Mojżesz, który doświadczał bliskiej obecności Boga, zapragnął ujrzeć realnie Pańską chwałę (czym by ona nie była, tyle się w końcu od Jehowy nasłuchał o jego chwale, że zapragnął, jako człowiek prosty,ogarnąć ją swymi zmysłami). "Spraw, abym ujrzał Twoją chwałę" — powiedział Bogu. Zakłopotał się Pan Bóg, który chciał ukazać mu swą chwałę, w taki jednak sposób, aby Żyd nie dojrzał jego frontonu, który mógł się okazać dla niego wielce niebezpiecznym: "Nie będziesz mógł oglądać mojego oblicza, gdyż żaden człowiek nie może oglądać mojego oblicza i pozostać przy życiu". Jednakże Pan Bóg jest wielce zmyślną istotą, więc wykoncypował jak zaspokoić ciekawość Mojżesza: "Oto miejsce obok Mnie, stań przy skale. Gdy przechodzić będzie moja chwała [chwała Pana piechotą chadza — przyp.] , postawię cię w rozpadlinie skały i położę rękę moją na tobie, aż przejdę. A gdy cofnę rękę, ujrzysz Mię z tyłu, lecz oblicza mojego tobie nie ukażę". [cyt.: BT, Wj 33,18-23]

Wiele lat wcześniej (coś koło 80 rozdziałów) tenże sam Bóg "przechadzał się po ogrodzie przy wieczornym wietrzyku". Gdy usłyszeli go Adam i Ewa, umknęli w krzaki, coby Pan bóg nie dojrzał ich w negliżu, który ludzkość po raz pierwszy dostrzegła [cyt.: Rdz 3, 8]

Być może najśmieszniejszymi fragmentami NT są te w których Jezus z prawdziwym znawstwem poucza nas o istocie chorób. Jego pojmowanie dolegliwości cielesnych nie przekraczało natomiast prymitywnych pojęć epoki i środowiska w którym się obracał — traktował je jako złe duchy, zaś uzdrawianie chorób polegało na przeganianiu owych czartów (jak nas przekonują ewangeliści Jezus często podczas takich uzdrawiań rozmawiał z owymi nieczystymi duchami). Określenie „chory" stosuje Zbawiciel zamiennie z określeniem "opętany" lub "diabelstwo mający", na co przykładów w ewangeliach jest wiele. Jeśli delikwent jest w wyjątkowo nieciekawym stanie wyrokuje u niego wielką liczbę czartów trapiących go. Oto niektóre ciekawsze wyjątki: epilepsja i lunatyzm to u Jezusa "duch niemy" (Mk 9,13), paralityk, to "ruszony powietrzem" (Mt 8,5), niemowa to "czart niemowy" (Łk 11,14), artretyzm to "duch niemocy" (Łk 13,10). I jeszcze przytoczmy jedną z ciekawszych scen w których Jezus występuje jako lekarz: mamy oto chłopca dotkniętego epilepsją, Jezus jest jednak przekonany, że siedzi w nim jakowyś czart, przemówił więc tymi słowy do tego ducha-epilepsji: "Głuchy i niemy duchu, ja tobie rozkazuję, wynidź z niego a nie wchodź więcej weń. A zawoławszy i barzo go stargawszy, wyszedł z niego". Zadziwili się wszyscy, włącznie z uczniami, którzy wcześniej próbowali poradzić sobie z tym duchem, jednak bez skutku. Wyjaśnił więc im Jezus: "Ten rodzaj żadnym sposobem wyniść nie może, jedno za modlitwą i postem " (zob. Mk 9, 13n).

"A drugiego dnia (Jezus) łaknął; i ujrzawszy z daleka figowe drzewo, mające liście, przyszedł, jeśliby snadź co na nim znalazł; a gdy do niego przyszedł, nic nie znalazł, tylko liście, bo nie był czas figom. A odpowiadając Jezus rzekł mu: Niechajże więcej na wieki nikt z ciebie owocu nie je..., a Piotr (następnego ranka) rzekł mu: Mistrzu, oto figowe drzewo, któreś przeklął, uschło".

Najbardziej nużące oraz prawdopodobnie najdłuższe kazanie w dziejach chrześcijaństwa wygłosił św. Paweł w Troadzie. W czasie kiedy prawił o tak ważnych rzeczach jak zbawienie i życie wieczne — "Pewien młodzieniec imieniem Eutych siedział na oknie pogrążony w głębokim śnie. Kiedy Paweł przedłużał przemówienie, zmorzony snem spadł z trzeciego piętra na dół. Podniesiono go martwego" (Dz Ap 20, 7-9). Można oczywiście w tym widzieć pewien dopust boży, gdyż dzięki temu dane było Pawłowi urozmaicić swój monolog sztuką rezurekcji — ożywił zmarłego "ku niemałej radości [zebranych]".

"Ofiarnik weźmie krwi ofiarnej i położy ją na końcu prawego ucha tego, co się oczyszcza, na wielkim palcu prawej ręki i na wielkim palcu prawej nogi. Następnie ofiarnik naleje sobie oliwy na dłoń swej ręki prawej; poczem oliwą, która będzie w jego ręce lewej, ofiarnik uczyni pokropienie palcem swej ręki prawej siedem razy przed Wiekuistym" [cyt.: Kpł 14, 25]. Można mieć zasadne wątpliwości czy podobne „kwiatki" znajdziemy w Aweście Zaratustry.

Mana w Biblii

1. Mana modlitwy

"A ja, gdy chorowali, wór przywdziewałem,
umartwiałem się postem
i moja modlitwa wracała do mojego łona"[cyt.: BT, Ps 35(34), 13]

2. Mana uzdrawiania

"Gdy Jezus tam szedł, tłumy napierały na Niego. A pewna kobieta od dwunastu lat cierpiała na upływ krwi; całe swe mienie wydała na lekarzy, a żaden nie mógł jej uleczyć. Podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza, a natychmiast ustał jej upływ krwi. Lecz Jezus zapytał: ťKto się Mnie dotknął?Ť. Gdy wszyscy się wypierali, Piotr powiedział: ťMistrzu, to tłumy zewsząd Cię otaczają i ściskająŤ. Lecz Jezus rzekł: ťKtoś Mnie dotknął, bo poznałem, że moc wyszła ode MnieŤ" (Łk 8, 42-46; podobnież Mk 5, 25-32)

3. Mana pokoju apostolskiego

Jezus do uczniów: "Gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, nie zstąpi na niego pokój wasz; jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was!" [cyt.: BT, Mt 10, 11-13]. Pod spodem objaśnienie tłumacza: "Pokój apostolski jest czymś bardzo konkretnym: jeśli nie zostanie przyjęty wróci do apostoła"

Najbardziej prześladowany w Nowym Testamencie zawodem jest profesja celnika. Ciężko mi sobie wyobrazić dzisiaj celnika który mógłby być chrześcijaninem. Jeśli chce Biblia uczynić jakieś pejoratywne odniesienie najczęściej czyni to do celnika właśnie, którzy stoją tu na równi z poganami. Np. "Gdy twój brat zgrzeszy, idź i upomnij go w cztery oczy. (...) Jeśli nie usłucha, donieś Kościołowi! A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik" (BT, Mt 18, 15-17)

"Kobieta nie będzie nosiła ubioru mężczyzny ani mężczyzna ubioru kobiety; gdyż każdy, kto tak postępuje, obrzydły jest dla Pana, Boga swego" (BT Pwt 22, 5). Pytanie: czy kobieta w spodniach też podpada pod grzech?

"Niechaj lewica nie wie co czyni prawica" (Mt 6, 3). Prawica zawsze miła Panu. Dlaczego świątobliwi posłowie prawicowi nie powoływali się na ten fragment ich dzieła przewodniego w sprawie inwigilacji przez UOP? Stary Testament rozwiewa nasze wątpliwości co do poglądów politycznych Jahwe: "Prawica pana odnosi zwycięstwo" — powiada Psalm 118 (23)

Kiedy Filistyni poważyli się ukraść arkę Pana, ten zesłał na nich hemoroidy i plagę szczurów. Chcąc nie chcąc musieli oni odesłać zdobytą arkę, "zaprzężoną w dwie krowy karmiące swe cielęta oraz ofiarowali Bogu pięć złotych szczurów i pięć złotych odbytnic"

"Nad córką zuchwałą wzmocnij czuwanie,
aby czując ulgę, nie wyzyskała sposobności.
Strzeż się oka bezwstydnego
i nie dziw się, jeśli cię przywiedzie do upadku.
Jak spragniony podróżny otwiera usta
i pije każdą wodę, która jest blisko,
tak ona siada naprzeciw każdego pala
i na strzały otwiera kołczan."
Mądrość Jezusa, syna Syracha (26, 10n; BT)

Co rzekł Jozuemu „Hetman Wojska Pańskiego"

"A gdy Jozue był na polu miasta Jerycha, podniósł oczy i ujźrzał męża stojącego przeciwko jemu, dzierżącego dobyty miecz, i szedł do niego, i rzekł: Nasześ, czyli nieprzyjacielski? A on odpowiedział: Nie, alem jest Hetman wojska Pańskiego i teraz-em przyszedł. Upadł Jozue twarzą na ziemię i pokłoniwszy się rzekł: Co Pan mój mówi do sługi swego ? A on: Zzuj, pry, obuwie twoje z nóg twoich, bo miejsce, na którym stoisz, święte jest. I uczynił Jozue, jako mu było rozkazano." (Joz 5,13-16, Wujek)

fragment o Zwiastowaniu Maryi patrz tutaj

"Dla słabych stałem się słabym, aby słabych pozyskać; dla wszystkich stałem się wszystkim, żeby tak czy owak niektórych zbawić". (1 Kor. 9:22; BW)

"Powtarzam raz jeszcze: Niech nikt mnie nie uważa za głupiego; jeżeli zaś jestem taki, to przyjmijcie mnie jako głupiego, abym i ja mógł się nieco chlubić. To, co mówię, mówię nie po myśli Pana, lecz jakby w przystępie głupoty, która bywa podłożem przechwałek. Skoro wielu się przechwala według ciała i ja będę się przechwalał." (2 Kor. 11:16-18, BW)

"Muszę się chlubić, choć nie ma z tego żadnego pożytku; toteż przejdę do widzeń i objawień Pańskich. Znałem człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty — czy to w ciele było, nie wiem, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie — został uniesiony w zachwyceniu aż do trzeciego nieba. I wiem, że ten człowiek — czy to w ciele było, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie — Został uniesiony w zachwyceniu do raju i słyszał niewypowiedziane słowa, których człowiekowi nie godzi się powtarzać." (2 Kor. 12:1-4, BW)

"Patrzcie, jak wielkimi literami własnoręcznie do was napisałem."(Gal. 6:11, BW)

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Najmądrzejsze sentencje Biblii Kod w Biblii ?

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (16)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Mariusz Agnosiewicz Redaktor naczelny Racjonalisty, założyciel PSR, prezes Fundacji Wolnej Myśli. Autor książek Kościół a faszyzm (2009), Heretyckie dziedzictwo Europy (2011), trylogii Kryminalne dzieje papiestwa: Tom I (2011), Tom II (2012), Zapomniane dzieje Polski (2014).  Strona www autora  Liczba tekstów na portalu: 952  Pokaż inne teksty autora  Liczba tłumaczeń: 5  Pokaż tłumaczenia autora  Najnowszy tekst autora: Oceanix. Koreańczycy chcą zbudować pierwsze pływające miasto