Biblia » O Biblii ogólnie
Imiona diabła w Biblii Autor tekstu: Dawid Ropuszyński
1. Nazwy własne:
Anioł
Czeluści (Abuson — Hades, Szeol) (Apokalipsa
9:11)
Abaddon (NT)
[hbr. Zatracenie]
(Apokalipsa 9:11); W ST synonim Szeolu: Job 26:6 i in.
Apollyon (NT) [gr.
Niszczyciel]
(Apokalipsa 9:11);
Beelzebul
(NT) (spolszczane na
Beelzebub) (Mateusza
10:25; Mateusza 12:24, 27;
Marka 3:22; Łukasza 11:15, 18-19); W ST filistyńskie bóstwo z Ekronu, Baal-Zebul, Pan Much, Baal — główne bóstwo
Kanaanu, tożsame z Iszkurem, Zeusem, Mardukiem, Jeho i innymi ówczesnymi bóstwami
burzy ((2 Królewska 1:2, 3, 6, 16;)
Beliar
(NT) (gr. Belial) [w ST synonim nieprawości]
(2 Koryntian 6:15);
Gwiazda
Zaranna, Jutrzenka (Wenus, łac. Lucifer) (Izajasza 14:12)
2. Nazwy zwierząt i stworzeń mitycznych:
Lewiatan
(Liwjatan, wąż Kręty, wąż Płochliwy) (psalmów 74:14; Izajasza
27:1), mityczny smok „Zwinny" [por. grecki smok
Ladon — Zwinny], synonim pierwotnego chaosu, odpowiednik babilońskiej smoczycy
Tiamat, której łeb roztrzaskał Marduk; dopiero w późniejszych wiekach utożsamiony z Egiptem bądź z szatanem; w mitologii żydowskiej oplatał świat trzymając w pysku ogon niczym smok Uroboros czy Okeanos)
potwór
morski (Izajasza
27:1)
smok
(Apokalipsa 12:4, 7,
13, 16-17; Apokalipsa 20:2);
smok
barwy ognia (Apokalipsa
12:3)
wąż (Rodzaju
3:1-2, 4, 13-14; 2
Koryntian 11:3; Apokalipsa 12:9, 14-15);
[w Ks. Rodzaju wąż jako typowe stworzenie falliczne, przeklęte przez Jeho; użyto
tu hebr. słowa arum — „wąż, nagi", podobnie dwuznaczne
szumerskie „usz": „wąż, penis"; Talmud zawierał szczegółowe
instrukcje dla kobiet jak wystrzegać się wężowych pokus; później uznany za
przebranego szatana a dokładniej anioła Szamaela; w chrześcijaństwie to
oczywiście diabeł, który zdołał przekabacić doskonałe stworzenia boże,
pomijając już fakt, że bunt aniołów przeciwko bogu nastąpił dopiero trzy
rozdziały później.)
wąż
starodawny (Apokalipsa
12:9; Apokalipsa 20:2)
wielki
smok (Apokalipsa
12:9)
wilk (Jana
10:12)
3. Imiona odnoszące się do doczesnej władzy:
bóg tego
świata (2
Koryntian 4:4);
król
babiloński (Izajasza 14:4);
król
Tyru (Ezechiela
28:12);
rządca
(dzierżawca) świata ciemności tego wieku (gr. kosmokrator skotous aiwnas toutou)
(Efezjan
6:12);
syn boży (Rdz 6.2; Job 1:6n)
wódz, który
nadejdzie (Daniela 9:26); (Cf. 2 Tesaloniczan 2:3-4 i Apokalipsa 12:7-9)
władca
mocarstwa powietrza (Efezjan
2:2);
władca
tego świata (gr. archon
tou kosmou) (Jana
12:31; Jana 14:30; Jana
16:11);
władca
Tyru (Ezechiela
28:2);
władca złych
duchów (Mateusza
9:34; Mateusza 12:24;
Marka 3:22; Łukasza 11:15)
4. Imiona oddające cechy charakteru:
diabeł
[gr. diabolos; oszczerca, oskarżyciel; tłum. hbr szatan] (Mądrości
2:24, Mateusza 4:1, 5,
8, 11; Mateusza 13:39;
Mateusza 25:41; Łukasza
4:2-3, 5, 9, 13; Łukasza 8:12;
Jana 8:44; Jana 13:2;
Dzieje apostolskie 10:38; Dzieje
apostolskie 13:10; Efezjan 4:27;
Efezjan 6:11; 1 Tymoteusza 3:6-7;
2 Tymoteusza 2:26; Hebrajczyków 2:14;
Jakuba 3:15; Jakuba 4:7;
1 Piotra 5:8; 1 Jana 3:8, 10;
Apokalipsa 2:10; Apokalipsa 12:9, 12;
Apokalipsa 20:2, 10);
szatan
[hbr. oszczerca, oskarżyciel, przeciwnik; początkowo jeden z aniołów pełniący
funkcję oskarżyciela ludzi, pod wpływami perskimi nabrał cech demonicznych]
(Kronik 21:1, Joba
1:6-12; Joba 2:1-7; Zachariasza
3:1-2; Mateusza 4:10;
Mateusza 12:26; Mateusza 16:23;
Marka 1:13; Marka 3:23, 26;
Marka 4:15; Marka 8:33;
Łukasza 10:18; Łukasza 11:18;
Łukasza 13:16; Łukasza 22:3, 31; Jana 13:27; Dzieje apostolskie
5:3; Dzieje apostolskie 26:18;
Rzymian 16:20; 1 Koryntian 5:5;
1 Koryntian 7:5; 2 Koryntian 2:11;
2 Koryntian 11:14; 2 Koryntian 12:7;
1 Tesaloniczan 2:18; 2 Tesaloniczan 2:9;
1 Tymoteusza 1:20; 1 Tymoteusza 5:15;
Apokalipsa 2:9, 13, 24; Apokalipsa 3:9;
Apokalipsa 12:9; Apokalipsa 20:2, 7);
Jak widać diabeł i szatan to ulubiony temat autorów nowotestamentowych, w ST
szatana niema prawie wcale, jest jedynie jednym z aniołów, bo to sam bóg
odpowiada za wszelkie dobro i wszelkie zło na świecie. Szatan jest więc twórczym
wkładem myśli grecko-perskiej w naszą kulturę o skutkach niestety
brzemiennych a raczej płomiennych.
kłamca (Jana
8:44)
kusiciel (Mateusza
4:3; 1 Tesaloniczan 3:5);
mały róg
(Daniela 7:8);
niegodziwiec
(2
Tesaloniczan 2:8-9)
nieprzyjaciel
(Mateusza
13:39);
ojciec kłamstwa
(Jana
8:44);
oskarżyciel
braci naszych (Apokalipsa
12:10);
strona
przeciwna (1 Piotra 5:8, 1
Tymoteusza 5:14);
syn
zatracenia (Jana 17:12, 2 Tesaloniczan 2:3); (cf. Ezechiela 28:11-19)
władca
ciemności (Colossians 1:13; 2:13-14; 1 Jana 3:12;
1 Jana 5:18-19)
wróg (Łukasza
10:19)
zabójca (Jana 8:44)
złodziej
(Jana
10:10)
Zły
(Mateusza 5:37;
Mateusza 6:13; Mateusza 13:19, 38;
Jana 17:15; Efezjan 6:16;
2 Tesaloniczan 3:3; 1 Jana 3:12)
Komentarze i korekta: Krzysztof Sykta
« O Biblii ogólnie (Publikacja: 21-08-2002 Ostatnia zmiana: 06-09-2003)
Dawid Ropuszyński Publikował m.in. w: Dziś, Fakty i Mity, Forum Klubowe. Brał udział w Światowym Kongresie Humanistycznym w Noordwijkerhout i w Światowej Konferencji Int'l Humanist and Ethical Youth Organisation w Utrechcie. Działacz społeczny, członek Polskiego Stowarzyszenia Wolnomyślicieli. Nauczyciel języka angielskiego. Liczba tekstów na portalu: 21 Pokaż inne teksty autora Najnowszy tekst autora: Napoleon a Kościół | Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 1818 |