|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Społeczeństwo » Antysemityzm
Polscy nacjonaliści, którzy ratowali Żydów [3] Autor tekstu: Mariusz Agnosiewicz
Stąd racjonalizacje chrześcijańskie Kossak nie przekonują mnie.
Przekonująca jest natomiast całkowicie świecka motywacja Protestu zawarta we
fragmencie: "W upartym milczeniu międzynarodowego żydostwa, w zabiegach
propagandy niemieckiej usiłującej już teraz zrzucić odium za rzeź żydów na
Litwinów i… Polaków, wyczuwamy wrogiej dla nas akcji. Wiemy również, jak
trujący bywa posiew zbrodni. Przymusowe uczestnictwo narodu polskiego w krwawym
widowisku spełniającym się na ziemiach polskich, może snadno wyhodować
zobojętnienie na krzywdę, sadyzm i ponad wszystko groźne przekonanie, że wolno
mordować bliźnich bezkarnie." Z fragmentu tego wynika, że Kossak rozumiała, że Holocaust Żydów będzie miał
tragiczne konsekwencje dla Polaków. Po pierwsze dlatego, że amerykańscy Żydzi po
wojnie będą jakoś musieli załatwić swój brak większego zaangażowania na rzecz
swoich ziomków i uczynią to oczywiście przez wykreowanie Polaków na winowajców,
tym bardziej, że już wtedy, w 1942, jak wynika jasno z treści ulotki, Niemcy
zaczęli kreować Polaków na sprawców Zagłady. A zatem milczenie będzie miało
swoje tragiczne dla Polski konsekwencje. Po drugie skoncentrowanie zagłady Żydów
na ziemiach polskich można traktować jako najbardziej destruktywną próbę
zniszczenia tożsamości narodowej Polaków. Polska nigdy dotąd nie urządzała na
swoich ziemiach rzezi mniejszości etnicznej czy wyznaniowej — i stanowi to część
naszego dziedzictwa. Oto jednak Niemcy przynieśli nam rzeź Żydów na polskie
ziemie. Gdyby Polacy ulegli lękowi przed śmiercią czy małostkowości, obojętność wobec Zagłady
Żydów mogłaby przynieść konsekwencję zniszczenia polskiej tożsamości. Holocaust
Żydów był śmiertelnym zagrożeniem dla narodu polskiego. W tym świetle wydaje mi
się bardziej zrozumiałe, że liderzy przedwojennych narodowców zrozumieli najszybciej to zagrożenie. Uważam, że ten motyw był dominujący, natomiast chrześcijańska motywacja była po prostu racjonalizacją, która mogła trafić do wyobraźni milionów.
Nacjonalizm laicki Niemojewskiego nie różniłby się tutaj od nacjonalizmu
katolickiego Mosdorfa czy Kossakowej. Warto przypomnieć, że choć
Niemojewski był czołowym polskim antysemitą Młodej Polski, to zarazem on jako
jeden z niewielu krytyków Żydów był dość krytyczny, by nie ulec carskiej
fałszywce zatytułowanej Protokoły Mędrców Syjonu. W tym czasie był to
międzynarodowy bestseller, promowany przez nestora amerykańskiej potęgi
gospodarczej, Henry Forda. Niemojewski już w 1919 uznał, że jest to pismo
niepoważne i odmówił jego publikacji. Gdy mimo to tekst ten ukazał się w Polsce,
Niemojewski opublikował jego obszerną krytykę jako jeden z pierwszych wykazując,
że jest to carska fałszywka. Tymczasem biskupi polscy w liście z 1920 odwoływali
się do tez Protokołów. Gdyby nacjonalizm polski nie był katolicki, lecz
laicki nie sądzę, by uległ on pokusie darwinizmu społecznego a tym samym
wspólnictwie w zbrodni, byłby on natomiast bardziej krytyczny.
Konflikt polsko-żydowski w okresie II RP był dużym problemem, ale jego
głównym podłożem była walka o kontrolę tych zawodów, które tworzyły klasę
średnią: lekarzy, prawników, a zwłaszcza przedsiębiorców. Konflikt ten wynikał z dwóch kluczowych przyczyn: słabości instytucjonalnej młodego państwa oraz nade
wszystko z jego wadliwej konstrukcji ustrojowej. Głównym problemem Polski było
przyjęcie modelu demokracji na wzór państw zachodnich, podczas kiedy przez całe
wieki udanego bytu państwowego Polska tworzyła całkowicie odmienne ustroje od
tych zachodnioeuropejskich. Młoda Polska miała wielonarodową strukturę
społeczną, która w takim ustroju, jaki skopiowano z zachodu, skazywała nas na
konflikty społeczne. Ustrój ten generował wówczas stan permanentnej wojny
wszystkich ze wszystkimi. Polski antysemityzm był jedynie fragmentem dużej
panoramy ówczesnych konfliktów społecznych. Konflikt polsko-żydowski w żadnej
mierze nie wynikał jednak z jakiejś generalnej niechęci polskiej do Żydów.
Przeciwnie, naród polski przez całe wieki był w zasadzie jedynym chrześcijańskim
narodem filosemickim, narodem, który stworzył Żydom nie tylko warunki
tolerancji, lecz przede wszystkim namiastkę własnej ojczyzny, której nie
posiadali. Koegzystencja ta była możliwa tylko dzięki unikalnemu ustrojowi
politycznemu jaki wytworzyli Polacy a jej podstawy zostały zniszczone wraz ze
zniszczeniem państwa polskiego przez zaborców. Konflikt polsko-żydowski to
spadek po 123 latach zaborów w czasie których celowo podsycano napięcia między
różnymi grupami społecznymi w ramach intencjonalnej polityki divide et impera.
Nie można dziś wyjmować tych konfliktów z szerszego kontekstu polskiego. Nie
można także wpisywać ich w sztuczny kontekst europejskich ludobójstw. Na
horyzoncie konfliktu polsko-żydowskiego nie było walki na wyniszczenie, dlatego,
że polskiemu nacjonalizmowi „brakowało" jednego kluczowego komponentu ideowego,
który łączył wszystkie ówczesne ludobójstwa. Należy podkreślić, że były one
zupełnie niezależne od tego, jaką religię wyznaje dany naród, gdyż wydarzyły się
zarówno u muzułmanów, protestantów, prawosławnych, jak i katolików. Ich
zaistnienie było natomiast uwarunkowane jednym wspólnym czynnikiem ideowym.
Głównym źródłem patologii XX-wiecznego nacjonalizmu było jego „unaukowienie"
czyli wpływ darwinizmu społecznego, który uwiódł tych, którzy kochają swój naród i którzy nienawidzą narodów wrogich, ku destruktywnej idei, że między narodami
toczy się walka jak w świecie zwierząt. Wszystkie praktycznie ludobójstwa XX w.,
poczynając od ludobójstwa Ormian a kończąc na ludobójstwie wołyńskim, stworzyła
przede wszystkim idea darwinizmu społecznego. Tym samym każdy nacjonalizm, który
był wolny od tego „nowoczesnego" sznytu był siłą rzeczy bardziej humanitarny.
Polski nacjonalizm był „nienowoczesny", dlatego nie wpisywał się w ten nurt.
1 2 3
« Antysemityzm (Publikacja: 03-05-2017 Ostatnia zmiana: 04-05-2017)
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 10114 |
|