|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
« Wprowadzenie Wprowadzenie: Polityka Racjonalisty Autor tekstu: Mariusz Agnosiewicz
Apolityczność
Serwis
Racjonalista jest całkowicie niezależny od jakiejkolwiek partii czy ruchu
politycznego, społecznego i organizacji innego typu. Nasza linia programowa
publikowanych materiałów i opracowań oraz ich treść, nie służą
wspieraniu żadnej partii ani ruchu politycznego. Nie oznacza to bynajmniej
braku zainteresowania życiem publicznym, osobistych przekonań w tej materii,
czy anarchizmu. Stąd też mogą się pojawiać w umiarkowanych ilościach
wypowiedzi czy komentarze w sprawach politycznych, głównie o charakterze
krytycznym.
Celem polityki
jest głównie lub wyłącznie zdobywanie władzy. Tak więc zachodzi zasadnicza
sprzeczność między działalnością o charakterze politycznym, a rzetelną
publicystyką ogólnopoznawczą i informacyjną. Zaangażowanie polityczne musi
więc ostatecznie wypaczyć to co można określić poszukiwaniem prawdy. Choć
prawda jest śmiertelnym wrogiem polityki i polityków, nie znaczy to że sama
polityka jest złem. Ona jest po prostu grą, której stawką są głosy wyborców,
czyli w konsekwencji władza, a kosztem — rzetelność wypowiedzi o rzeczywistości.
Z punktu
widzenia konsumentów politycznych programów obowiązkiem jest jednak
uczestnictwo w wyborach politycznych. Aczkolwiek bez mrzonek, że głos nasz
wspiera program zbawczy dla losów narodu, lecz ze świadomością lub nadzieją,
że odbiera on siły programom i ludziom najbardziej szkodliwym. Głosowanie
jest właśnie minimalizacją zła, eliminacją najgorszych sił politycznych,
najmniej etycznych i najbardziej populistycznych.
Nasze cele
Zadania i cele
jakie sobie wytyczamy sprowadzają się zasadniczo do szerzenia wiedzy ogólnej o świecie i o zjawiskach, a także wiedzy z poszczególnych dziedzin życia. Ma
to podtekst instrumentalny w tym znaczeniu, że uważamy, iż lepsze rozumienie
rzeczywistości czyni nasze życie łatwiejszym, a stosunki międzyludzkie
bardziej twórczymi. Jednak nie mniej istotnym tłem tego programu jest
przekonanie, że wiedza i poznawanie ma również swój bardzo ważny i atrakcyjny walor pozainstrumentalny — jako coś co wzbogaca naszą egzystencję,
czyni ją pełniejszą. Uważamy, że nasze materiały mogą pobudzać libido
sciendi, pasję poznawania i rozumienia.
Po drugie,
celem naszym jest propagowanie wolnomyślicielskiej,
racjonalistyczno-sceptycznej postawy światopoglądowej, w opozycji do postawy
religijnej. Nie tylko jako wyraz przekonania, że jest ona lepsza, słuszniejsza,
uczciwsza intelektualnie, bardziej twórcza, etc., lecz i dlatego, że ona
najskuteczniej umożliwia realizację celu wymienionego powyżej.
Do celów
naszych nie należy walka z kościołami, czy z ludźmi wierzącymi. Choć
czasami niektóre formy wypowiedzi mogą to sugerować, jednak wypowiedzi te służą
zwalczaniu dominacji myślenia religijnego i religijnej mentalności w społeczeństwie,
które to według nas niosą ze sobą wiele niekorzystnych implikacji, rodzą
zjawiska stagnacji, marazmu, obskurantyzmu, blokują „otwarte myślenie" i odważne stawianie pytań.
Nasza linia
programowa nie jest więc antyklerykalna w znaczeniu zwalczania kleru, lecz w znaczeniu przyjętej aksjologii — uważamy, że wpływ kościoła na państwo i na proces wychowawczy jest zjawiskiem niepożądanym. Jednak klerykalizm bywa w pewnych okolicznościach instrumentalnie pożytecznym dla wzbudzania
krytycznego myślenia i dla procesów laicyzacyjnych. Zespolenie kościoła i państwa w społeczeństwach wolnościowych, przy odpowiedniej aktywności ruchów
humanistyczno-wolnomyślicielskich, jest w dłuższej perspektywie szkodliwe dla
religijnego myślenia. Ludzie są na ogół sceptycznie nastawieni do władzy, a kojarząc z nią kościół stają się sceptyczni wobec jego systemu wartości.
Powiem przewrotnie, że przedsięwzięcia typu Świątynia Opatrzności są służbą
na rzecz sceptycyzmu. Dają one bowiem przyszłym pokoleniom najbardziej
sugestywny i namacalny dowód paradoksalności i niedorzeczności rzeczywistości
klerykalno-religijnej. Budowanie pomników głupoty ludzkiej służy w dłuższej
perspektywie procesom jej zwalczania.
« Wprowadzenie (Publikacja: 10-10-2002 Ostatnia zmiana: 05-07-2003)
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 1958 |
|