 |
         |
|
 |
Nauka » Astronomia » Budujemy własny teleskop Co można zobaczyć przez reflektor o średnicy zwierciadła 203 mm? To zależy od wielu czynników, a głównie od warunków atmosferycznych i rozświetlenia nieba w miejscu obserwacji. Poza tym planety najpiękniej prezentują się podczas opozycji i gdy znajdują się wysoko na niebie. Aby zaostrzyć Wasz apetyt na budowę własnego teleskopu, poniżej wstawiłem zdjęcia, które zostały tak zmodyfikowane, aby symulować rzeczywisty obraz widziany w okularze teleskopu pod różnymi powiększeniami i w różnych warunkach. Zdjęcia te pochodzą głównie ze strony NASA oraz galerii na forum Astromart.
Rycina 4. Księżyc nawet pod najmniejszym powiększeniem wygląda przepięknie, zaś szczegóły jakie można dostrzec na jego powierzchni zapierają dech w piersiach. Obrazy kraterów pod ekstremalnymi powiększeniami są powalające.
Rycina 5. Saturn wygląda najlepiej pod średnim powiększeniem, 150-200x. Ciemne niebo i spokojne powietrze dostarcza niezapomnianego widoku „Władcy Pierścieni", który prezentuje swe pierścienie pod różnym kątem. Zwykle można dojrzeć również najjaśniejsze księżyce Saturna.
Rycina 6. Jowisza i subtelny taniec Io, Europy, Ganimedy i Kalisto można podziwiać godzinami. Do jego obserwacji potrzeba jednak spokojnej atmosfery i wprawionego oka. Zbyt duże powiększenia zamazują szczegóły. Jowisz prezentuje się spektakularnie, gdy jest wysoko na niebie. Czasem na jego „powierzchni" można zauważyć czarną jak smoła plamkę — to Io rzuca cień na górne warstwy atmosfery.
Rycina 7. Parada innych planet od lewej do prawej na górze: rozświetlona Wenus przechodzi przez fazy, tak jak nasz Księżyc, Mars patrzy groźnym, czerwonawym okiem. Doświadczony obserwator znajdzie niebieskawego Urana i Neptuna (na dole).
Rycina 8. Inne obiekty. Co jakiś czas można upolować kometę, gdy przemierza kosmos „blisko" Ziemi. Po lewej kometa Schwassmann-Wachmann (73P). Po prawej gromada gwiazd M13, na dole galaktyka M106. Do obserwacji galaktyk potrzeba naprawdę ciemnego nieba, często trzeba patrzeć przez okular kątem oka, aby je zauważyć.
Rycina 9. Mgławice, czyli żłobki i cmentarzyska dla gwiazd. Od lewej: NGC7293, M42, NGC2175. Czego nie można zobaczyć?Zapomnij o mgławicach w żywych kolorach, których zdjęciami od wielu lat karmi nas teleskop Hubble’a. Wszystkie te spektakularne zdjęcia robione są z długim czasem naświetlania i nierzadko z odpowiednimi filtrami. Następnie poszczególne klatki są składane a ostateczny obraz jest obrabiany komputerowo. Im większa średnica zwierciadła, tym lepsza zdolność zbierania światła przez teleskop, można więc zobaczyć słabiej świecące obiekty. Zwierciadło o średnicy 203 mm pozwala teoretycznie na obserwowanie obiektów o wielkości gwiazdowej wynoszącej +13m. Teleskop, którego plany przedstawiam w tym artykule posiada teoretycznie zdolność czterystukrotnego powiększenia obrazu, jednak nie jest to najbardziej istotne. Powiększenie powyżej 200-250x powoduje, że szczegóły powierzchni planet stają się rozmazane, zawęża się również pole widzenia, co jest niepożądane podczas oglądania niektórych obiektów, np. gromad gwiazdowych czy mgławic. Fakt, że kratery Księżyca pod powiększeniem 340x wyglądają imponująco! Mówi się, że aby zostać prawdziwym Amatorem Teleskopowego Majsterkowania, należy zbudować własny teleskop od A do Z, z tym że Z powinno odnosić się do zwierciadła głównego. Dlatego gorąco namawiam Was do jego wykonania, gdyż jedynie w ten sposób zapewnicie sobie perfekcyjną optykę i odczujecie największą satysfakcję. Wiem, że wizja kilkumiesięcznego projektu może być odstręczająca, ale zapewniam — naprawdę warto! Jeśli jednak postanowiłeś kupić zwierciadło i wykonać całą resztę, zapraszam do drugiej części artykułu, która za jakiś czas również ukaże się na Racjonaliście.
« Budujemy własny teleskop (Publikacja: 12-06-2006 Ostatnia zmiana: 29-06-2006)
str. 4839 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ukończył biologię molekularną na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował jako Research Specialist in Health Science w Department of Anatomy and Cell Biology na University of Illinois w Chicago. Obecnie pracuje jako Associate Cell Biologist / Histologist w Abbott Laboratories (Illinois). Specjalizuje się w ekspresji białek 'od zera', hodowlach linii komórkowych, symulacji in vitro procesów zachodzących w komórkach. Jego pasją jest teoria ewolucji, w szczególności ewolucja systemów biochemicznych i pochodzenie życia we Wszechświecie.
| [ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ] Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator) | ||
 | ||