Można więc przyznać bez bluźnierstwa, że żądając zniesienia tych osobliwych podatków, nad którymi zdumieje się potomność, heretycy nie wyrządzili tym większego zła królestwu i byli raczej dobrymi rachmistrzami niż złymi poddanymi. Dodajmy, że byli to jedyni ludzie, którzy umieli po grecku i znali starożytność. Nie tajmy, że pomimo ich błędów im zawdzięczamy rozwój ducha ludzkiego, od dawna pogrążonego w najgrubszym barbarzyństwie" (Wolter ^{[ 15 ]})

Tematyka książek francuskich w XVIII wieku

W osiemnastowiecznej Francji spotykamy kardynałów-ateistów, którzy bynajmniej nie kryli się ze swymi przekonaniami, np. Dubois, Tencin. O ówczesnych biskupach Wolter pisał przychylnie: "We Francji episkopat składa się z ludzi dostojnych, którzy myślą i działają ze szlachetnością godną ich urodzenia. Są miłosierni i wspaniałomyślni, należy im oddać tę sprawiedliwość" ^{[ 16 ]}

Kuracja odchudzająca kler do stanu normalności, jednościze społeczeństwem, żeby nie wspomnieć nic o ewangelicznym ubóstwie.

Rok 1801 to data podpisania pierwszego konkordatu przez Państwo Kościelne. Była to umowa z Napoleonem, korzystniejsza dla niego. O dziwo, Napoleonowi udało się również uzyskać zatwierdzenie swojego rozwodu przez biskupów Kościoła katolickiego. Wiadomo, są równi i równiejsi...

Papież Pius VI skrytykował Deklarację Praw Człowieka i Obywatela oraz zasadę suwerenności ludu, uznając, że „wolność, równość, braterstwo" mogą podkopać tradycyjne więzi społeczne i religijne. Po klęsce Napoleona, papieże opowiedzieli się za absolutyzmem i legitymizmem, a kongres wiedeński związał papiestwo z obroną dawnego ładu społeczno-politycznego.

W III Republice Francuskiej w latach 1880-1882 przeprowadzono reformę oświaty, w wyniku której z publicznych szkół wycofano lekcje religii, a szkoły prywatne, które nadał prowadziły te lekcje, pozbawiono finansowej pomocy państwa. W roku 1901 uchwalono surowe prawa dla zakonów, w praktyce doprowadzając do likwidacji wielu z nich, w 1904 r. odebrano zakonom prawo nauczania młodzieży, wreszcie w 1905 r. wypowiedziano konkordat z papieżem, zawarty jeszcze przez Napoleona I. W tym samym roku uchwalono ustawę o rozdziale Kościoła od państwa. Na mocy tej ustawy odebrano Kościołowi prawo rejestrowania urodzeń, małżeństw i zgonów, a także szkolnictwo. Funkcje te przejęło państwo, które jednocześnie zrzekało się wpływu na nominacje kościelne. Ponieważ ogół katolików nie zgadzał się z ustawą stanowiącą, że majątki i budynki kościelne przejdą na własność stowarzyszeń wyznaniowych, które miały zastąpić instytucję kościelną, większość majątku kościelnego uległa konfiskacie.

W tzw. sprawie Dreufusa (niesprawiedliwie oskarżonemu przez dowództwo armii francuskiej kapitanowi pochodzenia żydowskiego) Kościół staje po stronie oprawców. "Nigdzie potęga tyrańska klas, zwanych wyższemi, skoalizowanych dla zduszenia prawdy na korzyść jednej frakcji klerykalnej, nie ujawniła się boleśniej, niż we Francji w dobie sprawy Dreyfusa, kiedy to rewizja procesu, gdzie słuszność miała za sobą oczywistość, zwalczana przez jezuitów i prawie cały kler na ich rozkazach, rozdzieliła Francję na dwa obozy. Nikt nie mógł należeć do „towarzystwa" i zachować w niem swego miejsca, jeśli nie zamykał umyślnie oczu, jeśli nie brał strony Bazylego ^{[ 17 ]} przeciw sprawiedliwości" ^{[ 18 ]}

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Kościół grecki Kościół hiszpański

Dodaj komentarz do strony..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Mariusz Agnosiewicz Redaktor naczelny Racjonalisty, założyciel PSR, prezes Fundacji Wolnej Myśli. Autor książek Kościół a faszyzm (2009), Heretyckie dziedzictwo Europy (2011), trylogii Kryminalne dzieje papiestwa: Tom I (2011), Tom II (2012), Zapomniane dzieje Polski (2014).  Strona www autora  Liczba tekstów na portalu: 952  Pokaż inne teksty autora  Liczba tłumaczeń: 5  Pokaż tłumaczenia autora  Najnowszy tekst autora: Oceanix. Koreańczycy chcą zbudować pierwsze pływające miasto