Religie i sekty » Chrześcijaństwo » Prawosławie
Japoński Kościół Prawosławny Autor tekstu: Mirosław Kropidłowski
Początek
Kościoła Prawosławnego obrządku bizantyjskiego w Japonii jest związany z Patriarchatem Moskiewskim. Pierwsza bizantyjska kaplica została zbudowana w 1858 r. przy konsulacie rosyjskim na Wyspie Hokkaido. Już w 1861 r. synod
Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego zorganizował misję w Japonii, na której
czele stanął Mikolai Kasatkin. Następne lata były związane z wielkim wysiłkiem
ewangelizacyjnym tego wspaniałego misjonarza, który miał ochrzcić do dnia
swojej śmierci w 1912 r. aż 20 tysięcy Japończyków, a pierwszego z nich w 1868 r.
W
1872 r. siedziba Kasatkina została przeniesiona do Tokio, gdzie w latach
1886-1891 postawił on prawosławną katedrę. W 1893 r. liturgia bizantyjska
została przetłumaczona na język japoński i tym samym mogła być rozumiana
przez miejscowy lud, co przyczyniło się znacznie do wzrostu liczebności
wyznawców prawosławnego chrześcijaństwa. Na język japoński przetłumaczono
również Nowy Testament.
Od
początku Kasatkin zadbał o przygotowanie miejscowego, prawosławnego kleru. W 1873 r. założył seminarium i już wkrótce wyświęcono pierwszego kapłana
Japończyka, obrządku bizantyjskiego. Do końca 1890 r. misja w Japonii podlegała
rosyjskiej Diecezji na Kamczatce, ale w tym właśnie roku archimandryta Mikolai
Kasatkin został konsekrowany na biskupa Tokio i całej Japonii.
Wielką
próbą przetrwania dla młodego Kościoła w Japonii były czasy wojny
rosyjsko-japońskiej w latach 1904-1905 oraz rewolucji bolszewickiej z roku
1917. Z tymi wydarzeniami było związanych wiele problemów natury politycznej i kościelnej. Spowodowało to kryzys i spadek liczby wiernych, aż w końcu w 1947 r. Japoński Kościół Prawosławny wszedł w pełnię wspólnoty z Prawosławnym
Kościołem w Ameryce, który też natychmiast wysłał do Japonii biskupa.
W 1970 r. Patriarchat Moskiewski przyznał Prawosławnemu Kościołowi w Ameryce
autokefalię, tym samym regulując sytuację Japońskiego
Kościoła Prawosławnego. Odtąd wszyscy wierni Kościoła w Japonii przeszli pod jurysdykcję Moskwy. Jeszcze w tym samym roku patriarcha
moskiewski przyznał Japońskiemu Kościołowi Prawosławnemu pełną autonomię.
Zaraz też Kościół ten wyniósł na ołtarze pierwszego misjonarza Japonii
rytu bizantyjskiego, biskupa Mikolaia Kasatkina, czyniąc go świętym.
Prawosławny
Kościół Japonii rytu bizantyjskiego posiada jednego metropolitę i trzy
diecezje w Tokio, Kioto i w Sendai oraz seminarium w Tokio. W 1972 r. na czele
Kościoła stanął pierwszy metropolita pochodzenia japońskiego, arcybiskup
Theodosius. Od 2000 r. na czele Japońskiego Kościoła Prawosławnego stoi
arcybiskup Daniel. Nosi on tytuł arcybiskupa Tokio i metropolity całej
Japonii.
Pomimo tego, że Japoński Kościół Prawosławny nie został uznany
przez Ekumenicznego Patriarchę Konstantynopola i przez wiele innych Kościołów
Prawosławnych, to jednak doszło do spotkania metropolity Theodosiusa z Patriarchą Ekumenicznym Bartłomiejem I podczas wizyty tego drugiego w 1995 r. w Japonii.
W kraju żyje około 30 tysięcy
wiernych należących do około 150 wspólnot prawosławnych, obsługiwanych
przez ponad 30 księży i pięciu diakonów. Wszyscy księża są Japończykami.
« Prawosławie (Publikacja: 09-01-2005 )
Mirosław KropidłowskiUr. 1961. Przez wiele lat był misjonarzem katolickim w Afryce i w Ameryce Łacińskiej, od niedawna jest księdzem prawosławnym Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego - Patriarchatu Kijowskiego w w Brazylii. Współtworzy serwis Ekumenizm.pl. Pracuje jako zastępca dyrektora w biednej szkole publicznej na peryferiach miasta Senhor do Bonfim i pracuje społecznie wśród najuboższych dzieci swojej szkoły i regionu. Jest także inicjatorem Stowarzyszenia Misja Nadzieji i Miłości, do walki z biedą i jej konsekwencjami.Mirosław Kropidłowskli 3 października 2008 roku zmarł w Brazylii na zawał serca. Liczba tekstów na portalu: 19 Pokaż inne teksty autora Najnowszy tekst autora: Voodoo: Zło, które działa dzięki wierze | Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 3873 |