UWAGA! W sprawach, o których mowa w pkt. 4 i 5 właściwym organem administracji rządowej jest: a) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji — odnośnie do jednostek organizacyjnych związków wyznaniowych o zasięgu ogólnopolskim oraz przekraczających swoimi granicami obszar jednego województwa, a także do stanowisk w tych jednostkach, b) wojewoda — w pozostałych sprawach.

Związek wyznaniowy podlega wykreśleniu z rejestru na podstawie decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, jeżeli:

· jego sytuacja prawna została uregulowana w odrębnej ustawie (o stosunku państwa do danego związku wyznaniowego),

· zawiadomił on organ rejestrowy o zaprzestaniu swej działalności,

· utracił cechy warunkujące uzyskanie wpisu do rejestru (np. osoby wnioskodawców okazały się fikcyjne); dotyczy to w szczególności związku wyznaniowego, który w ciągu trzech lat nie odpowiedział na żądanie organu rejestrowego i nie zaktualizował wpisów do rejestru w zakresie dotyczącym: adresu siedziby związku wyznaniowego, imion i nazwisk, dat urodzenia, cech i numerów dokumentów tożsamości osób wchodzących do kierowniczych organów wykonawczych,

· zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu, że działalność związku wyznaniowego rażąco narusza prawo lub postanowienia statutu.

Tzw. delegalizacja związku wyznaniowego następuje w wyniku wystąpienia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji lub prokuratora do sądu okręgowego o stwierdzenie niezgodności jego działania ze statutem lub z przepisami ogólnie obowiązujących ustaw chroniących bezpieczeństwo publiczne, porządek, zdrowie lub moralność publiczną, władzę rodzicielską albo podstawowe prawa i wolności innych osób. Dopiero wówczas, gdy sąd PRAWOMOCNYM wyrokiem stwierdzi, że działalność związku wyznaniowego RAŻĄCO, czyli w sposób zasadniczy, nie budzący wątpliwości, narusza prawo lub postanowienia statutu, to Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wykreśla związek z rejestru. Delegalizacja nie następuje zatem z mocy prawa, wykreślenie z rejestru ma miejsce dopiero po uprawomocnieniu się orzeczenia sadu powszechnego, czyli po wyczerpaniu środków zaskarżenia w postępowaniu sądowym. Prawo nie określa jednak, jaki prokurator jest właściwy do wystąpienia od sądu okręgowego, jaki sąd jest kompetentny orzec o niezgodności z prawem lub statutem działalności związku wyznaniowego (wydaje się, że powinien być to sąd właściwy dla miejsca siedziby związku), w oparciu o jaką procedurę (karną, cywilną czy administracyjną), wreszcie jakie środki odwoławcze przysługują od orzeczenia sądu.

Wykreślenie z rejestru następuje w drodze decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Można zatem, po uprzednim, dokonanym w ciągu 14 dni od doręczenia decyzji, bezskutecznym wystąpieniu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, wnieść skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie 30 dni od doręczenia rozstrzygnięcia. Wniesienie skargi co do zasady nie wstrzymuje wykonania decyzji o wykreśleniu. Ale w razie wniesienia skargi Minister, który wydał decyzję może wstrzymać, z urzędu lub na wniosek skarżącego, jej wykonanie, chyba że zachodzą przesłanki od których w postępowaniu administracyjnym uzależnione jest nadanie decyzji lub postanowieniu rygoru natychmiastowej wykonalności albo gdy ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Po przekazaniu sądowi administracyjnemu skargi, może on na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części kwestionowanej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie wykonania.

Sposób rozwiązania związku wyznaniowego i przeznaczenie pozostałego po nim majątku powinien określać statut. Problematykę postępowania likwidacyjnego w razie rozwiązania związku wyznaniowego ustawa o gwarancjach wolności sumienia i wyznania reguluje fragmentarycznie. W przypadku decyzji o wykreśleniu z rejestru na podstawie zawiadomienia organu rejestrowego o zaprzestaniu działalności przez związek wyznaniowy Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wyznacza likwidatora stosując odpowiednio przepisy Prawa o stowarzyszeniach. Art. 36 Prawa o stowarzyszeniach przewiduje, że likwidatorami stowarzyszenia są członkowie jego zarządu, jeżeli statut, względnie, z braku postanowień statutu, uchwał ostatniego walnego zebrania członków (delegatów) nie stanowi inaczej. W razie rozwiązania stowarzyszenia przez sąd, zarządza on jego likwidację, wyznaczając likwidatora. Na decyzję MSWiA o wyznaczeniu likwidatora przysługuje skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego, po wcześniejszym bezskutecznym złożeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Jeżeli statut związku wyznaniowego nie stanowi inaczej, to majątek pozostały po zakończeniu postępowania likwidacyjnego może być na podstawie decyzji MSWiA przeznaczony wyłącznie na cele charytatywno-opiekuńcze. Na decyzję Ministra w tej sprawie przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, a następnie ewentualnie skarga do wojewódzkiego sadu administracyjnego.

Przykładowy wzór skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego

Zobacz także te strony: Rejestracja ruchów religijnych

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Wniosek o wpis do rejestru kościołów Statut Kościoła / związku wyznaniowego (wzór)

Dodaj komentarz do strony..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word

Paweł Borecki Doktor habilitowany, pracownik Katedry Prawa Wyznaniowego Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalność naukowa: prawo wyznaniowe. Autor artykułów i książek z zakresu prawa wyznaniowego.  Liczba tekstów na portalu: 47  Pokaż inne teksty autora  Najnowszy tekst autora: Państwo laickie w świetle dorobku współczesnego konstytucjonalizmu europejskiego