|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
STOWARZYSZENIE » Raporty i opracowania » Polska w UE a stos. wyznaniowe
Struktura wyznaniowa rozszerzonej Unii Europejskiej [2] Autor tekstu: Ryszard Brożyniak
Faktem jest, że religia w ogóle, a chrześcijaństwo w szczególności, w Europie Środkowowschodniej rozwijała się inaczej niż na
zachodzie kontynentu i inaczej uczestniczyła w życiu zbiorowym. Odmienność
ta utrzymuje się do dzisiaj.
Ostatnio uchwalono w Polsce ustawę o zmianie i uchyleniu
niektórych ustaw w związku z uzyskaniem przez Rzeczypospolitą członkostwa w Unii Europejskiej. Stało się to w rok po referendum akcesyjnym, w którym wzięło
udział 59% naszych obywateli. 77% głosujących powiedziało wówczas: TAK. Z ostatnich badań CBOS dla „Gazety Wyborczej" wynika, że nadal aż 73%
badanych deklaruje, że gdyby referendum odbyło się jeszcze raz, to wzięliby w nim udział. Okazuje się, że konflikty wokół unijnej konstytucji, w tym w sprawach podkreślenia tradycji chrześcijańskiej, nie zmieniły opinii Polaków
na temat przystąpienia do Unii Europejskiej. Ostatnio zmniejszyło się chyba
napięcie związane ze sporem o unijną konstytucję, bo ruszyła gospodarka i to zostało dostrzeżone przez naszą opinię publiczną. Wracając do wspomnianej ustawy chciałbym dodać, że
rozszerzono w niej pojęcie „Unia Europejska" i „państwa członkowskie
Unii Europejskiej" o inne kraje będące członkami Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, a więc o Norwegię, Islandię i Lichtenstein.
Dla potrzeb tego referatu posługuję się pojęciem „Unia
Europejska" w odniesieniu do znanych nam 15 państw członkowskich oraz do
nowych 10 państw, które weszły do Unii od 1 maja 2004 r. (Cypr, Słowacja, Słowenia,
Estonia, Węgry, Litwa, Łotwa, Malta, Polska i Czechy). Stary trzon obecnej
Unii Europejskiej tworzą — 6 pierwszych państw, które 18 kwietnia 1951 r.
podpisały Traktat Paryski, który to traktat powoływał do życia Europejską
Wspólnotę Węgla i Stali (Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, RFN i Włochy). W 1957 r. powstała EWG i Europejska Wspólnota Energii Atomowej. Od 1967 r. Wspólnoty
te tworzą w praktyce jedną Wspólnotę Europejską, do której w 1973 r. dołączyła
Dania, Islandia i Wielka Brytania, a następnie w latach '80: Grecja,
Hiszpania i Portugalia. Po podpisaniu w 1992 r. w Maastricht Traktatu o Unii
Europejskiej przystąpiły do niej kolejne kraje: Austria, Finlandia i Szwecja.
Zjednoczona, rozszerzona Europa liczy 453,7 mln. mieszkańców i rozciąga się
na obszarze 3.892 000 km².
Jak wygląda struktura wyznaniowa tych państw — od strony
informacyjnej?
Belgia:
10,4 mln ludności. 8,75 mln katolików (75%), 70.000 protestantów (1%),
60.000 prawosławnych, 100.000 muzułmanów (uznani przez państwo w 1971 r.),
wolnomyśliciele — 12%, bezwyznaniowi — 10%.
Francja: 59, 6
mln ludności. Katolików formalnych 75%, ale liczbę tę należy traktować z rezerwą ze względu ma znaczną i postępującą laicyzację francuskiego społeczeństwa.
Protestanci (głównie luteranie w Alzacji, ewangelicy reformowani w Dolinie
Rodanu i w Sewannach) to około 3% ludności. Muzułmanie — pochodzący głównie z Algierii, Maroka i Tunezji, zamieszkują w Ile-de-France, w regionach
wschodnich, w Prowansji i na Korsyce — 4,5%. Wyznawcy judaizmu to ok. 1%
(mieszkają przede wszystkim w aglomeracji paryskiej). Inne wyznania — 17,8%.
Holandia: 16, 2
mln ludności. Już w czasach reformacji Holandia podzieliła się na katolickie
południe i protestancką północ. Obserwuje się osłabienie wpływu Kościołów,
zwłaszcza wśród protestantów.
Luksemburg: 0,4
mln ludności. Katolicy — 94,6%, protestanci — 1,1%, inne wyznania — 4,3%.
RFN: 82,6 mln
ludności. Północ protestancka, południe katolickie. Katolicy — 33,0%,
protestanci (Kościół Ewangelicki Niemiec) — 33,0%, muzułmanie — 2,7%, żydzi — 0,1%, inne wyznania (starokatolicy, prawosławni, adwentyści, zielonoświątkowcy,
metodyści, kwakrzy) — 12,1%. Pozostali nie deklarują żadnej przynależności
religijnej.
Włochy: 57,3 mln
ludności. Katolicy (ochrzczonych 95%) — 83,2%, bezwyznaniowcy — 16,2%, muzułmanie — 1%, Świadkowie Jehowy — 0,5%, protestanci (luteranie, baptyści, metodyści) — 0,3%, żydzi — 35.000, buddyści — 30.000, prawosławni — 20.000. 13%
nie deklaruje żadnej przynależności religijnej.
Dania: 5,3 mln
ludności. 89% to luteranie, 0,5% — protestanci, 0,6% — katolicy, ponad 7%
to wyznawcy religii pozachrześcijańskich i nie wyznający żadnej religii.
Irlandia: 4 mln
ludności. Katolicy — 93%, anglikanie — 2,8%, prezbiterianie — 0,4%, inne
wyznania — 3,7%.
Wielka Brytania:
59,3 mln ludności. Anglikanie — 57%, katolicy — 13%, prezbiterianie — 7%,
inne wyznania — 4%, bezwyznaniowcy — 9%.
Grecja: 11 mln
ludności. Prawosławni (pod jurysdykcją metropolity Aten i patriarchatu
Ekumenicznego, w tym półautonomiczny Kościół Prawosławny Krety) — 97,6%,
katolicy — 0,4%, protestanci — 0,1%, muzułmanie — 1,5%, inne wyznania -
0,4%.
Hiszpania: 40,7
mln ludności. Katolicy — 97%, protestanci — 0,4%, inne wyznania — 2,6%.
Portugalia: 10,4
mln ludności. Katolicy — 94,5%, protestanci — 0,6%, żydzi — 0,1%, muzułmanie — 0,1%, inne wyznania — 0,9%, bezwyznaniowcy — 3,8%.
Austria: 8,1 mln
ludności. Katolicy — 84,8%, protestanci — 5,7%, inne wyznania — 9,5%.
Finlandia: 5,2
mln ludności. Luteranie — 88,1%, prawosławni — 1,1%, inne wyznania -
0,9%, bezwyznaniowcy — 9,9%.
Szwecja: 8,9 mln
ludności. Luteranie — 88,9%, katolicy — 1,7%, zielonoświątkowcy — 1,1%,
inni — 8,3%.
Polska: 38,2 mln
ludności. Katolicy — 94,3% [ 3 ]
(w tym: głęboko wierzący — 19,8%, wierzący — 72,2%, niezdecydowani w sprawach wiary — 4,3%), obojętni religijnie — 2,5%, niewierzący — 1,%.,
prawosławni — 1,5%, inni — 4,8%. Wskaźnik wierzących i głęboko wierzących
wzrósł od 1998 r. o 6,7%.
Cypr: 0,7 mln
ludności. Prawosławni — 80%, muzułmanie — 18,6%, inni — 1,4%.
Słowacja: 5,4
mln ludności. Katolicy — 68,9%, luteranie — 6,9%, kalwiniści — 2%,
grekokatolicy — 4,1%, prawosławni — 0,9%, Świadkowie Jehowy — 0,4%,
metodyści — 0,1%, baptyści — 0,1%, bezwyznaniowcy i ateiści — 13%, inni — 3,5%.
Słowenia: 2 mln
ludności. Katolicy — 90%, muzułmanie — 0,7%, inni — 9,3%.
Estonia: 1,4 mln
ludności. Luteranie — 78%, prawosławni — 19%, 4.000 katolików oraz
adwentyści Dnia Siódmego, baptyści, metodyści, muzułmanie, żydzi.
Węgry: 10,1 mln
ludności. Katolicy — 84,1%, protestanci — 23,3%, prawosławni — 0,5%, żydzi — 0,9%, inni — 11,2%.
Litwa: 3,5 mln
ludności. Katolicy — ok. 80%, prawosławni — 34.000, luteranie — 30.000,
kalwiniści — 12.000 oraz baptyści, muzułmanie (Tatarzy) i karaimi.
Łotwa: 2,3 mln
ludności. Luteranie — 55%, katolicy (ponad 400 tys.) — 24%, prawosławni
(100-300 tys.) — 9%, staroobrzędowcy — 70.000 oraz baptyści, zielonoświątkowcy,
adwentyści, metodyści, muzułmanie i żydzi.
Malta: 0,4 mln
ludności. Katolicy — 97,3%, anglikanie — 1,2%, inni — 1,5%.
Czechy: 10,2 mln
ludności. Katolicy — 30%, protestanci (luteranie — 30.000, adwentyści Dnia
Siódmego, metodyści) — 8,1%, prawosławni — 1,7%, husyci (131 tys.) -
3%, unici obrządku bizantyjskiego — 0,1%, bracia czescy — 138.000. 30% nie
deklaruje żadnej przynależności religijnej. Ponadto: starokatolicy, żydzi i inni.
Mieszkańcy rozszerzonej Unii Europejskiej częściej
deklarują się jako osoby, które wyznają jakąś religię, co nie oznacza, że
uważają się za osoby religijne, a do tego biorące udział w praktykach
religijnych. Należy więc odróżnić deklarację wiary od religijności i praktyk religijnych. Na przykład, aż 89% Duńczyków wyznaje jakąś religię
(głównie chrystianizm), a jedynie 3% z nich praktykuje. Najwięcej niewierzących i ateistów jest w byłej NRD (ok. 21%) i we Francji (ok. 14%). Z pięciu państw, w których powyżej 90% mieszkańców deklaruje wyznawanie jakiejś religii,
najwięcej osób określających się jako religijne jest w Polsce. Natomiast w częstotliwości praktyk religijnych Polacy ustępują tylko Maltańczykom. W Polsce jeden raz w tygodniu w nabożeństwie niedzielnym uczestniczy około 47%
dominicantes, a 16,3% należy do grupy communicantes [ 4 ].
Z badań europejskich wynika, że najbardziej zlaicyzowanymi
krajami są państwa byłego bloku wspólnoty socjalistycznej w Europie:
Estonia, Czechy, dawna NRD. Potem idą w kolejności takie państwa jak Francja i Holandia.
W ostatniej dekadzie w strukturze religijnej państw
rozszerzonej Unii Europejskiej zmieniło się właściwie niewiele. W jednych
krajach odstetek osób religijnych nieco wzrósł, w innych trochę zmalał.
Należy w tym miejscu wspomnieć o trzech wyjątkach. Znacząco zmalał poziom
religijności w Wielkiej Brytanii (o 15 punktów procentowych) i Hiszpanii (o 7
punktów). Znacząco wzrósł na Słowacji (o 8 punktów procentowych). Wzrost
nastąpił także w RFN (Niemcy Zachodnie), w Austrii oraz na Węgrzech.
Najmniej religijnymi — jak już wspomniałem — byli i są mieszkańcy
Niemiec Wschodnich oraz Czech, ale dystans między nimi wzrósł. O ile Niemcy
Wschodnie stały się w ostatniej dekadzie jeszcze mniej religijne, o tyle w Czechach nastąpił niewielki wzrost.
Jakie są skutki transformacji politycznej i ekonomicznej w krajach Europy Środkowowschodniej? Można powiedzieć, że rewolucyjne zmiany w latach 1989-91 okazały się raczej szansą dla religii (z wyjątkiem oczywiście
Czech i byłej NRD). Procesy transformacyjne nie doprowadziły do spadku
religijności i odchodzenia od Kościoła (dotyczy to też Rosji i Ukrainy). Można
pokusić się o stwierdzenie, że nie istnieje prosty związek między różnymi
procesami rozwoju i zmian a laicyzacją. Droga, jaką pod tym względem przeszła — począwszy od rewolucji francuskiej — Europa Zachodnia, nie stanowi reguły i nie wyznacza ona przyszłości religii w innych krajach [ 5 ].
Ludzie młodzi (do 30 roku życia) w krajach Unii
Europejskiej określają się rzadziej jako religijni. Młodzi ludzie właściwie
od zawsze byli mniej religijni. W kilku przypadkach bardzo duży dystans między
poziomem religijności grup ludzi po 30 i do 30 roku życia pozwala sformułować
wniosek na przyszłość. W Grecji, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii i Niemczech
Zachodnich dystans między oboma pokoleniami jest tak duży, że być może będzie
to oznaczać pewien spadek religijnej tożsamości w przyszłości. Podobnie, z niewielkim spadkiem można się liczyć na Węgrzech i w Czechach. Europa -
Zachodnia i Wschodnia — jest chrześcijańska w sensie tradycji i kultury,
jest to często niedoceniana okoliczność.
1 2 3 Dalej..
Przypisy: [ 3 ] Kościół
katolicki na początku trzeciego tysiąclecia w opinii Polaków, praca
zbiorowa pod red. ks. Witolda Zdaniewicza i ks. Sławomira Zaręby, Warszawa
2004, s. 48. [ 5 ] Szawiel Tadeusz, Wiara i kościół w Europie, „Więź" 2003, nr 5(535), s. 31. « Polska w UE a stos. wyznaniowe (Publikacja: 03-09-2004 )
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 3604 |
|