Chyba nie można zniszczyć całego zła na świecie i zaiste, powiadam Wam dziś, nigdy nie zamilknie szloch. Pewnie lata przeminą, wyschną rzeki; pomrą ludzie i nadal świat będzie tonął we łzach, i chyba już tylko.. Będzie i śmierć, bo, aby nowe mogło się zrodzić, pierwej musi sczeznąć stare. Wszystko płynie i faluje. Matka Natura wie, jakim się stanie świat, lecz zło będzie po wsze czasy, po wieki wieków. U Mojżesza człowiek potrzebuje ojca, przewodnika. Jest nieodpowiedzialnym za swój los, małym dzieckiem. My jednak sięgamy do owocu poznania dobrego i złego. Mojżesz nieopatrznie zdradza nam tajemnicę. Izraelici wyszli z Kanaan i po wiekach do Kanaan wracają. Podobnie jesteśmy nomadami, wędrowcami, poszukiwaczami zagubionej prawdy. ALE NIE MA JEDNEJ I TYLKO JEDYNEJ PRAWDY O ŚWIECIE. Jest wiele dróg i ogrom autostrad. Jest wiele dróg i przystanków, a pośród nich niewiele dróg do CELU i niemal „wszystkie drogi prowadzą do Rzymu" ^{[ 3 ]}, czyli na manowce. Takoż i nie ma sensu szukanie po świecie PRAWDY OBJAWIONEJ. Prawda objawia się w Nas. Bo żadna religia nie może pomóc i żadna nie przyjdzie w sukurs. Nawet Twoja, nawet moja. I choć żyjemy na tej najokrutniejszej — z dobrze poznanych nam planet, nie chcemy żyć w małym i ciasnym raju. Bo, aby dogłębnie zaznać radości, musisz pierwej poznać cierpienie. Aby ciepłem radować się, zmarznąć przyjdzie; aby wyraźnie odróżnić białe, czarne należy mieć; i barwy świata poznasz w kontraście z szarością. A jeśli masz jakikolwiek silnik, to też trzeba mieć plus i minus, lub gorąco i zimno, albo wysoko i nisko: kondensację i rozproszenie. Bo wszystko płynie i wszystko faluje. Będą chwile, kiedy owego cierpienia będzie mniej. Może za sprawą Twojej — może mojej „drogi". Lecz, żeśmy śmieli zadecydować o tym, co dla Nas pryncypialne; żeśmy śmieli usamodzielnić się, wydorośleć i pozbyć się lęku, i za to, żeśmy (wbrew rajskiemu prawu: „ale z drzewa poznania sięgać nie będziesz") zuchwale skradli tę ukrytą tajemnicę, czeka Nas vendetta. ZEMSTA DUCHA ŚWIĘTEGO.

Świat jest podzielony zawsze: na dobrych i głupich, radosnych i biednych, mądrych i złych. Bo wszystko płynie i wszystko faluje. W każdym miejscu na ziemi żyją „": kieszonkowcy serc, ofermy, łajzy, nieudaczniki, ćpuny. Zgredy, kloszardzi i drobne pijaczyny, i jeszcze inne życiowe karły. Ktoś powie "parazyty". Od prosięcia pionową postawą, od małpy odróżnisz cerą. Niby żyją, a jakby nie żyli. I bez chlorofilu wegetują na pogorzelisku etyki. Swój półbyt topią w hektolitrach spirytusu pomieszanego ze łzami bliskich. Żywią drugs producers, magistrów farmacji i alchemików śmierci, szalbierzy, szarlatanów, konowałów i nygusów spod znaku eskulapa. Oni też są ofiarami Ducha Świętego. Ale pierwsi bliżsi naszym sercom aniżeli, ci opływający w „dobra", pyszni fabrykanci szaleju zawiniętego w pozłotko, niż karły w koronach, niźli hieny salonowe — wyznawcy Kupy, Lakszmi i Mamony. Bo wszyscy (po trosze) jesteśmy ofiarami Ducha Świętego Amen.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Z pamiętnika biskupa Wypadek

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (2)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word