V. Zagadnienie ochrony danych

Instancje kościelne pragną uwzględniać wyznaniową przynależność swoich pracowników. Jawi się więc kwestia ochrony i przetwarzania danych.

W zarządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej (nr 95/46/EG) z dnia 24 października 1995 r. o ochronie osób i przetwarzaniu danych osobowych stwierdza się (Rozdz. III, art. 8/1): „Państwa członkowskie zakazują przetwarzania danych personalnych, z których wynikają dane o pochodzeniu etnicznym, przekonaniach politycznych, religijnych czy filozoficznych". Zasada ta nie stosuje się w przypadku, gdy zbieraniem i przetwarzaniem danych zajmują się (p. 2d) „.. przy zachowaniu odpowiednich gwarancji organizacje polityczne, filozoficzne, religijne, fundacje zawodowe, stowarzyszenia i inne organizacje". I dalej, „.. które nie prowadzą żadnej działalności zarobkowej w ramach swej statutowej działalności i przy założeniu, że przetwarzanie dotyczy członków organizacji lub osób, które pozostają w stałych kontaktach z tymi organizacjami, uczestnicząc w realizacji jej statutowych celów. Dane osobowe tych osób, bez ich zgody nie będą udostępniane osobom trzecim". Znaczy to np., że jakiś katolicki uniwersytet albo szkoła może gromadzić dane osobowe członków swej kadry nauczającej także w przypadku, gdy nie są oni katolikami. Cała kadra nauczająca wykonuje wszak działalność związaną z celami szkoły, utrzymuje z nią stałe kontakty. Ważne jest, aby partykularne kościelne regulacje prawne (jeśli zwierzchność Kościoła nad uczelnią jest uznawana przez państwo), albo też statuty odpowiednich szkół podkreślały konieczność zachowania katolickiego charakteru szkoły w procesie wychowania i kształcenia, i żeby tajemnica gromadzonych danych osobowych była gwarantowana.

VI. Podsumowanie

Po tym krótkim przeglądzie kilku wybranych kwestii, kiedy to kościelne regulacje prawne reagowały lub powinny reagować (a moglibyśmy jeszcze wiele przykładów przytoczyć jak np. prawo podatkowe, zagadnienie odpoczynku w dni świąteczne, funkcjonowanie telewizji itd.), można by dojść do wniosku, że prawodawstwo kościelne, z własnej woli, znajduje się w defensywie. A prawodawstwo i rzeczywistość społeczna znajdują się w stanie dynamicznych przemian. Unia Europejska znaczącą część przestrzeni społecznej pozostawia Kościołowi, w której bez przeszkód może on wykonywać swoją misję. Dla Unii Europejskiej Kościoły stanowią ważny czynnik w życiu społeczeństw. Rzeczywistość nakazuje brać pod uwagę także regulacje prawne Unii Europejskiej stwarzające możliwość tworzenia jakichś postaci struktur do utrzymywania stosunków ze wspólnotami religijnymi. Nie byłoby pożądane, żeby stosunki prawne między Kościołem katolickim i Unią odbywały się tylko na poziomie prawodawstwa europejskiego i w ramach interpretacji wcześniejszych regulacji. W takich specjaliści kościelni krajów wstępujących stawiają swoje długoletnie doświadczenia do dyspozycji swych zachodnich kolegów.

Z niemieckiego przetłumaczył: Waldemar Kisieliński

*

Konferencje.. Konferencje

W drugiej połowie ubiegłego roku obrodziły - chciałoby się powiedzieć - ważne konferencje. O pierwszej pisaliśmy w poprzednim numerze Biuletynu. W dniach 25-26 października 2002 r. odbyła się w Sejmie VII Międzynarodowa Konferencja Federacji Stowarzyszeń Humanistycznych (EFH). Na tematykę Konferencji składały się dwa kompleksy zagadnień: Humanistyczna wizja praw i wolności człowieka w przyszłym Traktacie Konstytucyjnym UE (pierwszy dzień konferencji) oraz Koegzystencja światopoglądów i religii w Unii Europejskiej (drugi dzień). Tematem wystąpień w pierwszym dniu konferencji - jak zaproponowali Organizatorzy (wśród nich Stowarzyszenie Neutrum) - były filozoficzne podstawy praw i wolności człowieka oraz ich praktyczne implikacje dla życia społecznego i politycznego w Unii Europejskiej, ze szczególnym uwzględnieniem wyzwań wynikających z przystąpienia do Unii krajów, w których prawa i wolności człowieka są łamane m.in. w imię ochrony dogmatów religijnych. W drugim dniu uczestnicy zastanawiali się nad wyzwaniami wynikającymi z różnorodności religijnej i kulturowej współczesnej Europy, nad uzgodnieniem takich zasad współżycia między społecznościami o różnych tradycjach i postawach światopoglądowych, które z jednej strony będą chronić prawo każdego do wyznawania dowolnych przekonań religijnych lub filozoficznym, a z drugiej gwarantować będą prawa i wolności wszystkich, którzy tych przekonań lub tradycji nie podzielają, lub też nie chcą stosować się do wywodzących się z nich reguł i zasad postępowania. Była to siódma konferencja EFH: pierwsza - Berlin (1993), następne: Oslo (1995), Utrecht (1996), Warszawa (1996), Utrecht (1998), Bruksela (2000). Uczestnicy pochodzili z: Austrii, Belgii, Danii, Francji, Hiszpanii, Niemiec, Słowacji, Norwegii i Włoch. Obecna była liczna grupa z Polski, w tym 4 członków Neutrum. Szczególnie podkreślam obecność profesorów: M. Szyszkowskiej, B. Stanosz, A. Łopatki, którzy wzięli udział w panelu.

Prof. Babu Goginieni z Indii (reprezentował Anglię) może nie tyle zaskoczył nas, co skłonił do refleksji stwierdzając, że „...Polacy dali światu wielkiego Kopernika, ale niestety także Jana Pawła II". Stwierdzenie to w gmachu Sejmu miało posmak herezji. W Polsce wybaczyć można nazywanie Karola Wojtyły "największym z Polaków" , ale żeby coś takiego… Z polskich uczestników znakomite wystąpienia mieli wymienieni wyżej z nazwiska ludzie nauki.

W Polsce panuje pogląd o daleko posuniętej laicyzacji Europy Zachodniej, a Francję gotowi jesteśmy uznać za kraj pogański. Z wypowiedzi uczestników spoza Polski wynikało, że życie ludzi, którzy odeszli od religii nie jest usłane różami. Taka jest rzeczywistość słowacka, twierdziła Viera Fargulova ze Stowarzyszenia Prometheus. Podobnie o Hiszpanii mówił Gert van Eeckhout, przedstawiając dokument „Europa Laica". Sytuację w Norwegii przedstawił Levi Fragell. U nich połowa składu rządu i Król muszą być wyznawcami luteranizmu. Pocieszał się, że chociaż policja nie może ukarać króla mandatem za przekroczenie prędkości (mandat znacznej wysokości), a jego może, to jednak on - L. Fragell - nie musi być członkiem żadnej wspólnoty wyznaniowej, a Król Jegomość — musi! „Neutrum" dorzuciło również swoje trzy grosze. Prezes „Neutrum" zacytował dane socjologiczne z „Przeglądu powszechnego" (nr 7-8/2000 s. 80) mówiące o tym, że w Polsce jedynie 13% „katolickiego narodu" to ludzie Kościoła, reszta, to w 13% marginalni członkowie Kościoła, i aż 72,4% — to katolicy bierni. Do duchowieństwa zaś ma zaufanie jedynie33% społeczeństwa. Pani Vera Pegna z Włoch wyraziła szczere zaskoczenie słysząc te dane.

Na zamknięcie dwudniowych obrad wystąpił Piotr Ikonowicz. „Socjalizm albo powrót do jaskiń" - to idea przewodnia doskonałego, ze swadą wygłoszonego, wystąpienia. Aplauz na stojąco był odpowiedzią sali.

W dniach 29.11-1.12.2002. W Miedzeszynie odbył się XIII zjazd Absolwentów Szkoły Praw Człowieka. W czasie zjazdu odbyła się m.in. dyskusja panelowa, w której profesorowie - W. Osiatyński, A. Rzepliński, P. Winczorek, M. Wyrzykowski - oceniali funkcjonowanie Konstytucji RP. Uczestnicy panelu różnili się w ocenie zasady niepodważalności orzeczeń TK. Różnie też oceniali odstąpienie od wymogu udziału 50% uprawnionych w referendum konstytucyjnym. Oceniono, że połączenie stanowisk ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego nie jest rozwiązaniem najlepszym.

5 grudnia 2002 r. w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej odbyła się konferencja nt. „Kościoły chrześcijańskie a proces integracji europejskiej". Przewidziano cztery wystąpienia: 1) Prawo wyznaniowe w Unii Europejskiej - ks. bp prof. dr W. Wysoczański, 2) Prawo wyznaniowe państw postsocjalistycznych kandydujących do UE wobec standardów prawa unijnego - prof. M. Pietrzak, 3) Orzecznictwo Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu - dr T. Zieliński, i 4) Moralny wymiar integracji europejskiej - ks. dr M. Hintz. Konferencja w ChAT nie wzbudziła ani emocji, ani sprzeciwu wobec prawa czy procedur unijnych, co w zasadzie można zrozumieć. Dziwi natomiast milczenie na temat statusu (w polskim systemie prawa) tzw. kościołów mniejszościowych. Zdumiewającym wydaje się, że mniejszości religijne są w pełni usatysfakcjonowane, wyznaczoną im arbitralnie przez państwo, rolą kopciuszka. Być może na przebieg konferencji źle wpłynął brak zainteresowania ze strony kościołów mniejszościowych.

W. K.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Kształtowanie relacji państwo-kościół w Konstyt. Wolność religii w Unii Europejskiej

Dodaj komentarz do strony..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word