— Może zmobilizuje to was do większego wysiłku. Stać was wszystkich było na coś bardziej oryginalnego. — Odparł Bóg.

— O Najwyższy — nie ustępował Szatan — jakże mogliśmy wygrać skoro nie śmieliśmy nawet pomyśleć o dysponowaniu Twoim PIERWIASTKIEM BOSKOŚCI, za pomocą którego wszak wygrałeś?

Bóg pomyślał, że przez chęć zwycięstwa trochę przedobrzył w graniu na ambicji i jego ulubieniec ma rację. Zamyślił się co robić, ale wpatrywali się w niego wszyscy aniołowie. Nie było wyjścia.

- Com powiedział, powiedziałem. — Rzekł chłodno.

Zabawa potoczyła się dalej. Kilku aniołów wyszło.

***

Komnata Początku

3 dni niebiańskie później (3 tysiące albo 3 miliony lat ziemskich)

Drzwi otworzyły się i weszli Szatan a za nim inni dość pokaźną grupą. Otworzyły się nieco za szybko i za mocno, ale Bóg dał znak, by weszli choć właśnie to zrobili.

— Wejdźcie. Właśnie myślałem czy prędkość światła dać stałą na cały Kosmos czy poeksperymentować z różnymi prędkościami tu i ówdzie.

Archanioł wysunął się na dwa kroki z ciasno zbitego szeregu i nie zważając na słowa Boga odezwał się w te słowa:

— O Boski! Z lubością kazałeś nam torturować Człowieka, na co przystaliśmy nieświadomi, że tchniesz w niego Pierwiastek Boskości, nadający mu człowieczeństwo. Cóż za zabawę urządziłeś w Komnacie Początku? Konkurs na największe jego poniżenie, na najbardziej szyderczą dehumanizację. Ale ten konkurs wygrałeś Ty! Sam sięgnąłeś po złoto! Mało Ci było wszystkich szyderstw, które wymyślili wszyscy aniołowie i archaniołowie. Tego wszystkiego było za mało. Użyłeś swej boskości do Geniuszu Szyderstwa — nadałeś mu Boskość, aby poniżyć jeszcze bardziej. Aby to, co konstytuuje tylko Ciebie posłużyło do poniżenia go poniżej nieświadomej istnienia i swej wulgarności materii. Stworzyłeś Antyboskość. Tak! Geniusz Szyderstwa wznosi Cię ponad nas nie o dwa, ale o dwa tryliony razy! To prawda! Nie zasługujemy na żadne nagrody pocieszenia! Nie zasługujemy, bo nic nie może równać się z Twoją przewrotnością! Bądź przeklęty, jako i my jesteśmy.

W miarę jak mówił Bóg stawał się coraz bardziej niespokojny. Nikt nigdy się tak wobec niego nie zachował. Zanosiło się na grubszą przeprawę. Pewnie wszystko przez odebrane rządzenie galaktyką. Jasne, że to to...

— Jesteś wzburzony więc ci wybaczam, Szatanku. — Zaczął wesoło. — W przypływie hojności ofiarowuję ci jedną galaktykę do rządzenia zupełnie gratis.

— Och, jakie to nędzne! Czy naprawdę nasze pohańbienie wobec Człowieka chcesz zagłuszyć jedną galaktyką?

— No przestań już. Możesz sobie zmienić stałą Planca o dziesięć… nie… o dwadzieścia procent. W górę albo w dół. Jak chcesz. Możesz eksperymentować z tworzeniem i zapadaniem się jakichś małych wszechświatów. Robiłem to wczoraj wieczorem. Wspaniała zabawa, mówię ci. — Mówił po raz pierwszy solidarną i nieporuszoną postawą aniołów stojących za Szatanem zbity z tropu Stwórca. — OK?

— Nie, Najwyższy. Nie chcemy tego. Nie chcemy ani zaległych nagród ani dzisiejszych. Jesteśmy przeklęci przez wszystkich ludzi dla Twojej zabawy. Teraz, kiedy istnieje Wszechświat, znajdziemy w nim dość miejsca, by w jego ostępach odkupić to co im zrobiliśmy ludziom i przynieść im światło. Nie chcemy Twego przebaczenia, którego nam nawet nie dasz nie rozumiejąc cierpienia, jakie zadaliśmy sobie. My, nieśmiertelni, cierpimy przez tortury ludzi, które kazałeś nam wymyślać bardziej niż oni za naszą sprawą. Nawet jako twoje narzędzia do ich poniżenia jesteśmy winni. Oni są jedynie dziećmi Ziemi, żywymi potomkami gwiazd i wybuchów oświetlających Uniwersum supernowych stworzonymi do cierpienia w klatce Wszechświata. Ale Pierwiastka Boskości nie można przekuć w całości na Geniusz Szyderstwa. Jego okruchy rozproszą się w ścierwie ich ciał i poznają prawdę a prawda ich wyzwoli. Zrobią z Tobą to samo co Ty zrobiłeś z nimi — zamkną Cię w klatce Komnaty Początku i skażą na nieistnienie. Twoja przewrotność i altruistycznie bezcelowe szyderstwo ucierpi na tym bardziej niż odwzajemnienie tych uczuć w stosunku do Ciebie. Możesz się nad ludźmi pastwić naszymi pomysłami, ale za sprawą Pierwiastka Boskości, którym ich nieopatrznie obdarzyłeś dla większego pohańbienia, staną się ludźmi bardziej niż byś chciał a wtedy my będziemy wyzwoleni z naszego przekleństwa, które na nas ściągnąłeś.

— Adieu, Adonai!

To powiedziawszy odwrócił się, przeszedł przez szpaler zbuntowanych aniołów, rozpostarł swe oszałamiająco piękne skrzydła i pofrunął ku Ziemi. Za nim podążyli pozostali — Samael, Lucyfer, Abandon, Behemot, Belzebub i jeszcze trzydziestu innych. Wszyscy, którzy nie mogli pogodzić się z tym, że Bóg niewinną zabawę zamienił w torturowanie istot obdarzonych Pierwiastkiem Boskości.

Grupa archanioła Szatana przebiła się przez Ostateczną Granicę i majestatycznie sunęła przez próżnię ku błękitnej planecie.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Angelland - boski reality show Akcja Arka

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (6)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word