Toczona w taki sposób dyskusja prasowa prowadzi do wytworzenia atmosfery ogólnego zagrożenia ze strony przedstawicieli mniejszości religijnych. Nic więc dziwnego, że pojawiły się głosy domagające się ograniczenia wolności wyznania w imię walki z niebezpiecznymi sektami. Niestety, proponowane rozwiązania raczej nie przyniosłyby rezultatów w walce z grupami przestępczymi. Na pewno natomiast uniemożliwiłyby lub ograniczyły działalność wielu kościołów mniejszościowych. Najczęściej padające propozycje to delegalizacja niektórych grup religijnych lub też zwiększenie liczby członków niezbędnej do rejestracji danego związku religijnego czy kościoła. Inicjatywy takie wychodzą od posłów, członków organizacji walczących z sektami (Ruch Obrony Rodziny i Jednostki) lub władz lokalnych. Na przykład Sejmik Samorządowy Województwa Krakowskiego wezwał parlamentarzystów i rząd do podniesienia progu liczbowego niezbędnego do rejestracji kościoła z 15 osób do 100.000 oraz wykreślenia z rejestru tych ruchów, które nie spełniają ustawowych wymogów (rezolucja Sejmiku Samorządowego Województwa Krakowskiego z dnia 3 czerwca 1996 r. w sprawie ograniczenia działalności niektórych ruchów religijnych, parareligijnych i paraterapeutycznych). Przyjęcie powyższej propozycji spowodowałoby, że na terenie Polski nie mogłaby działać legalnie większość istniejących obecnie kościołów. Osoby zgłaszające niektóre postulaty nie biorą też często pod uwagę, iż są one niemożliwe do wykonania ze względu na obowiązujące przepisy. Tak było w przypadku żądania delegalizacji sekty Moon (Kościół Zjednoczenia). Wykreślenia z rejestru można dokonać jedynie w razie podania nieprawdziwych danych przy rejestracji, a w tym przypadku sytuacja taka nie nastąpiła („Wyjąć spod prawa?", Cezary Gmyz, 05.12.96., Życie). Wobec powyższych działań i propozycji nie dziwią obawy przedstawicieli mniejszości religijnych, którzy boją się, żeby tragiczne dla jednostki czy rodziny przypadki nie prowadziły do przekreślenia prawa człowieka do wolności myśli, sumienia i wyznania.

Analiza informacji prasowych wskazuje na to, że nie można mówić o pełnym respektowaniu zasady równości kościołów, wyznań i światopoglądów w Polsce. Dotyczy to pewnych rozwiązań prawnych (sprawy majątkowe), ale przede wszystkim przestrzegania obowiązujących przepisów przez władze centralne i samorządowe. Wielu problemów i trudności dałoby się uniknąć gdyby osoby odpowiedzialne za podejmowanie decyzji wykazały dobrą wolę i nie kierowały się uprzedzeniami.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Analiza listów, relacji, informacji prasowych Religia w szkołach - zmiana'99

Dodaj komentarz do strony..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word